Raganorck

ckeetel · Posted: Sun Jul 14, 2002 4:06 pm Post subject: tafel

"De Taveerne is gesloten...dit is niet de juiste tijd om hier te komen," onderzoekend neemt de botenbouwer de nieuwelinge op. Een halfork heeft hij nog nooit gezien, elven weleens en hij veronderstelt dan ook dat ze dat is. "De Scharlaken vijf ken ik niet... we verlenen tijdelijk geen onderdak en ook de gelagzaal is gesloten, misschien dat ze in de "Gouden Phoenix" zitten of in "Den Acker"...wat die bijl betreft..." zijn ogen richten zich op het stalen blad in haar armen, "ik zou je wel kunnen helpen als de tijden niet zo grimmig waren, nu ben ik hier nodig. Misschien is er in de stad nog een houtbewerker te vinden, of zal een smid je misschien verder kunnen helpen. Het spijt me dat ik op dit moment niet meer voor je kan doen..."

Torgal Kraakwater

Mirko Magnificiusus · Verloren en Vergeten Joined: 05 Jun 2002 Posts: 41

Mirko buigt zich voorover. Net hard genoeg voor de anderen aan tafel om te horen, maar te zacht voor de vrouw in de deuropening fluistert hij: "Ik ken haar verder niet, maar eigenlijk kunnen we alle hulp wel gebruiken. Als haar bijl gemaakt kan worden, denk ik dat ze voor ons een gigantische steun kan zijn. Wat denken jullie?"
Dan richt hij zich tot de vrouw zelf. "Wie bent u en wie zijn de Scharlaken vijf als ik vragen mag?"

*Mirko Magnificiusus; Magisch Kunstenaar

ckeetel · Posted: Sun Jul 14, 2002 7:07 pm Post subject: tafel

Weer vestigen de ogen van de botenbouwer zich op de bijl. Hij zou die steel kunnen maken, hij heeft wat gereedschap hier liggen, soms moet er een deur of een raam gemaakt worden wanneer er weer eens een dronkelap een irrationele woede op het houtwerk koelde voordat hij gesust kon worden of door Valiant de deur gewezen werd. En Mirko heeft gelijk, als de vrouw helpen wil zou het een uitkomst zijn, ze ziet er uit als een soldaat met dat maliënkolder...de Scharlaken vijf, misschien zijn het huurlingen op doorreis...maar hoeveel zijn het er die hun leven in de waagschaal zouden willen stellen om die Zwartrok tegen te houden?

Torgal Kraakwater

Edited by: ckeetel at: 7/14/02 9:09:33 pm

Lunea · Dromenvanger Joined: 30 Jun 2002 Posts: 558

Een warm welkom had ze niet verwacht, maar het verbaasde haar dat men hier de vijf niet kende. De man met de gebroken neus beviel haar niet, hij was te snel ontvlambaar.

' Als jullie werkelijk gesloten zijn, dan zou het een idee zijn om de deur op slot te doen.'

Bij wijze van demonstratie sloot Lunea de deur en plaatste de zware balk in de beugels.

' En....' ze rolde met haar schouders, ' als tijden inderdaad zo grimmig zijn dan is het zeker noodzaak dat mijn bijl weer functioneel wordt. De enige smid die ik vertrouw is waarschijnlijk wormenvoer ergens in de wouden. Zijn smidse is die grote zwarte leegte op de stadwallen.'

Hoe kon het dat niemand wist dat de Vijf midden in het gevecht hadden gezeten...William was toch vast met de anderen hier teruggekomen om op te scheppen?

Ze liep op de tafel af, greep onderweg een stoel en schoof aan. Het bijlblad dreunde ze voor Torgal's scheve neus op tafel.

' Misschien is het een goede afleiding om met je handen bezig te zijn?' Ze keek de man scheef aan en richtte toen haar aandacht op de wonderlijke figuur met het rode haar, zo rood als haar eigen, zo oncontroleerbaar als haar eigen. Deze man mocht ze wel zo op het eerste gezicht. Ze strekte haar hand, vuil van roet en aarde, uit over tafel en beantwoorde zijn vraag.

' De Scharlaken Vijf hadden hier een kamer, ik maakte deel uit van het team, mijn naam is Lunea.'

Mirko Magnificiusus · Verloren en Vergeten Joined: 05 Jun 2002 Posts: 41

"Mirko, Mirko Magnificiusus heet ik." Mirko neemt de hand aan. "En ja we hadden de deur inderdaad moeten sluiten. Maar ach er is vanavond al zoveel voorgevallen dat men af en toe de details over het hoofd ziet weet je. Hoe komt je bijl eigenlijk zo toegetakeld?" Mirko neemt de vrouw met heldere ogen op. Ze is wel erg uit de kluiten gewassen voor een mens, maar ach wie is hij om over de fysiek van anderen te klagen? Zijn magere spinnenlijf is nu ook niet bepaald doorsnee en als je bier kan drinken met een man met witte ogen dan kan een potige vrouw met een bijl er ook nog wel bij. "Ja, Torgal, een naam, dat hebben we nu nog nodig!" Zegt Mirko met een knipoog. "Iets even flitsends als de Scharlaken Vijf. Rood, rood, wit en de bouwer van een boot..." zingt Mirko zachtjes. "Naah dat is te lang, vind je ook niet? Auw, ik was bijna m`n arme arm vergeten, iemand die iets van medicijnen weet? Ik kan hem wel verbinden maar met mijn prutswerk raakt het waarschijnlijk alleen maar ontstoken." Mirko haalt verongelijkt zijn schouders op, realiseert zich dan dat hij weer aan het kletsen geslagen is en slikt dan nog net een nieuwe stroom woorden in. Hij kijkt het kleine groepje rond, wachtend tot een van de anderen hem onderbreekt. Tja als je een hekel hebt aan stiltes, moet je hem maar zelf vol kletsen...

*Mirko Magnificiusus; Magisch Kunstenaar

ckeetel · Posted: Mon Jul 15, 2002 1:15 am Post subject: tafel

"Marvin heeft in zijn oneindige wijsheid verband en een pot van zijn helende zalf achtergelaten, ik zal het halen..."
Stoïcijns neemt Torgal het bijlblad in zijn handen, weegt het over de vingers terwijl hij opstaat en richting de achterkamer verdwijnt waar Valiant eerder rustte. Hij legt aandacht en eer in zijn werk, de neerbuigendheid van de heren van de Tien Torens, de adel of zelfs deze huurlinge deren hem niet, wat zijn tijd en moeite waard maakt is hoe er met zijn werk wordt omgesprongen.
In de achterkamer stookt hij het vuur nog even op, hangt een ketel water erboven en terwijl de vloeistof warmt, zoekt hij elders naar zijn gereedschap, naar een goed blok hout tussen de planken die erbij liggen. Veel weet hij van materialen en hun eigenschappen. Het gewicht vergelijkend met Lunea's bijlblad, op het hout kloppend en controlerend op knoesten en gaten vindt hij wat hij hebben wil.

In de gelagkamer zet hij een kan met warm water en een kom voor Mirko neer, Marvin's pakketje legt hij op tafel en een schone handdoek uit de voorraad van de Taveerne. "Scheur die mouw eraf en maak die wond goed schoon Mirko...ik begin alvast aan mijn 'tijdverdrijf'"
Nu de gelagkamer leeg is maakt hij een bankschroef vast aan een van de tafels van de Taveerne en hij begint te vorm van de steel met een grof potlood uit te tekenen in het zware eikenhout. "Ik ben ook benieuwd naar wat die bijl zo zwaar beschadigde...je schijnt ook meer af te weten van het lot van de smid en de smidse...was je daar? En zoja zegt de naam Medarion je iets?"

Torgal Kraakwater

Lunea · Dromenvanger Joined: 30 Jun 2002 Posts: 558

Lunea lachtte vriendelijk naar Mirko, opluchting en wantrouwen wisselden elkaar af toen Torgal met haar bijl naar een andere kamer verdween.

`Laat mij maar even.` zei ze toen de houtbewerker terugkwam met water en bindsels en tot haar grote vreugde een stuk hout. Ze vroeg zich af of een botenbouwer wel de aangewezen persoon was om een bijlsteel te maken, maar ze had niet veel keus.

`Het valt niet mee je eigen arm te verbinden. Even op je tanden bijten meneer Magnificiusus.` Ze schoof haar stoel zijn richting uit, greep de stof van aaneengenaaide lapjes en reet de mouw van het kledingstuk af. De wond zag er niet al te ernstig uit, het meeste vuil was eruit gebloed, maar er zaten wel korsten om de wond die eraf gewassen moesten worden. Lunea greep de pols van de man en hield de arm stevig vast. Met de ander hand doopte ze een schone doek in het water.

` Jazeker was ik bij de smidse en dat is ook meteen wat er met mijn bijl is gebeurt, die plaats is een magneet voor allerhande ellende.....Medarion....`

Ze dacht na en keek bedenkelijk, proefde de naam in haar geheugen terwijl ze de wond schoonmaakte. Ze drukte eerst zachtjes, maar toen de kosten zachter werden kon ze ze door harder te wrijven afweken. Ze hield het verbeten gezicht van Mirko nauwlettend in de gaten. Ze realiseerde zich dat hij mens was en dat ze iets zachter met hem moest omgaan dan met bijvoorbeeld Arnmack.........Arn......... Ze schudde de mijmeringen uit haar hoofd en gelijk een lok haar uit haar gezicht.

` uuhh, Medarion, nee zegt me niets, het spijt me, was hij een strijdmakker van jullie?`

De stilte die viel na haar woorden was bijna oorverdovend.

Edited by: Lunea at: 7/15/02 3:27:28 pm

ckeetel · Posted: Mon Jul 15, 2002 2:10 pm Post subject: ooc

(( Even voor de goede orde, rond een tafel zitten nu: Darvan, Lunea, Mirko en Valiant, Torgal is bezig aan een andere tafel, op de onderste tree van de trap naar de gastverblijven zit Morcos, Caege zou nog ergens in de ruimte aanwezig zijn (maar dan staat hij er al lang), evenals Amadea ( jawel, scharlaken 5 ) verbeter me wanneer het niet klopt ))

Lunea · Dromenvanger Joined: 30 Jun 2002 Posts: 558

(( Amadea, werkelijk?.. ik geloof dat je gelijk hebt. Ik dacht alleen dat valiant al afgevoerd was naar veiligere oorden, dit is inderdaad niet bevestigd door Galli, maar....ook niet onkend. Ik meende dat hij met Marvin exit was, staat niet in de post da's waar, maar is wel vreemd dat hij niet met Mathilde mee is gegaan))

Edited by: Lunea at: 7/15/02 5:24:00 pm

ckeetel · Posted: Mon Jul 15, 2002 3:32 pm Post subject: ooc

((Amadea sloot zich bij het groepje aan wat op de deur klopte, ze kan voor evenveel geld ook nog ergens buiten voor de deur staan

, Marvin is weg met de meisjes (een gelukkig man waarschijnlijk

) En Valiant zit nog zwijgend aan de tafel (neem ik aan) ))

ckeetel · Posted: Mon Jul 15, 2002 5:56 pm Post subject: Medarion?

"Een strijdmakker..." grimmig wordt de blik van Torgal, "we zijn geen soldaten, hoogstens hij daar," hij knikt met zijn hoofd richting Morcos, "de dag dat ik mijn handen op die hond Medarion kan leggen... Hij is degene geweest die mijn broer bijna doodde, ik vond Valiant in de smidse met zware borst-en buikwonden...bijna verpletterd door een rotsblok dat die rode duivel met die wolvekop op de smidse wierp, nog steeds weet ik niet hoe Medarion Valiant zo heeft weten te verrassen...we wachten hem hier op, als hij op de resten van zijn duistere daad wil dansen...die Zwartrok schijnt nog steeds niet verzadigd te zijn..." Voorzichtig veegt Torgal de houtkrullen weg van het afgeschaafde hout, hij zwijgt weer. Keert het blok dat nu al grof de vorm van een steel begint te krijgen in de bankschroef. "Daarom vraag ik me af of je meer hebt gezien in de smidse dan een steel die verkoolde. Hm...en als je de goudstukken ervoor hebt, zou ik er een keer een metalen steel aan vast laten klinken, eikenhout is zwaar en stevig materiaal, maar ijzer zou voor een beter tegengewicht kunnen zorgen en kan heel wat meer incasseren in de strijd dan boomvezels."

Torgal Kraakwater

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Darvan staat langzaam op om niemand te laten schrikken. Hij kan niet meer langer stil zitten en gaat wat rond lopen. Het liefsts zou hij zijn magie oefenen en scherp houden, maar met Torgal in de buurt leek hem dat niet slim.

Lunea · Dromenvanger Joined: 30 Jun 2002 Posts: 558

De wond begon weer te bloeden en Lunea drukte de lap ertegenaan en wachtte geduldig. Ze raapte haar gedachten bijeen en haar herinneringen aan die dag van de val van de smidse.

Ze keek naar het bleke gezicht van de man die Valiant werd genoemd..langzaam herkende ze er iets in... een moment een paarse flits, twee mannen die op elkaar lijken, haar bijl vind een doel en een mes in haar rug.....

'De paarse magier.......' mompelde ze, de rest van haar woorden slikte ze in. Ze keek naar het stuk hout en zag de spaanders ervanaf vliegen. Het bijlblad lag niet ver bij de houtbewerker vandaan. Zag ze nou een randje aangekoekt bloed? Bloed van Valiant. Ze beet op haar lip en concentreerde zich weer op Mirko's arm. De man was aardig bleek weggetrokken.

' Gaat ie?' vroeg ze oogcontact zoekend.

' Het ging snel die dag en tegelijkertijd tergend langzaam. het begon toen ik een wandelingetje ging maken op de wallen. De eerste golven Orks openden de aanval en overspoelden de smidse.'

Ze liet weg dat ze Nogk en Unrf ontmoette op de wallen, twee orks uit haar jeugd. De man met de witte ogen was opgestaan en liep inrustig heen en weer.

' Ik werd overmeesterd en toen kwam geloof ik de eerste explosie...Vervolgens kwamen de Ogurleiders, zij zochten Coldrin. Ik weet niet of ze hem te pakken hebben gekregen, maar ze verdwenen weer de wouden in en lieten mij voor dood links liggen. Ik ging terug naar de smidse, op zoek naar mijn vrienden...ik weet niet meer precies hoe het ging, maar de paarse magier had een enorme demon opgeroepen die vuurballen smeet, de zoveelste explosie die de smidse trof. Ik was gewond, ik weet niet meer hoe het precies is gegaan, maar de paarse magier had een conflict met deze Valiant.'

Lunea boog haar hoofd en deed of ze de wond onderzocht. Hij was goed schoon nu. Ze deed er wat van de zalf op en begon een schoon bindsel er stevig omheen te wikkelen.

' Ik ben het slagveld afgedragen voordat het monster verslagen was, maar toen was de paarse magier al verdwenen.'

Lunea begon zich behoorlijk ongemakkelijk te voelen. Het scheen zo'n laffe daad geweest te zijn. Vanuit haar ooghoek keek ze naar de bleke man op de stoel, het was een wonder dat hij nog leefde.

Edited by: Lunea at: 7/15/02 10:26:14 pm

Lunea · Dromenvanger Joined: 30 Jun 2002 Posts: 558

Bijna klaar en de man begint vreselijk te wiebelen. Lunea is bang dat ze hem pijn doet en houdt zijn arm steviger vast.

'Even stilzitten nog....zijn magie was paars...zit stil!'

Het leek dat nu de man niet met woorden druk was hij zijn energie kwijt moest met bewegen, hij wiebelde heen en weer in zijn stoel Lunea werd er onrustig van. Bij wijze van per ongeluk kneep ze op de wond met haar duim.

'Hij verdween in een wolk van paars, ruilde van plek met Valiant toen ik.......euh in de smidse ...daar aanwezig was... te zijn.'

ckeetel · Posted: Tue Jul 16, 2002 8:16 am Post subject: Paars

Met beitel en schaaf begint Torgal de vorm van de steel langzaam verder uit te houwen, niet teveel bijtelt hij, Lunea heeft stevige handen en nu nog kan hij hout eraf halen, maar niet meer erbij maken, onder aan de steel laat hij iets van een van een verdikking zitten, voor een knop, onafgewerkt nog, maar eerst is het van belang het op haar handen te maken, voordat hij de definitieve vorm gaat maken en de steel vast zal slaan in het blad. Te geconcentreerd is hij om de benauwde toon op te merken van de roodharige magiër, of het ongemak van de huurlinge. "Medarion heeft zeker een conflict met de rest van de Kraakwaters, hij is onze jongste broer... Maar op de ene of andere manier heeft Valiant er meer mee te maken". De botenbouwer richt zich op werpt een korte blik op zijn broer aan de tafel terwijl hij de bankschroef losdraait en de steel ertussenuit haalt. "Hier, probeer hem even Lunea, dan kan ik zien hoeveel ik er nog af moet halen. Je zei dat Medarion en Valiant van plaats verwisselden...waarom? Hoe heeft die Zwartrok mijn broer zo toe kunnen takelen?" Torgal legt de steel voor Lunea neer, richt zich tot de roodharige magiër. "Je ziet wat bleek man, voel je je wel in orde?" Hij beseft dat Mirko misschien toch te lang met die wond heeft rongelopen...

Torgal Kraakwater