Raganorck

caege · Nachtdwaler Joined: 10 Feb 2002 Posts: 115

"Soldaat?"
Caege keek eens om of er daar niemand stond die de kerel bedoelde,maar er was niemand.
"Euh, ik ben geen soldaat hoor, je vergist je..."
Hij wrijft even over de buil op zijn achterhoofd en wil zich dan tot de waard wenden...

ckeetel · Posted: Sat May 18, 2002 5:40 pm Post subject: Hm

"Hm...geen soldaat...wat heeft jou dan te grazen gehad?", Torgals hand legt zich onwillekeurig op zijn strijdhamer. Ziet de vreemdeling rondkijken. "Op dit moment is de Taveerne gesloten...ik weet niet waar je bent geweest, maar de stad heeft zware verliezen geleden aan de poort, toen er een demoon opdook en haar inwoners aanviel. Ook mijn broer, de waard, heeft gevochten, houdt zich nog steeds vast aan de dunne draad van zijn leven... Daarom is de Taveerne gesloten... maak je bekend vreemdeling, wie ben je en heb je een kamer hier?" licht dreigend is zijn stem geworden, zonder de vreemdeling uit het oog te verliezen, loopt Torgal langs Danya en sluit de deur van de Taveerne.

caege · Nachtdwaler Joined: 10 Feb 2002 Posts: 115

Caege keerde zich om en zag de man de deur sluiten..
Was hij nu weeral in de problemen?"
Hij keerde zich om naar Torgal.
"Kijk beste man, ik weet het niet meer hoor, ik weet niets van al wat je me vertelt.."
Hij zag het onbegrip van Torgal en leunde wat tegen de toog aan wetend dat hij wat meer ging moeten vertellen.
"Kijk, ik ben wakker geworden daarnet in de wilde wouden,met een barstende koppijn en een lege beurs"
Hij wees even demonstratief naar het ei op zijn hoofd.
"Ik wou gewoon hier de nacht spenderen ,ik was hier al vroeger klant,vraag maar aan Danya en dan morgen mij naar het hof begeven om verdere zaken te regelen met vrouwe Nachtstorm,die is er toch nog he?"

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

Weer weg,verzonken,steeds verder weg van het bekende.Het was,anders,maar toch leek de plaats niet kwaadaardig te zijn.
Vreemd,want het enigste waarin hij zich bevond was duisternis.Duisternis,met enkele lichten in waarvan je niet wist van wat ze afkomstig waren.
Het deken was van hem gevallen,maar hier lag het donkerzwarte er als de werkelijk over.Alsof er enkele gaten in waren geprikt,waardoor een steeds bewegend licht scheen.
Het hoofd tolde niet meer..maar het was weg.

Overal was het zwarte,de grond was glad,spiegelglad.Eveneens,het wás ook een spiegel.Hij weerspiegelde hetzelfde als hetgene dat boven en om hem heen was.Mijzelf dus ook.Ik kon zwak,nauwelijks mezelf zien in de weerspiegeling,het leek op een helm na de oorlog,niet meer met de nieuwe verlichtende schijn die er voorheen ophing.
Verderop zag hij in de spiegel~nauwelijks nog te geloven~iets dat trok op luna.Luna,zijn heerseres,zijn Vrouwe,diegene die hij diende.Het licht in de donkerte.....
Een stem klonk in de ruimte,alles was als een echo,maar het was een eenstemmig geluid.
"Waarom....ben je niet bij me gebleven?Het is hier zo donker.Het is anders om steeds door de spiegel te kijken,verwachten dat je iemand anders ziet,maar dan alleen jezelf ziet.De enigsten die,soms dan nog,bij me zijn,zijn de sterren en zielen,de planeten,en mijn man krijg ik haast niet meer."
Hoe kan het hier nu donker zijn?Donker kan toch nooit ontstaan zonder licht...
"Welk licht?Een waterput met een sprankel water is zelfs dieper dan de donkerte waarin ik steeds sta.Waarom kwam je niet eerder?"
Een sprankel water heeft een leven met zich mee,en leven kan niet zonder licht,ook al is het het minste dat je kan krijgen,het water is er toch nog steeds.Niet?Je vergeet de zielen die om je geven,waaronder ik,het zou anders zijn zonder jou.Vergeet niet dat jij het licht bent Luna.Niemand hier zou durven zeggen dat die dat niet wist.Ik ben trouwens toch altijd bij je.Ik ben de wachter,verder dan dat.Ik ben de enige,maar ik gezworen met de eed,met het leven,niet te vergeten jou te vergeten.

Morcos Verleand,laatste wachter van de maan...

Edited by: Faranyell at: 5/22/02 2:17:47 pm

ckeetel · Posted: Thu May 23, 2002 5:32 pm Post subject: Naar de Gastverblijven

Torgal kent de geruchten rond Vrouwe Ophelia, zou het een vrijer zijn? Is hij er net door haar uitgegooid? Hij kan een lach bijna niet onderdrukken, maar in deze tijden...
"Er schijnt inderdaad veel ongedierte rond te lopen in de Wouden op dit moment...", een zijdelingse blik op Danya, maar hij denkt nog goedkeuring noch afkeuring van haar gezicht te lezen. De broer doet het slot op de deur. Zet het luik nog even op een kier om naar buiten te kijken, maar op een enkele fakkeldrager na, is er geen beweging te zien en hij sluit het weer. Als hij zich omdraait ziet hij de dragers Darvan weer op de draagbaar tillen. De gewonden...ze hebben verzorging nodig en een kamer.

Was het wel een verstandig idee om Arethe en Ravon hier te halen? Zou Medarion ook zijn handen naar hen uitsteken? Valiant is nog steeds in gevaar, hij moet weg hier...en Mathilde en Danya...zou Medarion ook hen...? Torgal wrijft een hand door zijn gezicht, hij is heel erg moe. En niet zichzelf meer sinds hij Valiant bijna zag sterven. Het mag niet meer gebeuren, misschien moet er wel met de jongste afgerekend worden, voor eens en voor altijd...
Ergens in zijn hart voelt hij tegenstand... Maar dan denkt hij weer aan de ellende die de jongste broer bracht, de gebroken ogen van Valiant een paar uur geleden...en het gesprek met Mathilde, om Valiant weg te brengen, buiten het bereik van Medarion...

"Breng ze naar boven," hij knikt naar de gewonden, "één kamer..." Arethe is nog bij Mathilde en Valiant, hij zal ze straks halen...
Hij knikt naar de vreemdeling ten afscheid.

((Darvan & Morcos & Torgal -> De kamer van Arethe, Ravon en Torgal -> De Taveerne - Gastverblijven))

Torgal Kraakwater

Edited by: ckeetel at: 6/6/02 8:49:37 am

ckeetel · Posted: Sat Jun 01, 2002 8:22 pm Post subject: De hamer

Nog steeds weegt hij de hamer in zijn handen als hij de trap ermee afloopt, hij kan er goed mee omgaan maar zijn broer is er zoveel beter in. Diens hamer moet nog ergens in de ingestorte smidse liggen. Verwrongen, beschadigd? Het enige wat hij vond was Valiant zelf, half onder een enorm brok steen en een nieuw feit...dat Medarion zijn vervloekte hoofd weer had laten zien. Wit worden zijn knokkels om het staal. Alles wat hij liefheeft wordt weer bedreigt door die zwartrok. Arethe en Ravon...ze mogen niet in zijn handen vallen, hij zou niet weten wat hij zou doen als het gebeurde en hij wil er niet aan denken. Valiants leven hangt nog steeds aan dat dunne draadje, zijn broer moet blijven leven, uit de klauwen van hun jongste gehouden worden, hij heeft nog een gesprek af te maken met Mathilde.

Arethe heeft nog steeds de slapende Ravon in haar armen, schijnbaar in gesprek met Mathilde. Torgal loopt naar haar toe, "...de bedden zijn klaar, er zijn twee extra gasten in de kamer, die gewonden toen we binnenkwamen... ze rusten daar nu," dan zet hij de hamer tegen het bed en neemt de slapende Ravon van haar over, samen gaan ze naar boven....

((Arethe, Ravon en Thorgal -> De kamer van Arthe, Ravon en Torgal -> Taveerne - Gastverblijven))

Edited by: ckeetel at: 6/6/02 8:52:40 am

ckeetel · Posted: Sat Jun 01, 2002 11:12 pm Post subject: De hamer

"Het spijt me dat ik het gesprek onderbrak Mathilde..." Dan gaat zijn blik naar de man naast haar, op het bed, de waard wiens levenstekenen alleen het zachte ademen lijken te zijn. "Wel Valiant, het is niet de jouwe, maar beschouw 'm maar als de jouwe, van nu af aan...je weet op zijn minst van wie hij is geweest en ik weet dat er bitter weinig zijn die jou ermee kunnen evenaren..." De broer buigt zich voorover, plaatst de strijdhamer naast het lichaam van de waard, legt wat onwennig een hand op het gevest van zijn eigen zwaard. Dan gaat hij naast het bed op zijn hurken zitten, schikt wat aan de lakens.

Valiant moet in leven blijven, Torgal wil zijn broer niet verliezen, Arethe en Ravon zijn niet de enige waarover hij zich ernstige zorgen maakt, ook Mathilde en Danya, alles eigenlijk wat deel uitmaakt van hun leven, hun geluk, hij heeft geen idee hoever Medarion's zieke geest gaat om dat te verstoren. En Mathilde's suggestie om hem via de ondergrondse te laten verdwijnen en de mensen te doen geloven dat de waard naar een andere stad is gebracht is het proberen waard.
"Mathilde, ik denk dat we jouw plan uit moeten proberen...ik denk niet dat Medarion gelijk hier komt kijken, omdat hij zal veronderstellen dat Valiant onschadelijk is gemaakt...maar als hij niet vindt wat hij wil hebben, zal hij gaan zoeken...alles wat met ons te maken heeft zorgvuldig opnieuw bekijkend en als hij erachter komt dat we allemaal hier zitten... "

"Valiant moet hoe dan ook weg, hij kan dit alles nu niet gebruiken, bovendien...als de jongste zijn zin krijgt, is er in ieder geval nog iemand overgebleven die hem waarschijnlijk beter kent dan wie dan ook... Medarion moet niet onderschat worden, ik kan morgenochtend de connecties bij het Handelsgilde voorzichtig polsen... Mathilde, heb je een idee wanneer Valiant sterk genoeg is om elders te worden ondergebracht?"

Edited by: ckeetel at: 6/6/02 8:53:27 am

Danae Rheanna · Nachtdwaler Joined: 02 Feb 2002 Posts: 150

Mathilde schudde haar hoofd, terwijl ze nog steeds naar haar slapende echtgenoot keek. "Ik heb geen idee wat hij allemaal heeft moeten verduren of wat hij voelt. Ik ben geen arts," zei ze. "Ik kan alleen uiterlijke wonden herkennen." Ze leek even iets weg te slikken, hervatte toen het zachte strelen van Valiants hand en wendde zich weer tot Torgal. Er was iets gebroken in haar gezicht, tranen blonken in haar ogen en rolden langs de lijnen van haar wangen. Het was de vriendelijkheid die plots uit haar blik was verdwenen, een diepe woede die zich langzaam van haar meester maakte. Medarion. "Oh, de schoft," fluisterde ze. "De vuile schoft. Maar zo makkelijk zal het hem niet lukken mij klein te krijgen."

ckeetel · Posted: Tue Jun 04, 2002 1:21 pm Post subject: Hamer

Die pijn in haar ogen... hij richt zich overeind, gaat bij haar op de rand van het bed zitten. "We hebben iets om voor te vechten...Medarion heeft alleen zijn haat, wat hij kapot probeert te maken maakt ons sterker..." hij buigt zich voorover, de sporen die het verdriet hebben achtergelaten voorzichtig met zijn duim van haar wangen vegend, "Valiant weet aan wie hij zijn hart toevertrouwt Mathilde", zegt hij zacht, "en ik kan me geen betere wensen die dat in handen heeft..." Torgal draait zich naar zijn broer, laat zijn stem dalen tot hij bijna dreigend wordt, "Valiant, zorg als de donder dat je weer overeind komt, Davon heeft het in zijn hoofd gehaald om die hamer naast je nu al in zijn handen te willen houden...en ik zou het je niet in dank afnemen als hij niet een paar wijze lessen kreeg van een meester." De dromen van Ravon...Torgal glimlacht.

"Medarion zal het inderdaad niet makkelijk krijgen, morgenochtend zal ik zien wat ik voor elkaar krijg bij de Tien Torens. Nu is het tijd om te rusten en op krachten te komen...de Ene weet dat we dat kunnen gebruiken... ik ga zo weer naar Arethe, maar ik betwijfel of ik vannacht nog rust vind. Hoe voel je je Mathilde?... Als er iets is wat ik je kan brengen..."

Edited by: ckeetel at: 6/6/02 8:54:45 am

Galliminus · Posted: Tue Jun 04, 2002 1:34 pm Post subject: Re: Hamer

In het bijna levenloze lichaam van Valiant is een hevige strijd bezig,...De wondkoorts die hij heeft opgelopen na het gevecht had de beste man bijna de das omgedaan, maar de wil om te overleven is sterk binnen hem.

Voor een kort moment kan hij de kracht opbrengen om zijn ogen te openen en hij kijkt zijn broer aan...

"Torgal?..... Jij die hoopt op de hulp van de Ene?....de wonderen zijn de wereld nog niet uit merk ik wel." Valiant lacht moeizaam wat gevolgt word door een lichte hoestbui, maar hij knipoogt naar zijn geliefde vrouw Mathilde terwijl hij zijn broer eigenlijk in het ootje neemt....

"Bekommer je niet om mij,...ik....ik kom er wel weer bovenop.. Ik zie liever dat jullie jezelf in veiligheid brengen...Breng je gezin in veiligheid Torgal....zoniet, dan......dan geef ik je een ........pak rammel als ik mezelf weer beter voel,..een pak rammel...............zoals ik je vroeger gaf........snot...snotneus!
Mathilde,..maak je niet ongerust,..ik...kom er wel weer bovenop...ga liever met Torgal mee...neem Danya mee en breng jezelf in veiligheid...alsjeblieft...als je me lief hebt doe je dat...zorg ervoor dat Medje je niet in zijn vervloekte klauwen krijgt..."

Dan sluiten zijn ogen, en Valiant valt in slaap met een glimlach op zijn gelaat.......

Valiant Kraakwater; De Waard

Edited by: Galliminus at: 6/4/02 3:39:27 pm

ckeetel · Posted: Tue Jun 04, 2002 2:03 pm Post subject: Re: Hamer

"Weggaan en jou overlaten aan de wilde fantasieën van ons kleine broertje?...Ik dacht het niet Valiant... en die pak rammel zie ik met belangstelling tegemoet, ik ben een stuk groter dan vroeger broer..." Torgal is vermoeid, maar een brede lach verschijnt op zijn gelaat als hij Valiant zo hoort spreken. Op de Ene vertrouwen is inderdaad niet zijn favoriete bezigheid.

Hij legt een hand op de schouder van zijn broer, "ik laat je niet in de steek, ik zou het mezelf niet kunnen vergeven als jou iets overkwam, je hebt er je maar in te schikken." Torgal grijnst, "er is namelijk erg weinig wat je er nu aan kan doen. Maar ik zal er alles in het werk stellen om het Medarion onmogelijk te maken zijn klauwen dit keer in ons te zetten. Zorg jij ervoor dat je weer op twee gezonde benen staat hamerdrager, dan ben ik altijd bereid die knuisten van jou te beantwoorden..."

ckeetel · Posted: Wed Jun 05, 2002 10:12 am Post subject: Hamer

De zorgen en de vermoeidheid van het bloedtekort beginnen zwaar op hem te wegen. Torgal rust met zijn hoofd in zijn handen op de rand van het bed. Altijd die dreiging van Medarion in de achtergrond... "Jij weet net zo goed als ik dat die confrontatie toch een keer moet komen broer, beter nu dan een keer onverwachts in de toekomst... Maar je hebt gelijk, hoe minder Medje in zijn zwarte klauwen krijgt hoe beter. Mathilde...ik kan je niet dwingen, maar ik zal met alle liefde ook voor jou en Danya een onderduikadres regelen bij het Handelsgilde, net als voor Valiant, Arethe en Ravon. Het zou niet alleen Valiant gelukkig maken, maar ook mij dat jullie buiten het bereik van die zwartrok zijn. Ik wil in de Taveerne blijven om Medarion op te vangen, eens moet het toch uitgevochten worden... maar ik ben een voorzichtig man, Valiant's afranselingen zijn niet voor niets geweest, met de juiste hulp kan ik iets tegen hem beginnen."

Edited by: ckeetel at: 6/6/02 8:55:31 am

Danae Rheanna · Nachtdwaler Joined: 02 Feb 2002 Posts: 150

Mathilde knikte. "Het is beter als we doen wat jij voorstelt. We moeten hier weg. Als Medarion ons spoor volgt, zal dit de eerste plaats zijn die hij ondersteboven keert." Ze schudde haar hoofd. "Hoe moet ik Danya dit ooit uitleggen? Het tere, lieve wezentje, ze is zich nooit van wat voor kwaad dan ook bewust. Ik vrees haar angst meer dan mijn eigen."

Mathilde keek over haar schouder, door de kier van de deur die naar de gelagkamer van de Taveerne leidde. Met regelmaat zag Mathilde Danya's silhouet over de muren glijden, gewapend met een emmer en een oude stoffige doek had het meisje zich over de hygiëne van de gelagkamer gebogen. Haar naïeve ijver maakte dat een koude hand zich om Mathilde's hart sloot. Ze vreesde voor Danya niet minder dan voor Valiant, maar Valiant was sterk en wist net als Torgal de gevaren van een situatie in te schatten. Danya daarentegen was zich van geen kwaad bewust tot het te laat was en ze met open ogen in de klauwen van het gevaar was gelopen. Mathilde kon zich het voorval met de mysterieuze Graaf nog maar al te goed herinneren.

Ze zuchtte en keek naar Torgal.

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

((dacht doe het maar in deze topic, beetje zonde om er een nieuwe topic over te openen))

Langzaam komt Darvan de taverne binnenstrompelen, nog een beetje zwak. Hij laat zichzelf op een stoel zakken en kijkt de taverne rond of hij iemand ziet die hij kent.

ckeetel · Posted: Sun Jun 09, 2002 12:35 pm Post subject: Hamer

Ook Torgal werpt een blik de gelagkamer in. Hij begrijpt Mathilde's dilemma wel, want wat moet hij Ravon vertellen als zijn zoon hem vraagt waarom hij zijn vriendjes niet kan zien...dat hij een oom heeft die uit is op zijn leven? "Ik weet het niet , woorden zijn niet mijn sterke kant, misschien wordt het tijd voor haar onder ogen te zien dat er twee kanten zijn aan het leven, want ze zal er toch een keer alleen voor komen te staan." Torgal richt zich overeind, "als er iets is... ik zit hier vlak boven, over een paar uur gaan de zaken open bij het Handelsgilde en ben ik daar, zorg ervoor dat iedereen klaar is om te vertrekken...probeer nu nog wat te rusten." Hij kijkt nog even naar Valiant. Dan verlaat hij de achterkamer, ziet één van de mannen zitten die hier naar binnen werd gebracht, maar wil er niet te lang bij stilstaan, morgen is slechts enkele uren verwijderd en hij heeft de slaap hard nodig.
Medarion zal het heel warm gaan krijgen als het aan hem ligt, Zwarte Magie is echter iets wat boven zijn begrip gaat maar hopelijk vind hij de hulp om er iets tegen te beginnen.

((Torgal -> De kamer van Arethe Davon en Torgal -> De Taveerne-Gastverblijven))