Raganorck

moos · Posted: Thu Apr 14, 2005 9:09 pm Post subject:

'Samala' keek Aisthèsis zo vriendelijk mogelijk aan, waarbij ze een rust en kalmte in haar blik legde, waarvan ze wist dat die soms kalmerend werkte op andere mensen, terwijl ze tegelijkertijd de vrouw probeerde in te schatten.
"Misschien is het handig als ik de genezeres voor u ga halen? Ik neem aan dat de tijd dringt...". Ze trok een zuinig mondje en keek met een schuine blik op de poortwachter. Als die hen erdoor liet was het gesneden koek. Ze viel echt met de neus in de boter, om het maar bij de etenswaren te houden. Er was maar één nadeel: als ze de Kameleon konden bevrijden, al dan zonder slag of stoot, dan moesten ze nog maken dat ze op tijd wegkwamen uit Raganorck, of anders onderduiken. Althans... zij, met haar opvallende uiterlijk.
Ze vervloekte haar inwijding bij haar Meester. Deze manier om lang te leven kon weleens haar dood worden.
Maar nu, aandacht erbij. Dit was het moment waar ze niet eens van had durven dromen. Als ze het nu zou verzieken... Ze vermaande zichzelf bij voorbaat in stilte terwijl ze vriendelijk bleef glimlachen naar de omstanders in afwachting van hun antwoord.
_________________
Het kwaad van Yuzes

Marius Nachtstorm · Posted: Thu Apr 14, 2005 10:18 pm Post subject:

Marius keek op naar de zeer bleke vrouw. Hij beet zijn tong, hij is nog bezig met Maris. Ondanks dat deze vrouw hem mischien wel nieuwe gebieden kon laten zien.

Ach Vrouwe, het is mischien wel een botte vraag maar voelt U zich wel goed? Vroeg Marius beleefd en bezorgt.

Hij denkt ik waag het erop.

Hmm mischien lijkt het me wel verstandiger Heer poortwachter als ik ze beide escorteer naar binnen?
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Aisthèsis · Posted: Fri Apr 15, 2005 4:28 am Post subject:

Aithèsis zuchtte eens diep en glimlachte terug naar de vrouw, die haar vriendelijk aankeek. Ze lachte in zichzelf, ze moest open blijven voor andere mensen en deze vrouw droeg vast een erg interessant verhaal met zich mee.

Het stoorde Aithèsis mateloos dat er nog iemand met hun ging bemoeien, ze kon Maan daar toch niet een hele tijd alleen met een gewonde roofvogel laten. Al moest ze toegeven dat deze bemoeial aangenaam gezelschap was. Zijn gezicht had sterke lijnen en hij had een bos bruin, krullerig haar. Ze glimlachte, en een charmant overkomen.

Aisthèsis keek de vrouw aan, 'dat lijkt me inderdaad ook.'
Ze vond het wonderlijk hoeveel twee mensen eigenlijk van elkaar konden verschillen, qua uiterlijk, qua uitstraling. Toch miste ze een gevoel van zekerheid bij die twee, alsof ze er niet van op aan kon. Ze wou dat Maan hier was of de heer Witvloed, die gaven haar wel dat gevoel van zekerheid.
_________________
* Aisthèsis' beschrijving

moos · Posted: Sun Apr 17, 2005 2:23 pm Post subject:

De moordenaar glimlachte beleefd naar de man en verzekerde hem dat ze zich tot nog toe wel goed voelde, daarna raakte ze haar intresse in hem kwijt. Ze ergerde ze zich aan het feit dat hij nu mee wilde lopen... daardoor waren er alleen maar meer ooggetuigen. Aan de andere kant zag hij er niet bepaald uit als iemand van lagere afkomst, dus wie weet wat hij voor hen kon betekenen. Het beste was hem voorlopig te vriend te houden en zoveel mogelijk uit hem te krijgen als ze konden.

"Ik zal de genezeres halen, geeft u mij een korte tijd, alstublieft.", knikte ze naar Aisthèsis en toen ze ervan verzekerd was dat de vrouw zou wachten, draaide ze zich om en liep niet al te snel om niet te gezond te lijken richting Kjell en Mushin.
Op het moment dat ze zich weer bij hen voegde, was ze alweer buiten gezichts- en gehoorsafstand van de mensen bij de poort.
"Mushin, vlug.", zei ze toen ze hun nieuwsgierige blikken zag. "Wat voor kleding had je meegenomen voor de Kameleon? Het ziet er naar uit dat jij ze zelf nodig gaat hebben...". Ze legde het hele verhaal kort uit.
"En nu moet je dus genezeres spelen, zodat wij beiden naar binnen kunnen. Onthoudt dat ik af en toe ´genezen´ moet worden, of een drankje moet krijgen zodat het echter lijkt. Als we te lang wegblijven, hebben we Kjell nog als laatste redding. Wat denken jullie, staat Yuzes aan onze kant of niet?", eindigde ze met een knipoog. Het was één van de weinige keren dat ze niet cynisch glimlachte.
_________________
Het kwaad van Yuzes

Daniëlle · Posted: Mon Apr 18, 2005 2:47 pm Post subject:

"Ik een genezeres spelen?" reageerde Mushin verbaasd, waarna ze zenuwachtig begon te giebelen. "Nou, okee. Alles om de Kameleon te bevrijden." Ze haalde achter haar rug een pakket kleding tevoorschijn en bukte om de bundel uit elkaar te halen. "Ik heb hier een groene jurk, een witte blouche en een bruine broek. De jurk maar he? Die lijkt me het meest geschikt." Mushin stond weer op en begon zich om te kleden, nadat ze Kjell een gebaar had gegeven dat hij zich om moest keren. Nadat ze zich had omgekleed, maakte ze van de overige kleding een soort tas die ze over haar schouder wierp.

"Zo, ik ben klaar. Vanaf nu ben ik, tja, hoe zal ik me eens noemen? Genezeres Viola? Heb jij trouwens een paar helende kruiden bij je, Kjell? Ik zal ze niet gebruiken, maar als ik onderzocht wordt, zal ik toch wat kruiden bij me moeten hebben. Anders is het zo verdacht." Nadat ze de kruiden in haar tas had gestopt, haalde ze een keer diep adem en vouwde haar handen samen.

"Ik ben klaar," zei ze tegen Meester Moordenaar. "Blijf jij hier Kjell? Als we over een dag nog niet terug zijn, probeer dan als wachter binnen te komen."
Ze knikte naar Meester Moordenaar en samen liepen ze naar de poort toe.
_________________
Mushin aka Dief van Yuzes.
Heil de Meester!!!!

moos · Posted: Mon Apr 18, 2005 8:50 pm Post subject:

Voor ze bij de poort kwamen schoof de moordenaar een flesje met rode vloeistof in Mushin's handen. "'t Is wijn.", zei ze toen ze haar verbaasde gezicht zag. "Een beetje dikke, maar best te drinken... voor mij althans. Geef me dit als ik zogenaamd pijn heb, oké? Trouwens, als je me bij naam wilt noemen, is het Samala, dit keer.". Ze gaf Mushin één van haar uiterst zeldzame vriendschappelijke glimlachen. Meestal waren het meer... grimlachjes, zoals een hoogst gewaardeerde dichter ooit de titel van zijn gedichtenbundel had vernoemd. Wie haar dat verteld had en waar dat was geweest, was haar ontschoten.
Bij de poort gekomen knikte ze glimlachend naar de omstanders, alsof het een groep oude bekenden betrof. Naar Aisthésis boog ze licht.
"Nederig stel ik u voor de vrouwe die vele malen mijn leven en dat van menig ander heeft gered: de Genezeres Viola.", zei ze en met nog een diepe buiging en door een wijd gebaar richting Mushin liet ze blijken wie van de aanwezigen dat dan wel mocht wezen, alsof daar überhaupt een fout in gemaakt kon worden. Ze waren nu aan Mushin's acteerkunst overgeleverd, maar daar had de moordenaar verrassend veel vertrouwen in...
_________________
Het kwaad van Yuzes

Aisthèsis · Posted: Tue Apr 19, 2005 5:01 am Post subject:

Aisthèsis had heel veel verwacht, maar dit niet. Onderzoekend keek ze de genezeres aan, ze zocht iets bekends in haar wat haar vertelde dat ze een genezeres was.
Ze werd daardoor boos op zichzelf, ze sloot even haar ogen, ze moest eens niet zo achterdochtig zijn. Maar sinds zij van huis weg was leek de wereld zo vreselijk groot en het continu op je hoede zijn haatte ze...

Het was verbazend hoe deze vrouw zich gedroeg, veel buigingen en zorgvuldig gekozen woorden. Ze glimlachte, eindelijk had ze tenminste een genezeres weten te vinden. Maan zou vast heel blij zijn dat ze weer terug kwam en zij eerlijk gezegd ook.

Vluchtig keek ze naar Marius, eigenlijk wilde ze dat hij meeliep. Dan was ze in ieder geval niet helemaal alleen, met deze vrouw en genezeres Viola. Misschien moest ze zich ook voorstellen, het zou wel zo beleefd zijn.
'Aangenaam, mijn naam is Rosanna.' En gooide de eerste naam d'r uit die in haar opkwam. Keek toen verwachtingsvol naar de heer in hun midden, 'vergezelt u ons mede?'
_________________
* Aisthèsis' beschrijving

Daniëlle · Posted: Tue Apr 19, 2005 9:59 am Post subject:

Terwijl ze nar de poort liepen keek Mushin wie er stonden. Het is druk bij de poort dacht Mushin. Laten we maar hopen dat we naar binnen mogen. Verbaasd keek ze naar wat Meester Moordenaar haar gaf. Wijn? Het leek wel..., nee. Dat kan niet, dacht ze resoluut. Ze stopte het snel in haar geimproviseerde tas en liep daarna rustig verder naar de poort.

Eenmaal bij de poort aangekomen begroette ze iedereen door middel van een buiging. Een vrouw stelde zich voor als Rosanna. Dat zal zonder meer de vrouw zijn die hulp nodig heeft, dacht Mushin. "Aangenaam," zei Mushin. "Ik hoor dat u hulp nodig heeft met een zieke vogel? Dan moeten we snel zijn. Hoe sneller we bij de zieke patiënt zijn, hoe meer kans er is op overleven. Kunt u ons erdoor laten, meneer de Wachter?" Ze keek de man aan met haar heldere groene ogen, hopend dat er een positief antwoord op zou komen.
_________________
Mushin aka Dief van Yuzes.
Heil de Meester!!!!

Bernt · Posted: Tue Apr 19, 2005 8:46 pm Post subject:

Bernt veegde geïrriteerd met zijn hand over zijn snorharen. Zoveel volk bij de poort was niet gewoon. Waarom moesten die hoge heren nu ook de poort sluiten? Zíj zaten lekker binnen, terwijl híj hier het volk te woord moest staan. Hij richtte zich weer tot de jonge edelman:

"Mijnheer, zolang u binnen de poort van het kasteel bent, is het veiliger als u ongewapend bent. Zo zijn de regels die zijn vastgesteld door de kapitein van de wacht, ridder Galliminus dan Maros in het kader van de verscherpte regels om de veiligeheid van onze koningin te garanderen. Ik zal deze regels tot de letter nauwkeurig opvolgen, dus u krijgt uw sabel weer terug op het moment dat de poort weer open gaat en u het kasteel verlaat. Dank u."

Hierna richtte hij zich tot vrouwe Maris.

"Vrouwe, ik zou u graag willen doorlaten naar uw vertrekken als het directe bevel van de kapitein van de wacht, de ridder Galliminus dan Maros, mij niet zou verhinderen de poort te openen. Ik kan, mag en zal een direct bevel niet negeren. Ik heb een eed gezworen toen ik in dienst kwam. Bovendien: het gaat het om de veiligheid van de koningin, ons staatshoofd. U begrijpt toch wel hoe belangrijk dat is? Misschien kunt de de jonkheer naast mij zover kan krijgen dat hij voor u naar de ridder Galliminus op zoek gaat om te vragen of u naar binnen mag. Mijn bevel luidt echter "Niemand komt de poort door"."

Bernt's voorhoofd zat vol met rimpels van opgekropte irritatie. Begrepen deze burgers dan niet dat hij ze best wilde doorlaten, maar dat het bevel van de kapitein en vooral de bescherming van de koningin vele malen zwaarder woog dan hun wensen?

Hij richtte zich tot de ziekelijke dame en haar genezeres.

"Ook voor u geldt dat u niet naar binnen kunt. Ten eerste is, zoals u wellicht gehoord hebt, de poort gesloten om veiligheidsredenen, ten tweede ben ik bang dat ik iemand die zo ziek is als u, vrouwe, niet door mag laten. We kunnen niet het risico lopen dat er een epidemie onstaat binnen de paleismuren waardoor ons staatshoofd ons zou kunnen ontvallen omdat ze terminaal geveld is door een dodelijke ziekte. U begrijpt dit vast wel. Misschien vallen mijn woorden u hard; en ik begrijp dat u alleen maar probeert te helpen, maar ik mag u niet doorlaten."

Als laatste wendde Bernt zich tot de dame die over de vogel begonnen was.

"Ik raadt u aan binnen de paleismuren iemand te zoeken die het vliegbeest zou kunnen helpen of uit zijn lijden kan verlossen. Mocht het laatste het geval zijn, dan kan één van mijn wachters u wellicht van dienst zijn."

Bernt streek weer over zijn snor. Hij draaide zijn hoofd en brulde naar de twee wachters die aan twee kanten bij het valhek binnen de muren de wacht hielden.

"Rechtóp, stelletje lapzwansen! Jullie zijn paléíswachterrrrrs, geen lonkende lichtekooien!!!"

Het was duidelijk dat Bernt uit zijn humeur was.
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

Marius Nachtstorm · Posted: Wed Apr 20, 2005 9:16 am Post subject:

Natuurlijk heer Poortwachter. Ik escorteer deze vrouwen naar binnen en ik zal kijken of ik de ridder kan vinden zodat deze Vrouwe Maris naar binnen kan.

Vrouwe Aisthèsis, Genezeres Viola, Vrouwe Rossane. Zullen we dan naar binnen gaan.

Bij het uitspreken van deze woorde maakte Marius een sierlijke buiging en strekte hij zijn arm uit naar de poort.
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Bernt · Posted: Wed Apr 20, 2005 10:06 am Post subject:

Het valhek van de poort bleef echter jammerlijk gesloten, waardoor de dames die voor de poort stonden wel tussen de zwaar metalen spijlen heen konden kijken, maar helaas niet naar binnen konden. Bernt rolde met zijn ogen. Had deze omhooggevallen salonridder nu nog niet begrepen dat er niet te tornen viel aan het bevel dat de poort dicht moest blijven? Hij had de grootste moeite beleefd te blijven en wrong de zinnen tussen zijn lippen vandaan.

"Het spijt me mijnheer, het valhek blijft dicht. Dus ik stel voor dat u eerst de ridder Galliminus dan Maros zoekt en wanneer hij persoonlijk hier komt en mij zijn uitdrukkelijke toestemming geeft de poort te openen, dán kunt u de dames naar binnen escorteren."
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

Aisthèsis · Posted: Wed Apr 20, 2005 12:51 pm Post subject:

Aisthèsis beet op haar lip, hoe moest dat nou? Maar gezien de uitbarsting die erg nabij stond bij de heer Bernt de paleiswacht, besloot ze er verder niet op in te gaan en het gewoon te accepteren. Kortom had ze toch niet zo'n heel goed gevoel over deze twee dames en misschien vond ze toch wel iemand in het kasteel die haar verder op weg kon helpen.
Ze draaide haar hoofd naar boven en staarde naar de grijze wolken die in elkaar geklit waren, die niets van het hemelse blauw lieten zien.

Ze zou het zelf altijd kunnen proberen, ze glimlachte somber naar de dames en Marius.
'Het zij zo.'
Ze haalde haar schouders op en keek even hulpeloos om zich heen, daarna balde ze haar handen tot vuisten. Waarom moest haar dit nou weer overkomen? Waarom legde Maan toch zoveel vertrouwen in haar? Met een diepe frons op haar gezicht keerde ze zich af van de menigte.

Het zou al niet eens de moeite waard zijn om iemand in dit kasteel te gaan zoeken, het zou gewoon weg te lang gaan duren. Ze zou gewoon terug gaan naar Maan, kijken hoe het ging. Ze zou kruiden plukken en hulp vragen in de keuken.
Vastberaden draaide ze zich weer om, haar lippen bogen zich om tot een glimlach.
'Als jullie mij excuseren, iemand heeft dringend hulp nodig.' Ze tilde haar rokken op, naar Raganorckse gebruiken en liep in de looppas het kasteel weer in.

((Aisthèsis naar 'de tuinen - huis van de tuinman'))
_________________
* Aisthèsis' beschrijving

Marius Nachtstorm · Posted: Wed Apr 20, 2005 4:33 pm Post subject:

Hmm zuchte Marius. En keek in zijn handen en vouwde die dicht. Zuchte nog even en keek de Vrouwen aan en glimlachte.

Het blijkt dus zo te zijn dat we zijn buiten gesloten.

Heer Bernt weet U hoelang dit nog gaat duren?
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

moos · Posted: Wed Apr 20, 2005 7:19 pm Post subject:

De moordenaar begon zin te krijgen haar naam waar te maken. Ze voelde hoe het bloedmes jeukte op haar rug, waar hij onzichtbaar voor de mensen klem zat tussen haar riem en haar broek, onder haar cape. Wat dacht deze poortwachter wel? Dat ze besmettelijk ziek was? Dat mochten ze willen! Je werd niet zo maar zoals zij, daarvoor moest je speciaal uitverkorenen worden onder de Grote Meester.
Ze was er gewoon stil van dat deze man had durven suggereren dat ze besmettelijk ziek was, dat ze er even stil van was. Te lang, want de dame die hulp had gevraagd was al weer weg.
Ze moest beleefd blijven, nog even. Ze dwong zichzelf vriendelijk te glimlachen naar de poortwachter, wat alleen werkte bij de gedachte aan het plan dat ze in haar hoofd had waarbij deze man op z'n minst een tijdje ging slapen, al dan letterlijk of figuurlijk.
"Wel, u kunt inderdaad maar beter hopen dat ik geen besmettelijke ziekte heb,", zei ze tegen de poortwachter met onderdrukte nijd in haar stem, "Anders zou het ú nog uw leven kunnen kosten, hm?". Ze draaide om om weg te lopen, maar stopte nog en keek over haar schouder. "U heeft geluk, denk ik, daar ik velen ben tegengekomen en ik nooit iemand heb achtergelaten die ziek is geworden van mijn ...ziekte.".
"Omdat ze daar de tijd niet voor kregen...", gromde ze inwendig, terwijl ze zich inhield vooral niet te snel weg te lopen om haar dekmantel niet te laten vallen, zonder zich verder om Mushin te bekommeren.
_________________
Het kwaad van Yuzes

Daniëlle · Posted: Thu Apr 21, 2005 12:46 pm Post subject:

Mushin hoorde de poortwacht aan. Ze keek naar haar metgezel in haar ooghoeken toen hij begon over epidimiën. Mushin hoopte vurig dat Meester Moordenaar zich in kon houden. Het was nu geen goed idee om te veel aandacht te trekken. Ze was dan ook blij dat Meester Moordenaar omkeerde en wegliep.

Mushin keerde zich naar de twee mannen. "Welnu, als ik niet naar binnen kan, ben ik hier volkomen nutteloos. Ik ga kijken hoe het met mijn patiënt gaat. U heeft haar van streek gemaakt en dat is niet goed voor haar gesteldheid," zei Mushin tegen de poortwachter. "Goedendag, heren." Met een lichte buiging draaide ze zich om en vloekte inwendig, terwijl ze naar haar metgezellen liepen. Hoe konden ze nu in Yuzes' naam de Kameleon redden? Er moest nog een manier zijn.

Eenmaal aangekomen bij haar metgezellen, keek ze naar Meester Moordenaar. "Hoe komen we nu binnen? Ze laten niemand door. We moeten een andere ingang zoeken." Mushin voegde er in stilte aan toe, dat het misschien wel tijd werd om in te breken. Maar eerst kijken of de anderen iets anders weten....
_________________
Mushin aka Dief van Yuzes.
Heil de Meester!!!!