Raganorck

Mirko Magnificiusus · Verloren en Vergeten Joined: 05 Jun 2002 Posts: 41

Het eerste wat Mirko hoort is een harde lach. De lach snijdt door zijn hoofd als een mes door warme boter. Een zachte kreun ontsnapt hem en langzaam grijpt hij naar zijn hoofd. Daar begint zich een nette buil af te tekenen. Voorzichtig opent hij een oog en spiedt de gelagkamer door. Een lamp schijnt reht in zijn gezicht en hij knijpt zijn ogen tot spleetjes. Hij hoort stemmen, maar ze klinken bekend. Als hij zih uiteindelijk op een elleboog weet op te richten, ziet hij niet wat hij verwacht had. de waard zit op een stoel, de rest van de gasten zit aan hun tafeltje alsof er niets bijzonders aan de hand is en Torgal staat een eindje van hem af. Danya is echter nergens te zien. Eerst klinkt zijn stem nog een beetje zacht, maar dan weet hij genoeg adem te verzamelen om te stamelen. "Wa.. Wat? Geen Medarion? Waar is Danya?" Zijn gezicht weerspiegeld een perfect vraagteken en plots voelt Mirko zich enorm stom.

Danae Rheanna · Nachtdwaler Joined: 02 Feb 2002 Posts: 150

Mathilde is opgelucht dat haar echtgenoot met de minuut meer van zijn vroegere levendigheid hervindt. Ze glimlacht naar hem, de schat, ze wist dat hij het zou redden. Er is meer voor nodig dan dat om de kracht van Valiant te vloeren.

Vanuit haar ooghoek ziet Mathilde dat de rare roodharige snuiter langzaam zijn bewustzijn bijeen raapt en ze loopt op hem toe om hem overeind te helpen en hem een koud compres te overhandigen voor de groeiende bult op zijn voorhoofd. Ze glimlacht naar hem, maar het is een glimlach met een strenge, dwingend-moederlijke ondertoon. "Jongeheer," zegt ze. "Ik ben blij dat je je zo persoonlijk betrokken voelt bij deze zaak, maar ik heb liever dat je Danya hier buiten laat. Ik heb geen idee waarheen je haar van plan was mee te nemen, maar gezien de omstandigheden en Danya zelf, lijkt het me beter dat ze voor het moment blijft waar ze is." Ze glimlacht nog een keer naar hem en keert zich dan om om dorstige kelen van dranken te voorzien.

Op hetzelfde moment hangt Danya uit het raam van haar kamer, staart naar de maan en vraagt zich af waarom ze zo vurig aan het hopen is dat ze Mirko ergens onder zich uit het donker tevoorschijn zal zien sluipen.

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Darvan gaat met een stiekem lachje terug op zijn plaats zitten en kijkt rond de Taverne.

ckeetel · Posted: Mon Jun 24, 2002 7:35 pm Post subject: Re: Blinde Razernij

Haast als in vertraging ziet Torgal de gebeurtenissen van de afgelopen minuten voor hem afspelen...Mirko die geraakt wordt en tegen de deurpost in elkaar klapt, Danya die door Mathilde terug naar haar kamer wordt gebracht en Valiant die door Marvin naar een stoel wordt geleid. De botenbouwer wendt zijn blik van de bontgeklede magiër af. Als hij zijn blik weer op hem zo richten zou hij waarschijnlijk zijn verstand weer verliezen. Ergens heeft hij het gevoel de man onheus te hebben bejegend, maar weer is daar het verschrikkelijke wantrouwen, en de zorgen om de mensen die hij liefheeft... magiërs...allemaal hetzelfde...addergebroed die zichzelf verkneukelt en macht toekent ten koste van anderen...
Hij richt zich tot zijn broer, "ik neem aan dat er weinig tijd meer is Valiant... elke minuut hier geeft die Zwartrok tijd... Mathilde en Danya hadden hier weg moeten zijn... jij had hier weg moeten zijn... Arethe...Ravon...en dat daar zou heel goed een van zijn verdomde pionnen kunnen zijn..." Hij knikt naar Mirko en zwijgt even...zijn broer is nog niet genezen en nog wordt hij gedreven door die innerlijke kracht... de verantwoordelijkheid die hij al op zich leek te hebben genomen ver voordat vader stierf... Ja, hij had Valiant graag erbij gehad, hij heeft hun zien opgroeien en er zijn voorvallen geweest, Valiant kent Medarion waarschijnlijk beter dan hij hem kent...maar niet zo, een makkelijke prooi voor Medarion, hij kan de jongste wel de nek omdraaien, voor wat er gisteren gebeurde "Je had al weg moeten zijn en vastgebonden aan je bed vervloekte hamerdrager..."

Torgal Kraakwater

Danae Rheanna · Nachtdwaler Joined: 02 Feb 2002 Posts: 150

Mathilde knikt. "We moeten weg, we kunnen hier niet blijven. We hebben Medarion even afgeleid, maar hij zal ons snel genoeg op het spoor komen. Wie weet hoe dichtbij hij al is! Ik wil niet langer wachten."

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

Zonder zich te bedenken op datgene wat ze juist zeiden,wierp hij de zak weermaals op zijn rug en ging voor Valiant staan.
"Of je het nu wilt of niet..."

Mathilde,zou jij Danya ...?
In zijn hoofd maakte hij nog gauw een optelling , Valiant,Mathilde,Danya,Torgal,zijn vrouw en Ravon.En mogelijk die roodharige ook...mmmmhg.Maar deze waren niet de enigen die in deze kamer aanwezig waren,hoe kon hij ze vertrouwen.Witte ogen en wit haar...allebei hun blik gericht op datgene wat zich in hier afspeelde.
Hij had ze nog niet vaak gezien in de stad,dus hij wendde zich toch maar naar Torgal.Hij streek met zijn hand over het gezicht,"Hoe kunnen we ze vertrouwen?"

marvin inoran

ckeetel · Posted: Mon Jul 01, 2002 10:41 am Post subject: Vlucht.

Dichtbij staat Torgal nu bij de kruidenier, op zachte toon spreekt hij met de man, "Marvin...alleen wat we hebben afgesproken, jij neemt Valiant, Mathilde, Danya, Arethe en Ravon mee..." Ik blijf hier...voor Medarion...de rest hoeft niets te weten...hoe minder mensen weten waar ze zijn hoe beter..." Dan neemt hij afscheid van Arethe en Ravon, sluit ze in zijn armen, hij weet niet hoe het af zal lopen...misschien kan dit de laatste keer zijn dat hij hun ziet... "Pas goed op ze Marvin..."

Torgal Kraakwater

((Arethe en Ravon -> 't Kruideke -> Duistere District...ze kunnen meegenomen worden))

ckeetel · Posted: Mon Jul 01, 2002 10:58 am Post subject: Vlucht.

Torgal legt een hand op de schouder van zijn broer "Valiant...ik wil graag van je weten hoe Medarion jou te grazen heeft genomen. Als we straks tegenover 'm staan, wil ik weten waar die man precies toe in staat is..." Dan loopt hij achter de toog, niet zichtbaar voor de mensen om hem heen, neemt hij een poederachtige stof uit een klein aardewerken kruikje en wrijft het tussen zijn vingers in een metalen bierkroes, vaker heeft hij het gerstenat getapt en hij vult twee kroezen, één voor zichzelf en één voor Valiant "Het spijt me broer..." mompelt hij binnensmonds. Hij weet waar het poeder voor dient... een subtielere manier om wapengevaarlijke dronkaards uit te schakelen... hij wil het niet doen, maar hij kent zijn broer, weet dat hij tot het uiterste zal gaan...

Met de kroezen in zijn hand loopt hij naar Valiant en zet er een voor hem op tafel neer, schuift een stoel naast hem, en neemt een paar goede slokken van zijn eigen bier, "vertel Valiant, hoe heeft die zwartrok jouw weten te verrrassen."

Torgal Kraakwater

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Darvan ziet de 2 praten en vraagt af wat er is. Aan de blik op hun gezicht kan hij zien dat het niet zomaar een praatje is maar serieus.

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

Arethe stond met de jonge Ravon aan de deur,neerkijkend op Mirko die zich probeerde overeind te zetten.
Marvin stond nog steeds op de plaats waar hij tegenover Torgal had gestaan,maar deze was ergens naartoe gegaan om enkele kruiken bier te halen die hij naar Valiant bracht.Hij had nu geen zin meer om nogmaals halt te houden en ging aan de deurpost staan bij Torgals vrouw en zoon.

Hij liet een zucht vallen van verveling om aan te tonen dat zelfs hij hier weg wou.Waarom wist hij niet,het leek er te komen met een eigen betekenis die misschien wel enige waarde kon hebben. Misschien word het toch wel tijd.Liet hij nog weten aan de twee die nog bijpraatten aan de tafel.

Ondertussen was Mathilde Danya gaan halen uit haar kamer,en zelf ging ze nog de laatste spullen halen die belangrijk waren.

ckeetel · Posted: Thu Jul 04, 2002 9:20 am Post subject: Gepraat

Weer vraagt hij zich af of hij er goed aan doet, nog steeds overheerst het gevoel de man uit de Taveerne te gooien, er had Danya wel wat kunnen overkomen en hij verloor haar uit het oog... Hoe eerder ze weg zijn hoe beter. Maar daarentegen is magie onbekend voor hem, hij moet vertrouwen op de kunde van de potsenmaker en minzaam knikt hij naar Mirko, naar de lege stoelen aan de tafel. Marvin staat al klaar met Arethe en Ravon. Mathilde en Danya zullen weldra ook kunnen vertrekken en Valiant... Torgal sluit een hand rond de pul die hij eerder naar zijn broer toeschoof, het hoeft niet...nog niet...
"Voor je verder gaat Valiant, ik zie je graag met Marvin meegaan, ik wil jou hier ook weghebben, jouw genezing is nu belangrijker en het feit dat je voorlopig uit zijn klauwen blijft..."

Torgal Kraakwater

Mirko Magnificiusus · Verloren en Vergeten Joined: 05 Jun 2002 Posts: 41

"Uh, Torgal," Mirko schraapt zijn keel, " sorry voor de uhmmm verwarring van net, maar naar het geluid op de gang leek het alsof heel Medarion en een heel leger al door de taveerne stormde. Het is goed dat je de rest in veiligheid brengt. Mochten ze daar ook weer weg moeten vluchten, Danya heeft nu mijn adres. Daar kunnen ze ook heen. Dat geeft weer een extra uitwijkmogelijkheid. Het is niet veel dat weet ik, maar het is weer iets. Nog een ding." Mirko schuifelt wat met zijn voeten, haalt dan adem en zegt: "Het is van groot belang als ik Medarion een keer in actie kan zien. Ik moet weten 'hoe' hij zijn magie gebruikt. Misschien dat ik dan kan ontdekken wat er tegen te doen valt. Ik moet hier blijven en wachten tot Medarion komt opdagen. Daarna moeten we een plek afspreken waar ik jullie weer kan treffen, mocht ik een ontmoeting met Medarion al overleven. Verder hoeft er niemand bij te zijn. Dat is misschien nog wel het beste. Met een beetje geluk kan ik Medarion zelfs een tijdje bestuderen voordat hij door heeft dat ik uberhaupt in de buurt ben als ik maar in m`n eentje ben. Ik ga wel naar `t Kruideke als ik gezien heb, wat ik moet zien. Ik ga nu boven zitten denk ik en wachten tot de hel losbarst. Het ga je goed en ik hoop iedereen binnenkort ook weer terug te zien." Mirko staat op en steekt zij hand uit naar Torgal. Hij maakt zich op om naar boven te gaan, naar de gastenverblijven.

*Mirko Magnificiusus; Magisch Kunstenaar

ckeetel · Posted: Thu Jul 04, 2002 12:34 pm Post subject: Gepraat

De botenbouwer sluit een bruine hand strak om de pols van de uitgestoken arm, bijna had hij Mirko in zijn nieuwe woede over de tafel heengetrokken, maar dan herwint hij zijn kalmte weer, brengt alleen zijn gezicht dicht bij het zijne, "Twee jongetjes die hier met vuur gaan lopen spelen? Wat wou je doen, wou je hem vriendelijk vragen of hij zijn kennis met je wil delen? Of wou je je bij hem aansluiten? Medarion is een slang Mirko en ik ga niet afwachten wat voor vergif hij uit gaat delen. Ik weet nog steeds niet wat voor rol jij speelt, voor geen goud laat ik jullie tweeën alleen....en bovendien, hoe weet je wat voor krachten hij gebruikt als die zwartrok geen doel heeft om ze op te richten?" Torgal laat de uitgestoken arm los. Het feit dat Mirko van het onderduikadres lijkt af te weten, maakt hem ongerust. Als Mirko's bedoelingen inderdaad goed zijn en hij zou het onderspit delven, zijn ze nog verder van huis, Medarion zal dan zeker weten dat hij opgewacht wordt... en weer is de toekomst onzeker geworden. En waarom maakt hij zich eigenlijk zorgen om die roodharige nar? "Voor geen goud Mirko...en ik wil Medarion zelf zien, dat uitgestreken gezicht van die teek...ik wil weten waarom..." hij kijkt Valiant aan.

Torgal Kraakwater

Mirko Magnificiusus · Verloren en Vergeten Joined: 05 Jun 2002 Posts: 41

Mirko`s gezicht loopt rood aan als Torgal weer tegen hem uitvalt. De jonge magier kan veel hebben, maar hij heeft ook zo zijn grenzen. Zijn blik verstrakt en wordt ijskoud. Mirko trekt met een ruk zijn pols terug uit de knoest van Torgal en kijkt hem recht aan. Hij begint zacht te praten, zo zacht dat Torgal hem nauwelijks kan verstaan. "Is het nu eindelijk een keer afgelopen met jou? Ik kom hier omdat ik me bekommer om het lot van deze mensen. Ik ben hier niet voor jou! Tot nu toe heb ik al je bedreigingen gepikt, al je neerbuigende blikken geslikt, al je commando`s opgevolgd, maar er is een grens, Torgal! Valiant, Mathilde, Danya en jou familie, daar gaat het mij om. Voor hen heb ik `s nachts door het Duister District gerent op zoek naar Marvin. Zie je dit!" Mirko trekt de mauw van zijn tuniek omhoog en duwt zijn bebloede arm onder Torgal`s neus. "Dat heb ik van een of andere van de Goden verlaten schaduw uit de onderwereld toen ik die arts moest halen van jou en als je nu eens keer rustig Danya en mij was komen halen in plaats van als een wilde stier rond te stampen en ons de stuipen op het lijf te jagen, dan had ik deze bult zo groot als een eende-ei niet gehad en was ons een hoop ellende gespaard gebleven. Nu, blijf zitten en luister eens een keer naar wat andere te zeggen hebben. Je wilt mijn hulp? Goed, dan zul je me moeten vertrouwen. Je wilt Medarion verslaan? OK, ik weet misschien wel een manier waarop. Ik heb jou niet nodig, Torgal, en ik kan wel betere dingen verzinnen dan met een barstende koppijn en een bebloede arm te wachten tot er een gestoorde magier door die deur komt binnenvallen om alles wat er in zijn blikveld komt met zijn magie te verschroeien. Wil je weten WAAROM, ik hier ben? Voor hen, Torgal, voor Valiant, voor Mathilde, voor Danya en voor Arethe en Ravon. Het is dat ik door hen te helpen ook jou help, anders had JIJ het mooi in je eentje kunnen uizoeken! Maak je maar geen illusies, woesteling, ik ben hier niet voor jou. Zo nu we dat 'misverstand' uit de wereld geholpen hebben, kunnen we dan nu eindelijk op een normale manier met elkaar praten? Praten zonder dat jij me om de haverklap buiten westen probeerd te slaan met alles wat voor handen is of wil je Medarion een gemakkelijke overwinning gunnen door ons een voor een de nek om te kunnen draaien? De keus is aan jou Torgal. Zeg het maar..." Mirko kijkt Torgal nog steeds woest aan en draait zich daarna met een ruk om. Hij beent met forse passen richting de uitgang van de Taveerne.

*Mirko Magnificiusus; Magisch Kunstenaar

ckeetel · Posted: Thu Jul 04, 2002 5:16 pm Post subject: Tirade

Verrast van de hoeveelheid woede die die de tengere man naar hem toespuugt, blijft de botenbouwer staan. Een moment lang moet hij zich bezinnen, de woede van tientallen jaren wegdrukken, duistere herinneringen vergeten van zijn jeugd en later, maar het valt hem bijzonder bitter. Zal hij Mirko dan maar laten gaan? Hij was hem toch al liever kwijt dan rijk, maar toch... Mirko heeft inderdaad Marvin opgehaald...Danya is niks overkomen en als hij inderdaad Medarion was geweest op dat moment in die deur, dan had Mirko haar in veiligheid gebracht. Er schuilt misschien meer in dat pezige lichaam dan op het eerste gezicht lijkt...dan op het eerste gezicht lijkt...weer voelt hij die haat die voor hem een tweede natuur is geworden, de minachting voor het gemak waarmee magiërs en priesters macht uitoefenen over onwetende mensen. Duistere herinneringen ontspinnen zich weer voor zijn geestesoog. De potsenmaker is weg...is dat niet wat hij wilde, aan de andere kant van de straat, aan de andere kant van de stad en liefst nog Raganorck uit? Het is maar een vervloekte magiër...

Moet hij alles inslikken waar hij zo'n diepe afkeer voor voelt? Hij kan het niet, hij weet niet of hij het ooit zal kunnen, de haat gaat diep, erg diep... Alleen Valiant weet er iets van... Hij zal Mirko nooit kunnen vertrouwen... het verleden heeft onherstelbare wonden achtergelaten, maar luisteren kan hij misschien wel, luisteren en reageren op suggesties...het is een begin.

"Valiant...ik moet even met die man spreken..." Torgal loopt naar de open deur, de Taveerne uit.

Torgal Kraakwater