Raganorck

[Ral'Ysa Tharoïn]

Fin Rwynn

Verbouwereerd keek hij de page aan, 'denkt u, waarde heer, dat ik hier voor mijn lol een beetje sta te zwaaien?' Hij kuchtte even en keek achterom, naar het vrouwwezen en terug, 'nu ik uw aandacht toch heb kunnen oproepen, mensen lopen mij vrij makkelijk omver weet u? Het is niet makkelijk als kabouter zijnde, enfin, wat gaat er met die vrouw daar gebeuren? Waarom moet zij worden afgevoerd?'
Hij keek weer achterom, ze lag daar maar als een hoopje zielig, arm kind... niemand die haar begreep, 'kan er geen verandering in komen?'

[Gashyr]

((OOC: verwarring allom, het was geen tuinman die tegen de paleiswacht sprak, nog een paleiswacht die trots "volgt u mij nog" riep, maar een page...))

[Ral'Ysa Tharoïn]

(( K ^^, ik zal beter lezen de volgende keer ))

[*Lialian Ravenne]

Het netgekleede stel van adel komt aan bij de paleispoort.
Toch wel lastig de kleden mooi te houden in zo een duistere stad, vooral na al dat slenteren door het duistere district.
Een tas dragend met wijnflessen is het wel duidelijk dat er een wijnhandelaar voor de poort staat.
Nieuwschierig kijkt Lialian naar de andere bezoekers aan de poort, de paleiswachten hadden het er maar druk mee.

Toch is wachten in deze kou niet haar sterkste punt dus stapt op de wacht af.
"Is het mogelijk het paleis te betreden heren der paleiswacht?
Mijn naam is Lialian Ravenne, uitmuntend wijnhandelaar en bekend als beste wijnhandelaar uit Chea'dor en dit is mijn levensmetgezel Bratar Duskourio."

Haar ogen glimmen intrigerend de paleiswacht toe. Een mysterieus mooie vrouw waar Bratar de gelukkige van mag zijn.
"Deze hofhouding heeft zeker behoefte aan een rijk smakende pittige wijn, ik wil simpelweg mijn beste fles wijn schenken aan de vorstin der familie van de Nachtstorms."
Met een klein verborgen glimlach kijkt ze de heren aan.
Hopend haar doel te bereiken.. Iemand van het koningklijk huis te spreken. Ze zullen ondersteboven zijn van haar heerlijke wijn..

[Meester Witvloed]

((OOC: Meester Witvloed en Aisthèsis staan nog steeds samen te wachten op het antwoord van Bernt? toch?))

[Paleiswacht]

De ene Paleiswacht keek naar het ondermaatse mensje dat zo heftig had staan zwaaien en zei: "Maar meneer, we hebben niets kwalijks met deze vrouw voor. We denken dat ze problemen heeft van één of andere aard, onzichtbare problemen, u kent het wel, problemen in het hoofd. Onze barmhartige Koningin, haar wijsheid zij geprezen, heeft daarom aangeboden haar te laten behandelen in de Toren der Waanzin, het centrum van de geestelijke wetenschap. U zult zien dat deze vrouw als herboren zal terugkeren, in vrede met zichzelf en haar verleden."

De andere paleiswacht knikte naar de Page. "Breng ons naar de Toren. We hebben niet de hele dag de tijd."

[Bernt]

Bernt sloeg zijn hand tegen zijn voorhoofd toen hij de chaos en de drukte zag bij de poort. Nóg meer mensen in het paleis, en het gebouw wás al zo moeilijk te bewaken met zo weinig paleiswachten. Hij wendde zich al eerste tot Aisthèsis en meester Witvloed, het stel dat om onderdak gevraagd had.

"Mijnheer, vrouwe, deze stad telt vele taveernes, behalve 'De Taverne' in het Gannon is er bijvoorbeeld nog 'Den Groenen Acker' in het Tien Toren District, waar u ook terecht kunt voor voedsel en onderdak. Maar in het paleis zijn nog vele gastverblijven vrij waar u gebruik van kunt maken. De Dwalende Kamers zijn echter niet een plaats waar een ieder zich op kan houden. Deze naam is niet zomaar aan de verblijven gegeven en niet iedereen voelt zich er thuis, of vindt de weg terug naar zijn eigen kamer. Maar het staat u vrij om voor een bepaalde tijd een kamer te betrekken. U kunt echter onder geen enkele voorwaarde de koninklijke vertrekken betreden, tenzij op uitnodiging van de koningin, haar raadsheer heer Vincero of de kapitein van de wacht heer Galliminus dan Maros.
Bovendien, als u deze poort wilt passeren, dan zal de vrouwe haar boog en pijlen in moeten leveren. Ze krijgt ze terug op het moment dat ze het paleis weer verlaat. Wilt u nog steeds een kamer hier of gaat u op zoek naar herberg 'Den Groenen Acker'? Denkt u er even over na, terwijl ik die heer en dame daar even help."

Bernt liep verder, terwijl één van de paleiswachten bij meester Witvloed en Aisthèsis bleef staan. Bij Lialian en Bratar bleef hij stilstaan.

"Gegroet, vrouwe Ravenne en heer Duskourio. Mijn naam is Bernt, wachtmeester der paleiswacht. U bent dus de beste wijnhandelaar van Chae'dor, zegt u? Ik heb eerlijk gezegd nog nooit van die stad gehoord, maar u bent welkom in het paleis. Indien u geschenken heeft voor de koningin, dan zult u via haar raadsheer, heer Vincero, of de kapitein van de paleiswacht, heer Galliminus dan Maros, een audientie moeten aanvragen. Onze koningin is namelijk wat... onvoorspelbaar, waardoor er geen vaste tijdstippen voor audienties vastgelegd zijn. Mocht u uw wijn willen verhandelen, dan zult u met Fritherik, de opperkok van het paleis willen spreken. Hij handelt alle zaken wat betreft spijzen en dranken af. Ik zie geen zichtbare wapens, maar als u een klein wapen onder uw mantels draagt, dan verzoek ik u deze bij mij in te leveren. U kunt het paleis alleen ongewapend betreden. U krijgt het wapen dan natuurlijk bij vertrek weer terug. Dus wat wilt u? Een audientie met de koningin, of handel drijven met haar opperkok?"
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[Ral'Ysa Tharoïn]

Aisthèsis

Met een rood hoofd deed ze gauw haar boog en pijlen af, ze was haast vergeten dat ze die had aangedaan. Ze was helemaal niet gewend met wapens, het zou er wel onnozel uit hebben gezien. Beschaamd liep ze naar de wachtmeester, 'Dat is geen probleem Heer, alstublieft.' \
En gaf ze snel aan hem. Beetje onzeker glimlachte ze naar de heer Witvloed, 'zullen we dan maar.'

((Aisthèsis en Witvloed -- De binnenplaats en Grote hal - Paleispoort --> Dwalende kamers - Gangen van het paleis))

[Ral'Ysa Tharoïn]

Fin Rwynn

((Dit is vrij verwarrend omdat ik ook met Aisthèsis in dezelfde draad zit... mijn excuses voor deze verwarring))

Fin beet op zijn lip, geestelijke wetenschap... ziekte in haar hoofd. Hij sloot zijn ogen, waarom moest hij nou überhaupt er wat aan gaan doen? Was toch niet zijn probleem of wel soms?
Hij keek nogmaals achterom en toen weer terug naar de Paleiswacht, 'nog een vraagje mijn heer, voordat u weer verder gaat... heeft u enig idee hoelang?'

[Paleiswacht]

De Paleiswacht haalde zijn schouders op. "Dat zult u aan Dokter Pinefrine moeten vragen," zei hij. "De behandeling is haar zaak, niet de mijne." Hij keek ongeduldig om naar de page. "Zeg, komt er nog wat van? We blijven niet de hele dag hier wachten tot jij ons naar die Toren leidt."

[Bratar Duskourio.]

"Ik ben ongewapend beste man" verklaart Bratar ,terwijl hij zijn kleding openvouwt zodat men dat kan vaststellen..

[Bernt]

Terwijl hij de boog en pijlen van Aisthésis aannaam en haar en meester Witvloed doorwuifde, sprak hij verder met het goed geklede stel.

"Prima, heer Douskourio, u mag doorlopen. En u, vrouwe Ravenne, heeft u nog een wapen om u zelf te beschermen bij u, dat u hier achterlaat?
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[Lialian Ravenne]

Lialian laat zien dat ze geen wapens bij zich draagt.
Alleen haar onscherpe eigendommen. Hooguit kan een fles wijn als wapen gezien worden, waar je iemand mee kunt slaan. Maar echte wapens? daar heeft ze haar geliefde voor.

"ik leg mijn vertrouwen van bescherming op de heer Duskourio, dus aan mij zijn wapens niet besteed beste heer" antwoord ze met een glimlach.
Haar ogen gaan over de stadswacht en Bernt, onderzoekend.

"Als het mogelijk is wil ik dolgraag heer Vincero ontmoeten om te praten over een audientie."

[Gashyr]

De page keek verbouwereerd naar het kleine manneke, maar negeerde het toen de paleiswacht het te woord stond, en stapte parmantig verder naar de Tien Torens.

((Page naar De Tien Torens; de Toren der Waanzin))

[Ral'Ysa Tharoïn]

Fin Rwynn

En weg waren ze, de page en de paleiswacht met de vrouw. Nog voordat er verder gevraagd kon worden naar dokter Pinefrine of enige toegang tot de toren der waanzin. Weer werd hij de onzichtbare kabouter Fin, waar alle mensen ontwetend, diep in zichzelf gezonken voorbij liepen... of erger nog, omver liepen.
Wie moest hij dat nou vragen, zou de wachtmeester dat weten? Moest hij daarvoor toch het kasteel binnen gaan? Hij had al wat namen horen vallen, Galliminus, Lucer Vincero... en ja?
Hij zuchtte en gaf een trap tegen een steentje wat een eind verder wegrolde. Hij kon die gasten volgen, maar dat was nu te laat... bovendien, mocht hij wel zomaar die toren in?
Fin besloot maar bij de wachtmeester te beginnen en liep naar hem toe, terwijl hij voor zijn neus ging staan en met zijn armen begon te zwaaien.
'Heer, heer... kunt u mij misschien helpen?'