Raganorck

caege · Nachtdwaler Joined: 10 Feb 2002 Posts: 115

Caege zit nog wat voor zich uit te staren in de gelagzaal.
De bonzende hoofdpijn is langzaam aan het wegebben.
Hij ruimt wat plaats voor Danya die aan het schrobben geslagen is en laat weer zijn hoofd in zijn handen zakken.
Wanneer Darvan binnenkomt bestudeert hij de man even, hij heeft hem hier nog gezien,maar nog nooit tgen gesproken...Hij zou wel geen kwaad in zijn hebben...
Het leek wel of hij wakker geworden was in een nachtmerrie...
Hij probeerde zijn zenuwen te vermannen.Hij moest iets doen, helpen,het kon belangrijk zijn...
Weer gleed zijn blik naar Danya...

OOC: weer terug van het larpen dus ik ben er weer voor een paar maand

Mirko Magnificiusus · Verloren en Vergeten Joined: 05 Jun 2002 Posts: 41

Mirko plukt nog wat doornen uit zijn kleding, haalt diep adem en stapt dan snel door de nauwe straten van het duister district. Het begint al langzaam donker te worden en het is absoluut niet de beste tijd om nu over straat te lopen. Vlug doorstappen en de plassen ontwijken is het beste wat je kan doen. Mirko laat de bovenkant van zijn staf een bleek licht afgeven, zelfs vergetend dat hij dit effect al een keer eerder gebruikt heeft. Diep in gedachten loopt hij de weg naar de Taverne. Het is een weg die hij al zo veel vaker gegaan is, maar nu voelt alles anders. Hij kan niet precies duiden wat er mis is, maar de gedachte dat er iets serieus mis is lijkt welhaast even onontkenbaar als de mistige nevel van Raganorck zelf. De deur van de Taverne is dicht en door de luiken komt nog maar een beetje licht. Hard klopt Mirko op de deur. Binnen kennen ze hem wel, hopelijk kan hij iets voor de mensen binnen betekenen. Het ziet er in ieder geval somber uit, alsof de waard al overleden is...

OOC: (Mirko Magnificiusus komt uit de dwalende kamers, kasteel)

ckeetel · Posted: Tue Jun 11, 2002 2:59 pm Post subject: Handlanger?

Vlak naast de kloppende hand landt de vuist van Torgal op de deur, vanonder zijn wenkbrauwen kijkt hij de potsenmaker vorsend aan terwijl zijn kaakspieren zich spannen en de knokkels van zijn handen wit worden onder de druk van de samengeknepen vingers. Mirko heeft wel lef zijn gezicht hier te tonen...en waarom juist nu, dit uur, na de gebeurtenissen van gisteren duikt dit onheil hier op? Het enige waar hij op de tocht terug aan kon denken waren zijn gezin, Arethe en Ravon en Valiant, Mathilde en Danya. Hun veiligheid waar hij zich continu zorgen over maakt en nu ziet hij dit parvenu voor de ingang van de Taveerne staan? Hoe toevallig...net nu Medarion er bijna in slaagde zijn broer te doden en zijn wraakzuchtige klauwen uitstrekt naar de mensen hierbinnen en dan klopt dit aan? Als Medarion een handlanger heeft, dan zou wat hem betreft dit er een kunnen zijn.
Alles wat iets tevoorschijn kan halen uit het luchtledige, alles wat dingen kan animeren die stil zouden horen te staan werken op hem als een rode lap op een stier... Torgal beheerst zich nog. Zijn stem is rustig, ondanks dat de woorden tussen zijn opeengeklemde tanden vandaan komen. "Wat heb jij hier te zoeken Mirko?"

Mirko Magnificiusus · Verloren en Vergeten Joined: 05 Jun 2002 Posts: 41

"T..T..Torgal, uh hallo, ja Torgal" Mirko`s ogen gaan speurend naar een manier om de afstand tussen hem en Torgal te vergroten, maar de deur in zijn rug en de arm van Torgal naast zijn hoofd laten hem nauwelijks de ruimte om adem te halen. "Ik uh... ik hoorde van de slag bij de muren.... en ik dacht... ik wou kijken... ik bedoel..... hoe is het met Valiant? Ik heb geen idee wat er allemaal aan de hand is, maar als er iets is dat ik kan doen? Ik weet dat jij een hekel aan me hebt. Kijk me niet zo aan... uh .. nee natuurlijk mag je kijken waar je wilt, maar uh... Valiant was altijd heel goed voor me, en hij hielp mij toen ik hem nodig had enzo en toen dacht ik, als er ooit een tijd komt dat ik iets terug kan doen voor hem, voor zijn vrouw, dan, dan, dan is het wel nu. Ik weet niet wat, maar ik heb het gevoel dat er echt iets enorm mis is en daar wil nee, moet ik iets aan doen. Alsjeblieft, laat me binnen, ik zal me rustig houden en je kunt op mijn hulp rekenen ... voor het geval je die nodig hebt...natuurlijk..." Tijdens het praten kijkt Mirko naar zijn schoenen. dat is de enige plek die hij kan verzinnen om de wantrouwende blik van Torgal te ontwijken. Waarom moest hij nou net van de hele familie Kraakwater die norse botenbouwer tegen het lijf lopen... dan valt Mirko iets in en zijn ogen lichten op. Hij kijkt Torgal recht in zijn gezicht en zegt vol trots : "Daarbij kom ik zojuist van het paleis!". Dat is geen leugen, nouja niet echt tenminste...

Danae Rheanna · Nachtdwaler Joined: 02 Feb 2002 Posts: 150

Terwijl Mathilde naast het bed van Valiant langzaam in slaap dommelt, is Danya nog immer bezig met haar bezigheden in de gelagkamer. Haar handelingen zijn vlug en soepel, maar de blik in haar ogen is verbeten, haar lippen opeengeperst zodat ze wit zijn verkleurd.

Het duurt een tijd voor Danya in de gaten heeft dat er twee gasten, hoogstwaarschijnlijk restanten van de expeditie naar de Stadswallen, aan tafeltjes in de Gelagkamer zijn aangeschoven. Eerst ontwijkt ze ze, moe van het praten, het regelen, de ongewone onrust in de Taverne die haar angstig stemt, dan loopt ze voorzichtig op Caege af en vraagt: "Wilt u niet liever wat gaan slapen, meneer?"

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Darvan kijkt de taverne rond en ziet een groep 'mensen' zitten. Hij kijkt om van een hard geklop en meteen begint er hoofdpijn door zijn hoofd te razen, tegelijk met beelden van een monster dat hij zich niet meer kan herinneren. Langzaam legt hij zijn hoofd op de tafel en probeert tot rust te komen....

ckeetel · Posted: Tue Jun 11, 2002 9:46 pm Post subject: Kunsten

Zwijgend neemt Torgal de man met zijn grijze ogen op wetend dat de gastvrijheid van de Taveerne bijna spreekwoordelijk is, vreemdere gasten dan deze hebben hier hun voeten over de drempel gezet. "Het kan me niet zoveel schelen waar je vandaan komt Mirko, het is meer het waarom van je aanwezigheid dat me boeit..." De naam van zijn jongste broer blijft in zijn achterhoofd spelen als zijn blik zich op de staf richt waarvan de knop een verstrooid licht in de grijze kleuren van de ochtend werpt. In hem steekt de onrust, wat belet hem om de Mirko het andere eind van de straat te wijzen? Hij denkt weer aan Valiant en aan Medarion... de krachten die de zwartrok onder controle heeft... zo weinig weet hij ervan en voor hem staat iemand die die kennis missschien wel bezit en dan is er nog die andere met die witte ogen in de gelagzaal van de Taveerne... Zo veel hangt er vanaf...moet hij vertrouwen op de instincten van zijn broer, moet hij vertrouwen op een magiër??!! Even worden Torgals knokkels nog witter, maar dan ontspant hij zich. "Je wilt helpen...Valiant en Mathilde bezitten allebei een groot hart...te groot," en hij kijkt de potsenmaker weer aan, "als je dat schaadt Mirko, dan zul je net zo snel onder de grond liggen als je voeten je hier gebracht hebben... denk daarom...en als ik ook maar iets van die staf zie ontspringen, of iets uit die snelle handen zie glippen, laat ik je alle hoeken van de Taveerne zien." De botenbouwer trekt zijn vuist van de deur weg.

Torgal Kraakwater

Edited by: ckeetel at: 6/12/02 12:04:30 am

Mirko Magnificiusus · Verloren en Vergeten Joined: 05 Jun 2002 Posts: 41

Met een snel gebaar dooft Mirko het licht dat nog steeds van zijn staf komt. "Natuurlijk natuurlijk, ik zal me gedragen hoor. Het lot van deze Taveerne en deze mensen gaat me meer aan het hart dan dat ze enkel in een inkomen voor mij voorzien. Daarbij doe ik dit ook niet voor jou, maar voor Valiant, begrijp me niet verkeerd, maar jij bent nou niet bepaald mijn beste vriend begrijp je. Niet dat dat nog niet komen kan, maar nu gaat het om Valiant, voor zover ik het kan overzien." Mirko stapt opzij om Torgal de Taveerne binnen te laten en glipt dan snel achter hem aan. "Uhm nog een dingetje Torgal?"
"Wat?!" roept de botenbouwer als hij zich met een ruk omdraait. Mirko doet van schrik een paar passen achteruit en merkt dat hij ironisch genoeg weer in exact dezelfde positie verkeerd als voorheen, alleen nu aan de andere kant van de deur. "Uhmm ja "wat", dat is een goeie. "Wat" is hier precies allemaal aan de hand? Kom ga even zitten en vertel me dat eerst eens. Dan zien we daarna wel verder." Mirko ontsnapt door naar links weg te duiken voordat er aan die kant ook een arm de weg blokkeerd en loopt naar een tafeltje. Een van de velen die vrij zijn want de herberg is verre van vol. Hij laat zich op een van de houten stoeltjes zakken en gebaart naar Torgal om tegenover hem plaats te nemen. "Ik weet dat je me niet vertrouwd, maar als je iets wil doen aan wat er ook aan de hand moge zijn dan kun je niet in het wilde weg gaan rondrennen. Daarbij, hoe zou ik je ooit kunnen helpen als ik geen flauw idee heb waarmee?"

ckeetel · Posted: Wed Jun 12, 2002 11:07 am Post subject: Kunsten

Zover hij Mirko in de Taveerne is tegengekomen kan hij zich niet echt herinneren ooit een onvertogen woord van zijn broer te heben gehoord, maar Valiant is niet gek...onder die glimlach schuilt meer dan mensen denken. "Toch heb ik het idee een fout te maken..." bijt hij zacht tussen zijn tanden door. De botenbouwer negeert de uitnodiging om te gaan zitten, er is te weinig tijd nu om uitgebreid te praten. Alleen zijn handen vouwen zich om de zitting van de stoel. "Wel...ik ben zeker niet je vriend... maar het geluk van de mensen in de Taveerne is heel belangrijk voor me...beschouw dit maar als een tijdelijke wapenstilstand. Ik ga er niet te lang over uitweiden, op dit moment is de tijd kostbaar. Valiant en ik hebben allebei nog een broer, Medarion, onze jongste. Een meester in de Zwarte Kunsten en die zwartrok heeft het op onze levens voorzien... Gisteren tijdens de slag is hij er bijna in geslaagd Valiant om te brengen...ik weet nog niet hoe... en mijn broer kon me alleen vertellen dat de man uit is op wraak...en wraak is voor Medarion een breed begrip...niet alleen zijn broers maar ook degene die ze na staan zal hij waarschijnlijk pakken. Mijn bedoeling is Medarion eindelijk confronteren en hem dit keer voorgoed uitschakelen, zodat hij nooit meer zijn klauwen zal kunnen uitstrekken.
Maar de man mag niet onderschat worden en ik heb geen idee hoever zijn krachten gaan, of wat er precies tegen gedaan kan worden..." Hij werpt een lange doordringende blik op Mirko, "Magie is niet mijn terrein...en aangezien het schijnbaar niet uit jou geslagen kan worden, bezit je misschien de kennis om er iets tegen te beginnen..."

Torgal Kraakwater

Edited by: ckeetel at: 6/12/02 4:15:12 pm

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Toen Darvan het woord magie hoorde vallen keek hij op, naar de man die was binnengekomen. Hij zag er enorm vrolijk uit, na wat er gebeurt was. Zijn magie was aardig sterk, het straalde van hem af. Hij vroeg zich af wat voor magier het is, maar de magier zou niet alleen zijn, want Darvan zou hem bijstaan. Hij wou het wezen laten boeten voor wat ie gedaan had. Langzaam stond hij op en liep naar de man. Hij zei: Ik ben Darvan........

Mirko Magnificiusus · Verloren en Vergeten Joined: 05 Jun 2002 Posts: 41

"Zwarte magie, dat is nog linker dan `s nachts alleen door het duister district dwalen." Mijmert Mirko stilletjes voor zicht uit. "Torgal ik ben blij met deze wapenstilstand. Zwarte magie dat is iets dat we met alle middelen die ons ter beschikking staan moeten bestrijden. Ik zal alles doen wat in mijn vermogen ligt om Medarion te stoppen." Mirko knikt met een verbeten trek om zijn mond. Hij kent het gevaar van magie en weet ook van die enkele dwazen die de magie verkeerd gebruiken. Magie is slechts een medium, het is de toepassing die hem zwart of wit kleurt, maar een geslepen mens kan oneindig veel vernietigen door de kunst voor zijn eigen doeleinden te gebruiken.

Plots komt daar een andere man aan het tafeltje staan en stelt zich voor. Darvan heet hij. Verbaasd kijkt Mirko op. Hij had de man wel gezien maar niet bewust waar genomen lijkt het wel. De ogen van de man zijn wit en dat slaat Mirko even uit het veld. "Erm, ga zitten, ik ben Mirko Magnificiusus. Ik verdien mijn brood met de edele kunst die magie heet en verblijd het volk mijn de kracht die mij geleerd is. Al is niet iedereen altijd even geamuseerd met mijn kunsten en kan niet iedereen de schoonheid van magie waarderen." Mirko geeft een knipoog naar Torgal en gebaart dan naar de man om te gaan zitten. Dan realiseert hij zich dat de man waarschijnlijk blind is en daarom zulke witte ogen heeft. "O sorry, u kan niet zien, dat vergat ik even, wilt u niet gaan zitten en met mij een fles wijn delen? Ik denk dat we veel hebben om over na te denken. Bent u bekend met zwarte magie?"

Galliminus · Posted: Thu Jun 13, 2002 1:08 am Post subject: Re: Kunsten

(This message was left blank)

Edited by: Galliminus at: 6/13/02 3:16:47 am

Galliminus · Posted: Thu Jun 13, 2002 1:17 am Post subject: Re: Kunsten

Geplaagt door koortsdromen en beelden uit het verleden weet Valiant op wonderbaarlijkte wijze te ontwaken en uiteindelijk de kracht op te brengen op van zijn bed op te staan...De Ene moet wel met hem zijn...De pijn van de strijdbijl die zijn lichaam bijna tot het eeuwige slapen had gedwongen gierde opnieuw door zijn lichaam,...maar deze keer liet hij zich niet tegenhouden door diezelfde helse pijnen.

Hij stond op en steunde op Mathilde, zijn geliefde vrouw...
"Breng me naar beneden, mijn liefste"
Langzaam strompelde hij naar beneden terwijl Mathilde hem ondersteunde,..alleen had hij de deur van de slaapkamer niet eens gehaald..

Hij kijkt de Gelagkamer in en ziet mensen die hij al eerder had gezien,..mensen die hier waarschijnlijk niet zonder reden waren.

"Alstubliefd,..bekommerd u zich niet om mij,....Hetgeen wat hier gaande is zijn dingen die zich binnen de familie Kraakwater afspelen,..Het zijn problemen die ik al veel eerder de kop had moeten indrukken,..Als ik niet zo laks was geweest 20 jaar geleden...was dit nimmer gebeurt...Al de doden die gisteren zijn gevallen zijn ook door mijn hand gestorven...Ik verdien geen medelijden noch steun,...dit is iets wat ik zelf moet oplossen...Het verleden haald mij in als een waanzinnig geworden stier,...deze stier zal ik zelf moeten bevechten....omdat ik verantwoordelijk ben voor de creatie van deze stier... Breng uzelf niet in gevaar door voor mij te strijden....Ik zal..................."

Voordat Valiant zijn zin af kan maken stort hij in elkaar en hij grijpt naar de liefkozende handen van zijn vrouw.....en hij richt zijn woorden tot haar:
"Het is allemaal mijn schuld....Medarion.........hij...hij.."

Dan draaien zijn ogen weg en verliest hij wederom het bewustzijn,...de verbonden wond op zijn borst en onderbuik begint weer rood te kleuren en de vloer van de taveerne word plakkerig en warm op de plaats waar Valiant is gevallen..

Valiant Kraakwater; De Waard.

Mirko Magnificiusus · Verloren en Vergeten Joined: 05 Jun 2002 Posts: 41

"Valiant!" Roept Mirko uit als hij plots de waard zwaar gewond in de deuropening van de gelagkamer ziet staan. Geschrokken springt hij overeind. Zijn stoel kletterd tegen de grond en Mirko`s mond valt open van verbazing. Hij wist dat de waard gewond was, maar dat het zo ernstig was. Dan stort de waard halverwege een zin ter aarde. Het verbod op magie van Torgal negerend, verplaatst Mirko zich met een ongelooflijke snelheid tot naast de waard. Hij kijkt Mathilde aan en zegt: "Laten we hem weer snel in zijn bed leggen, dit bezoekje van hem aan de gelagkamer kon wel eens de druppel betekenen voor zijn gestel." Dan kijkt hij om naar Torgal; "Moet niet eens iemand een heler gaan halen?"

ckeetel · Posted: Thu Jun 13, 2002 8:03 am Post subject: Niet nog een keer...

"...De Ene zij vervloekt..." Torgal is met enkele grote stappen bij zijn broer, knielt bij hem neer. Trillend leggen zijn handen zich op de rode plekken in het verband die onder zijn vingers lijken te groeien, rood vocht aan de vloer afgevend. "Wat houd jou eindelijk op je plaats Valiant....touwen, kettingen?" Zijn broer is taai, teveel heeft hij moeten ondergaan en toch vecht hij ertegenin. "Laat het verleden rusten broer, deze dreiging is nu, het is uit jouw handen... Waarom moest je verdomme opstaan?!" Verbeten werpt hij een blik op Mathilde, kijkt naar de mensen in de Taveerne. "...Iemand...iemand die hem kan helpen?!!!" Niet nog een keer...de dood in de ogen van de hamerdrager en hij schuift een donkere arm onder Valiants rug door, tilt met de andere de knieën van zijn broer op...als hier niemand is, dan is de enige plaats die hij kan verzinnen het winkeltje...'enige medische kennis'... misschien moet die man gehaald worden... een heler? magiërs in de Taveerne gaan al te ver...een heler? Torgal sluit zijn ogen even, lucht tussen de opeengezette tanden persend.

Torgal Kraakwater

Edited by: ckeetel at: 6/13/02 10:15:42 am