Raganorck

ckeetel · Posted: Mon Dec 30, 2002 8:21 pm Post subject: De poortwachters.

Bernt knikt naar de mannen die de wapens van de bezoekers afnemen, slaat zijn arm om de hellebaard, tast met zijn vingers in een leren buideltje om een nieuwe pluk pruimtabak los te trekken. Bedachtzaam kneden zijn eeltige vingers de stof in vorm, terwijl de vingers van zijn andere hand op het stalen oppervlak van zijn hellebaard tikken. Een wachter nadert, maakt aanstalten om onder toezicht van Bernt de beide mannen te fouilleren.

Schattend neemt de veteraan de vreemdelingen op, een man gekleed in adelijke stoffen met een kruis in zijn gezicht gebrand en zijn compaan, wiens lichaam boven de man voor hem uittorent.
"Het spijt me voor het ongemak heren, ik zal het zo kort maken als ik kan...het zijn helaas onrustige tijden... we zullen uw eigendommen moeten doorzoeken om te zien of u geen andere wapens draagt dan degene die u ons overhandigd heeft ...Ook uw namen graag en de reden van uw bezoek...bent u vrijers die de Vrouwe het hof willen maken...familie...of is uw doel en functie een andere?"

Bernt, poortwachter

Lucer Vincero · Nachtdwaler Joined: 19 Dec 2002 Posts: 374 Location: Zeist

Lucer bekeek de soldaat terwijl deze met zijn pruimtabak speelde, een vreemde gewoonte die Lucer nooit had leren waarderen. Hij vondt het tabak een verspilling van tijd en geld. Hij was al gewend aan het feit dat poortwachters hem wouden fouilleren. Elke keer dat hij bij een adelijk huis of kasteel was aangekomen hadden ze hem willen fouilleren. Alleen in zijn eigen land voor de coup van Casgar had hij de luxe gehad een kasteel in en uit te lopen zonder door de wachters tegen gehouden te worden. Misschien was het kruis op zijn wang wel de oorzaak maar daar kon hij nu niks meer aan veranderen. Zijn vingers gleden over het litteken. Hij zuchte, het zat er nog altijd.

"Mijn naam is Lucer Vincero, ik kom van verre uit het land Fabia. De persoon naast mij is mijn lijfwacht, hij heet Dorum Iasha. Wat betreft het fouilleren, ik kan natuurlijk alleen voor mijzelf spreken, maar gaat uw gang u doet tenslotte toch gewoon uw werk neem ik aan.
Mijn reden van aanwezigheid hier is puur zakelijk, dit is alles wat u hoeft te weten.

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

De elf stond nog steeds zo recht als een standbeeld en luisterde naar wat Lucer zei. Hij had er niets aan toe te voegen en kinikte een keer naar de soldaat.

ckeetel · Posted: Thu Jan 02, 2003 3:48 pm Post subject: Re: De poortwachters.

Vanuit de nissen in de poort, gaten tussen de versteende vormen van gedrochten en mensachtigen wier veler wakende stenen ogen wellicht sinds Raganorck's heugenis verder lijken te kijken dan de stoffelijke zielen onder hen, klinkt het aanspannen van kruisbogen, als een poortwachter de beide mannen nadert en grondig fouilleert.

Een andere soldaat, een wachter met lichte bepantsering en slechts gewapend met een griffel en een lei neemt de namen over.

"Lucer Vincero, in beslag genomen wapen; 1 zwaard. Doel: zaken, niet nader gespecificeerd, een vrijer.

Dorum Iasha, in beslag genomen wapen: 1 speer. Doel: occupatie, lijfwacht van de heer Lucer Vincero."

"Heren, u bent welkom het kasteel te betreden, wanneer u haar wilt verlaten kunt u uw wapen hier in het poortwachtershuis bij het gastenarsenaal het voorwerp weer afhalen, gegroet." Op een nauwelijks zichtbaar teken ontspannen de bogen boven de poort en de oude strijder stapt opzij, zijn hand opgeheven naar de binnenplaats van het kasteel.

Bernt, poortwachter

Lucer Vincero · Nachtdwaler Joined: 19 Dec 2002 Posts: 374 Location: Zeist

Lucer gunt de soldaat geen blik meer waardig en beent met grote passen langs hem heen. Lang genoeg gedraald, te veel te doen in zo'n korte tijd. Tijd om de koningin op te zoeken. Hopelijk storen we haar niet in een of andere bespreking. Op dat moment realiseert hij zich dat hij niet weet waar de koningin is en hij draait zich abrupt om.
"Zeg soldaat, kunt u mij vertellen waar de koningin zich op dit moment bevindt?"
Hopelijk zit het kasteel niet zo verwarrend in elkaar als de stad zelf. Maar van wat ik gehoord heb zal ik wel weer moeten zoeken.

Lucer Vincero · Nachtdwaler Joined: 19 Dec 2002 Posts: 374 Location: Zeist

"Dank u, moge de sterren van de eeuwigheid over u waken."
Na dit gezegd te hebben draaide hij zich om en liep hij over de binnenplaats heen. Hij rilde, een koude wind waaide over het plein. Ik wou dat ik mijn andere kleren toch maar had aangedaan, dan zou ik het nu tenminste niet zo koud hebben. Maar ja gedane zaken nemen geen keer.
Aangekomen bij de deuren van het kasteel wachte hij tot de elf hem had ingehaald en ze voor hem open zou doen. Hij bekeek de deuren met een geïnterreseerde blik. Er was klaarblijkelijk tijd nog geld bespaard voor dit kasteel. Zelfs de deuren waren versierd, zij het sober.

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

Het duurde even voordat Dorum realiseerde dat het gesrpek was afgelopen. Het zat Dorum nog steeds dwars dat hij zijn speer had moeten afstaan. Zwijgzaam liep hij langzaam achter Lucer aan. Lucer bleek stil te staan en op hem te wachten. Zijn jas waaide een klein stukje op en hij zag een riling over Lucers rug lopen. Dorum had echter geen last van de koude wind omdat hij meer droeg dan normaal. Hij bleef even naast Lucer staan en begreep niet waar Lucer nog op wachte. Lucer keek naar de grote deuren en Dorum begon plotseling te begrijpen wat Lucer van hem wou. Dorum gaf een harde ruk aan de stevige deur...

Lucer Vincero · Nachtdwaler Joined: 19 Dec 2002 Posts: 374 Location: Zeist

Lucer moest een stap opzij doen om de deur, die Dorum veel te hard open trok, te ontwijken. Hij keek de elf eens aan en zag dat deze diep in gedachten verzonken was, nou ja het maakte niks uit, hij had hem vertelt dat hij moest zwijgen zolang ze in het kasteel waren en tot nu toe had Dorum zich hieraan gehouden. Lucer stapte de grote hal binnen, maar bestede deze keer geen aandacht aan de pracht en praal. In plaats daarvan liep hij in een keer de hal door en de trap op, aangezien dit de enige route naar de bibliotheek scheen. Boven aan de trap gekomen liep hij een gang in.
Meer door intuïtie dan kennis stopte hij voor twee grote deuren, van achter de deuren kwam de geur van oud perkament en een hele lading stof. Dit moest wel de bibliotheek zijn. Hij klopte voorzichtig op de deur, als de koningin hier was dan zou het onbeleefd zijn om als een wildeman binnen te stormen.
Hij draaide zich om naar Dorum en zei :"Kondig mij aan zoals het hoort op een kasteel, maar wacht wel totdat we binnen worden gelaten".

>>Dwalende Kamers>>De Bibliotheek.

Edited by: Lucer Vincero at: 1/9/03 9:00:18 pm

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

De snelheid en stilte van Lucer beviel Dorum wel. IN snelle passen liepen ze beiden de trap op. De man voor hem keek niet langer rond zoals een minuut geleden maar liep stevig door de gang bovenaan de trap. Hij kont het niet uit zijn hoofd zetten dat hij zijn speer had moeten laten staan. Een gevoel van schaduw kroop door zijn lichaam toen hij er weer aan dacht. Lucer gaf hem een bevel zoals een meester doet tegen een bediende. Het beviel Dorum absoluut niet hoe Lucer tegen hem sprak. Maar hij had geen keus.

Edited by: Dorum Iasha at: 1/10/03 4:12:35 pm

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

>>Dwalende kamers>>de bibliotheek

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

Dorum kwam terug aan bij de poort om naar buiten te gaan. Hij wachte geduldig tot iemand hem naar buiten zou laten. Hij keek om zich heen maar kon niet veel zien in het donker. De wachter deed de poort open voor Dorum en Dorum liep nog half slapend het kasteel uit.

Edited by: Dorum Iasha at: 3/12/03 7:28:44 pm

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

Opnieuw stormde Dorum langs de poort en duwde de poort wild open. Snel liep hij door richting de hoofdstraat om heer Lucer Vincero te zoeken.

>Gannons: De hoofdstraat> De markt

Rasham · Posted: Thu Apr 24, 2003 11:12 am Post subject: Re: Naar binnen

De donkere omtrekken van de torens en de wallen van het kasteel, de stenen figuren boven de poort wier verstilde ogen zich op de bezoeker richten, halen rauwe herinneringen bij hem naar boven over een rol die hij hier gespeeld heeft, jaren geleden achter die duistere muren. Maar hij maakt geen deel meer uit van het verleden van toen, al rust de schuld zwaar op zijn schouders.

Het heden haalt hem weer in een stem die hem vraagt naar zijn naam, zijn bedoelingen en zijn wapen als hij het kasteel zal willen betreden. "Rasham..." en meer weet hij niet, zijn namen zijn verloren ergens tussen de vier muren van de kerkers waar hij jaren in vastgezeten heeft. De Tempelier maakt aanstalten zijn zwaard uit de schede te trekken, om dan het gezicht van de man tegenover hem te zien, dat eerst afwachtend naar hem kijkt, dan onderzoekend en tenslotte in ongeloof overgaat.

"Dit kan niet ...hij is dood" de Tempelier beseft ineens wat voor fout hij heeft begaan door met open vizier de poort tegemoet te gaan. Al bevreemden de woorden van de wachter hem meer. Woorden die niet tegen hem gesproken zijn maar tegen het manschap aan de andere zijde, die nu ook een vreemde blik op hem werpt en achterom kijkt, zoekend naar zijn meerdere, de kapitein die met de zwaarden van andere bezoekers naar het wachthuis is gegaan.

Rasham steekt berustend het zwaard terug in de schede, beseffend dat hij het verleden achter zich heeft gelaten, maar dat het verleden waarschijnlijk nog iets af te rekenen heeft met hem, buigt hij ten afscheid, draait zich om en verlaat de poort.
Nog steeds is er die vreemde aantrekkingskracht vanuit het kasteel. En hij zal het bereiken, al is de tijd daar niet nu.

((Rasham>Terugkomst van de strijd>Taverne))

Uriel · Posted: Fri Apr 25, 2003 1:39 pm Post subject: Re: Naar binnen

De Gepokte vanuit de Dwalende Kamers, in duister gehuld.

Vanuit een van de zijvertrekken duikt hij op in de buurt van de poort. Hij heeft besloten om het kasteel te laten weten dat hij de burcht verlaat. Of hij terugkomt hoeven ze niet te weten. Dat zal hij later beslissen. Met ferme pas loopt hij op de wachters toe en er voorbij. Spottend heft hij zijn hand als groet en verdwijnt hij aan de andere kant van het plein in de straten van het Duister District. De wachten kijken elkaar vragend aan, niet goed wetend of ze hem hadden moeten volgen en arresteren of op hun post hadden moeten blijven.

De Gepokte naar de Taveerne, Terugkomst van de Strijd.

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Het geluid van hoeven op stenen was normaal in de straten van Raganorck, maar deze hoeven op stenen werden niet begeleidt door ratelende wielen en klonken als twee paarden die in volle galop over de kinderkopjes gingen.

De wachters doken opzij toen twee merries in de nog donkere uurtjes van de ochtend de binnenplaats opdenderden en regelrecht richting stallen gingen. Geen leidseld geen bereiders en toch volledig in het zweet gelopen met angstige ogen en opengesperde neusgaten.

' Waar is Pup?' hoorden de toeschouwers van het spektakel de staljongen roepen... ' Waar zijn de stalmeester en Dondervoet?'