Raganorck

[Bernt]

Bernt keek de man eens aan en tikte met zijn vinger tegen zijn helm, bij wijze van saluut.

"Gegroet heerschap. U wilt de koningin spreken? Dat kan, op eigen risico natuurlijk. Ik heb echter orders van mijn kapitein, de ridder dan Maros, om de wapens die u eventueel bezit in bewaring te nemen. U krijgt ze dan na afloop van uw audiëntie weer terug. Natuurlijk krijgt u een documentje dat bewijst welke wapens de uwe zijn. Heeft u wapens bij u?"
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[caege]

Caege vroeg zich af of de man blind was, maar stoorde zich er verder niet aan.
"Natuurlijk beste man."

Hij haalde zijn zwaard uit de schede en overhandigde hem samen met zijn dolk.

"Alstublieft, op naam van Caege."

[Bernt]

Bernt nam met een hoofdknik het zwaard en de dolk in ontvangst en liep het wachthuisje in. Even later kwam hij terug met een document in zijn handen.

"Dit document bewijst dat wij uw wapens in ontvangst hebben genomen en welke wapens de uwe zijn. Vergeet ze niet op te halen wanneer u na uw audiëntie het paleis weer verlaat. U kunt nu het paleis in, heerschap."

Bernt salueerde en overhandigde de man het document..
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[Caege.]

"Dank je beste man."
Hij nam het document, rolde het op en stopte het tussen zijn riem.

"Waar kan ik melden dat ik haar wil spreken? Ik ben nog nooit eerder bij haar geweest op een officiele manier immers.."

[Bernt]

Bernt keek de man aan en streek ondertussen met zijn vingers door zijn snor.

"Waar u zich kunt melden? Tsja, u kunt proberen heer Vincero te vinden, haar raadsheer, of heer Dan Maros, kapitein van de wacht. Die kunt u waarschijnlijk vinden in de Blauwe Eetzaal, de vertrekken van heer Vincero, of de bibliotheek. Ik zou graag een van mijn mannen met u meegestuurd hebben, ware het niet dat we al onderbemand zijn en ik strikte orders heb de poort streng te bewaken. Als u door die deur gaat, komt u in de grote hal. Van daaruit leiden trappen naar boven, naar de dwalende kamers, waar u de genoemde plaatsen kunt vinden."
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[Meester Witvloed]

(( OOC: Meester Witvloed en Aisthèsis uit Gannon de hoofstraat >> op straat naar >> De binneplaats en de grote hal >> de paleispoort))

Achter elkaar aan lopen kwamen Witvloed en Aisthèsis aan bij de paleispoort, wachten tot iemand hun zou helpen...

[Caege.]

Caege dankte de man en bekeek de nieuwkomers even..
Hmmm, beter voort maken, dacht hij bij zichzelf, straks gaan zij nog voor en hij had niet veel zin om la,ng te wachten.

Hij gaf nog een knik naar de wacht en stapte toen door ,de weg volgend die de wacht had aangewezen..

>> blauwe kemer

[Bernt]

Bernt keek de man die hij zojuist had geholpen even na en richtte zich toen tot de nieuw aangekomenen. Het werd zowaar nog druk in het paleis.

"Goedendag, mijnheer, mevrouw, kan ik u ergens mee helpen?"
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[Meester Witvloed]

"De Taverne was vol, te vol" : Sprak Witvloed tegen de paleiswacht. "Wij zoeken onderdak en misschien wat te eten voor deze nacht, we dachten dat we hier misschien vannacht onderdak konden krijgen? Alstublieft?"

[Paleiswacht]

(( << Paleiswacht vanuit de Dwalende Kamers, de Bibliotheek ))

Vanuit het Kasteel kwamen twee breedgeschouderde wachters lopen, met tussen hen in een emotionele vrouw. De wachters praatten tegen haar, kort en formeel, kennelijk om haar gerust te stellen, wat in de huidige bewoordingen niet al te soepel verliep. De wachters groetten Bernt, terwijl ze achter de rug van de twee gasten langsliepen. Eén van de twee wees van de vrouw tussen hen in naar de Tien Torens in de verte. Het was duidelijk. Ze hadden alles onder controle.

"Mevrouw," zei de andere wachter ondertussen, terwijl hij zich tot Lyonell richtte. "Normaal gesproken tonen we weinig genade voor mensen die zo onbeschaamd de privévertrekken van onze Koningin binnenvallen. Maar uw gedrag doet vermoeden dat u lijdt aan een aandoening van de geest, wat uw onstuimige gedrag verklaart, maar uiteraard niet goedpraat. Wellicht kunnen we u helpen. Raganorck kent een aantal doctoren die uiterst bedreven zijn in het bestrijden van angsten en andere mentale problemen. Wellicht zou een bezoek aan hen uw geest kunnen temperen... En toekomstige misdaden voorkomen."

[Gashyr]

Het mes van de oude tuinman schraapte langs de rand van de muur, het mos van de ruwe stenen schrapend. Het was niemand opgevallen dat de oude man met zijn versleten strohoed de hele dag alleen maar onkruid wiedde en planten verzorgd had in de buurt van de poort. Hij had ieder woord van het gesprek tussen de paleiswachters en een (aangehouden) vrouw duidelijk verstaan. Hij raapte het mos op met zijn vuile, eeltige handen en mikte het in een juten zak die hij achter zich aan sleepte.

De rand van de strohoed wierp een schaduw over de bovenste helft van zijn gelaat, maar de onderste helft toonde een scheve mond en een slecht geschoren kin. Maar dat wat aan het zicht onttrokken was kon zelf wel zien, want toen een page het kasteel uitkwam, verliet hij de poort. Hij liep langzaam langs de page, de twee wisselden een collegiale groet, en de oude tuinman siste: "Gearresteerde vrouw bij de poort."

Meer informatie kon er in het voorbij gaan niet worden gewisseld, maar de tuinman liep naar een stapel juten zakken. Hij bond de zak die hij meesleepte dicht en pakte een nieuwe. Toen hij nogmaals de page passeerde siste hij: "Ze gaan haar loslaten." Toen zat er echt niets anders op dan verder gaan met mos schrapen. De Intrigant wist echter genoeg, en liep naar de paleiswacht. Het zand knarste onder zijn simpele sandalen, die hoorden bij het ensemble van zijn rang.

"Wachters! Deze gevangene moet worden afgeleverd bij de Tien Torens, orders van de vrouwe!" De page zwaaide vluchtig met een officieel uitziend document. Het was een bericht aan een instituut, voorzien van zwierige krabbels en stempels, maar hij zwaaide er zoveel mee dat de wachters onmogelijk konden lezen wat er op stond. De page begon gewichtig de poort uit te lopen, draaide zich halverwege om en riep: "Volgt u mij nog?"

Page, Intrigant onder dekking

[Lyonell]

het ging allemaal opeens veel te snel en haar kracht leek in één seconde met grote hoeveelheid af te nemen.
ze wist niet wat ze moest doen en wat alles betekende ze zocht naar de stem die zou het wel weten. het was heel gemakkelijk om commando's op te volgen en dat alles voor je geregeld werd. nu smachte ze ernaar om te horen wat ze moest doen de kleinste dingen zoals welke kant ze opmoest kijken werd voor haar al een dilemma, ze wist zeker dat de stem haar meteen uit die dilemma zou geholpen hebben.
ze sloot haar ogen en probeerde zich alleen maar te concentreren op het vinden van haar ik.
na een tijdje sprong haar hard op en neer ze hoorde wat, maar het was niet de stem die ze verwachtte...

gesproken tonen we weinig genade voor mensen die zo onbeschaamd de privévertrekken van onze Koningin binnenvallen. Maar uw gedrag doet vermoeden dat u lijdt aan een aandoening van de geest, wat uw onstuimige gedrag verklaart, maar uiteraard niet goedpraat. Wellicht kunnen we u helpen. Raganorck kent een aantal doctoren die uiterst bedreven zijn in het bestrijden van angsten en andere mentale problemen. Wellicht zou een bezoek aan hen uw geest kunnen temperen... En toekomstige misdaden voorkomen."

Ze opende haar ogen teleurgesteld dat ze niet vond wat ze zocht - iemand die voor haar zou beslissen-
ze hoorde de man tegen haar praten maar eignelijk begreep ze er niet veel van eigenlijk geheel niets koningklijke vertrekken daar was ik nog nooit geweest! het woord misdaden tolde in haar hoofd ze wist niet wat ze er mee moest en het werd al licht in haar hoofd nadat ze nog enkel hoorde over iets van ...de tien torens....

(occ de nietwetende>> paleispoort>> tientorens ) (zo goed gezet)

[Ral'Ysa Tharoïn]

((Taverne - Gelagkamer --> Binnenplaats en Grote hal - de paleispoort))
Fin Rwynn:

Buitenadem kwam hij aan op een grote binnenplaats. De chaos was meteen te overzien. De verwarring die van de niet menselijke vrouw afstraalde domineerde de gehele stemming die over de binnenplaats heerste. Een paleiswacht leek haar in bedwang te houden, terwijl zij leek te bezwijken aan de duizelingwekkende gedachten.
Hij probeerde de situatie in te schatten, maar dat vrouwenwezen leek hem helemaal te overdonderen.
Hij rechtte zijn schouders om hierdoor ietsje groter over te komen, blies zijn longen vol met lucht, wanneer hij gehoord wou worden, werd hij dat ook!

'Volgt u me nog?' Vroeg de "trotse" page terwijl hij zich had omgedraaid.
Fin zette het op het rennen en ging voor hem staan en zwaaide met zijn armen. In de hoop dat hij de aandacht van de paleiswacht kon krijgen, hij wist niet precies wat er nu gebeurd was...
Maar er ging hier duidelijk iets heel erg fout!

[Lialian Ravenne]

((Lialian Ravenne en Bratar vanuit "Het Duistere District, "De Straten van Ragnorck"))

Na wat rondstruinen in het duistere district opzoek naar de taferne wat niet lukt besluit het stel de torens van het kasteel als richtpunt te gebruiken om uit de districten te komen.

Het was toch wel een spannende tocht door Raganorck, aan de zijde van haar geliefde. Eindelijk na vlink wat rondzwerven door de straten van Raganorck komen ze aan bij de paleispoort voor het kasteel.
Lialian haar ogen glijden over het machtig grote kasteel, het verblijf van de koninklijke Nachtstorms. Het ziet er mysterieus mooi uit..

Geen oog voor het gebeuren om haar heen loopt ze naar de paleispoort.

[Paleiswacht]

Dat er van twee kanten tegelijk werd geroepen, bracht de twee paleiswachters aanvankelijk in verwarring. Ze keken eerst allebei naar de tuinman, toen allebei naar de zwaaiende man die voor hen heen en weer sprong en daarna alletwee naar één van de twee. "Meneer," zei de ene paleiswacht tegen de tuinman. "Wij komen recht van Hare Majesteit vandaan. Deze vrouw wordt inderdaad naar de Tien Torens gebracht. Inderdaad, op orders van Ophelia Nachtstorm, die per direct psychomedische interventie aan deze arme vrouw heeft geboden. Hoe barmhartig is onze Koningin!"

De andere paleiswacht had duidelijk wat meer moeite met de zwaaiende man. Hij fronste zijn massieve wenkbrauwen (het leek of een loodzware slagboom met inmense inspanning uit zijn horizontale positie werd gekanteld) en zei toen: "Ik gebied u op te houden met zwaaien. Alstublieft. Mijn ogen doen er pijn van."