Raganorck

[Bernt]

"Prima, u kunt doorlopen, vrouwe Ravenne. Ik zou graag een wachtsman mee hebben gestuurd om u te escorteren naar heer Vincero, maar ik kom reeds manschappen te kort en de bewaking van de poort is erg belangrijk. U en heer Douskourio zullen heer Vincero zelf moeten vinden. De meest waarschijnlijke plekken waar u hem kunt vinden zijn zijn persoonlijke vertrekken, de Blauwe Eetzaal of de bibliotheek. Als u door die deur gaat, komt u in de grote hal. Van daaruit leiden trappen naar boven, naar de dwalende kamers, waar u de plekken waar heer Vincero zich waarschijnlijk ophoudt kunt vinden. Ik wens u beiden een fijn verblijf in het kasteel en veel succes met uw audiëntie."

Bernt stapte opzij om het koppel door te laten. Uit zijn ooghoek zag hij iets bewegen ter hoogte van zijn laars, maar hij besloot het te negeren. Als hij nu al begon te hallucineren, dan werd het tijd dat hij afgelost werd. Het leek op een klein mannetje, maar besloot dat het vast een rat geweest moest zijn en hoopte dat het de gasten niet opgevallen was.
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[Ral'Ysa Tharoïn]

Fin Rwynn

Hmpfz... Fin beet geïrriteerd op zijn lip en kreeg vreselijk zin om die vent eens venijnig te knijpen. Hij had hem wel gezien! Waarom moest het nou weer zo lopen, dat kon hij dus niet gebruiken, een onoplettende wacht. Hij was nog onoplettender geweest dan die vrouw in de taverne die heel lief voor hem de deur had open gehouden.
Ach ja, misschien wist hij toch niets en trouwens als hij niet van plan was om hem te zien, kon hij net zo goed doorlopen. Misschien kon hij die Page wel inhalen en volgen... ongemerkt. Dokter Pinefrine kwam hij misschien op die manier zo wel tegen.

((Fin Rwynn -- De binnenplaats en Grote hal - Paleispoort --> De tien torens - Toren der Waanzin ))

[Dorum Iasha]

((Dorum uit: De dwalende kamers >> De Bibliotheek))

Al ondersteunend met zijn speer als wandelstok liep Dorum op de wachtmeester van de Paleiswacht af. "

Mijnheer, ik breng U een opdracht van mijnheer Vincero en mijnheer Dan Maros. Mijnheer Vincero zegt dat er vanaf nu geen mens mag er meer in of uit mag. Daarna moeten jullie het hele kasteel doorzoeken naar elk wezen dat er niet thuis hoort. Iedereen die er verdacht of ongewoon uitziet moet worden opgepakt en worden verhoord."

Dorum keek de paleiswacht strak aan, terwijl hij voelde hoe hij tijdens het lopen de wond op zijn rug, weer had open gehaald.

"Ik zou erg tevreden als U zo snel mogelijk aan deze wensen van heer Vincero en heer Dan Maros kunt voldoen, zodat ik van mijn welverdiende vrije dag kan genieten..."

[Bernt]

Bernt zag de persoonlijke bediende van heer Vincero op zich afkomen. Een elf, welke man hield er nou een elf op na als bediende? Iedereen wist toch dat die puntoren in het bos thuishoorden? Toch leek deze elf redelijk getemd door zijn meester. Bernt besloot zijn commentaar voor zich te houden en wachtte tot de elf hem genaderd was. Hij luisterde vol verbazing naar diens woorden.

"De poort sluiten? Ik ben natuurlijk de laatste die de orders van een meerdere en zeker die van heer Vincero of kapitein dan Maros in twijfel zal trekken, maar wat is er gebeurd dat de poort dicht moet? Er is toch niets gebeurd met de Koningin hoop ik?"
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[Dorum Iasha]

Dorum wees naar de wond op zijn rug, tenminste, voorzover dat lukte. "Er lopen tegen woordig steeds meer wezens rond die "onschuldige" mensen zo maar aanvallen. Verder heeft de vrouwe geklaagt tegenover heer Dan Maros over de veiligheid van het kasteel. Dat is alles wat ik weet, ik heb slechts de opdracht gekregen dat ik dit U moest vertellen, zonder verder enige informatie verkregen te hebben. Als U nog verder andere vragen hebt gaat U ze persoonlijk maar stellen aan mijnheer Vincero. Als U mij nou zou willen excuseren mijnheer? Mijn dienst zit er op voor vandaag."

[Bernt]

Bernt zuchtte heel erg diep. Er waren dus weer vreemde wezens in het kasteel. Terwijl hij er vrij zeker van was dat ze niet tijdens zijn wacht door de poort gekomen waren. Zouden er dan toch andere wegen zijn die het kasteel in leidden? Hij richtte zich weer tot de elf.

"Goed, goed, de poort gaat al dicht. Zou u als u op weg gaat om uw wond te laten verbinden aan uw meester willen berichten dat we de poort afgesloten hebben naar zijn wens en die van kapitein dan Maros? En uw dienst mag er misschien op zitten, maar als de beide hoge heren in hun wijsheid hebben besloten dat de poort dicht moet omdat er weer vreemde wezens in het kasteel zitten, dan lijkt het me erg handig als we ook op u kunnen rekenen tijdens de zoektocht naar die gedrochten. U zal waarschijnlijk wel weten dat we bij lange na niet genoeg paleiswachters hebben om overal te zoeken. Die wezens zouden ons makkelijk kunnen ontwijken in bijvoorbeeld het doolhof van de dwalende kamers, de talloze binnenplaatsen en de gangetjes. En dan heb ik het nog niet eens over de ruimtes onder het paleis."

Met een handgebaar naar zijn mannen gebaarde Bernt dat de poort dicht moest. De mannen keken verbaasd, maar liepen naar de enorme poortdeuren toen en met vereende krachten duwden ze ze dicht, waarna grote met ijzer beslagen balken de poort vergrendelden.

"u kunt uw meester verder vertellen dat ik een ljist op zal stellen met alle bezoekers die er de laatste tijd zijn binnengekomen. We hebben niet alle namen, maar wel signalementen."
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[Princes_of_Death]

Een uil vliegt over de paleispoorten met een klein briefje in zn klauwen.


(OC: hier is dan een briefje voor Ophelia)
_________________
Try to find me in your heart... I'll always be there when you need me...

[risharion]

malevus loopt de binnenplaats op op zoek naar iemand die hem waardig genoeg lijkt om aan te spreken, hij probeert er niet al te veel uit te zien als iemand die nieuw is.
als hij niemand kan vinden die hem enigszins hoog oogt, spreekt hij een wachter aan die eruit ziet alsof hij het hoogste in rang is :
gegroet heerschap kunt u mij misschien vertellen waar ik vrouwe ophelia (hij spreekt deze naam beleefd uit) kan vinden , ik wens een audientie met haar als dat mogelijk is...
beleefd wacht hij op een reactie...
_________________
my loving heart lost in de Duister
for hope i give my alles

[Bernt]

Bernt vloekte zachtjes toen hij een vreemdeling nog net door de paleispoort zag glippen, terwijl deze door de wachters gesloten werd. "Goed, Elf, De poort is dicht, ik ga deze laatste bezoeker aanspreken. Breng het bericht dat de poort dicht is maar over aan Heer Lucer en Kapitein dan Maros. En meldt dan meteen dat dit niet bijster handig is met alle bezoekers die we de laatste tijd binnen hebben gekregen. Die mensen willen ook weer weg, namelijk."

Met deze woorden draaide Bernt zich om en liep op de nieuwe bezoeker af. De man had een witte wapenrok aan, met een draak erop. Hij kon zo snel niet zien of de man gewapend was, maar met zulke kledij moest het haast wel. De man liep recht op hem af en sprak hem aan.

"Welkom in het Paleis. Mijn naam is Bernt, wachtmeester van de paleiswacht. U wilt een audientie bij de Vrouwe? Ik hoop dat het u lukt. Er zijn meer gegadigden voor een audientie vandaag, maar onze koningin is wat... eh... grillig... Dus ik kan u niet garanderen dat het u vandaag lukt."

Bernt wees naar Dorum.

"Die Elf daar is de persoonlijke dienaar van heer Vincero, de raadsheer van de koningin. Misschien kunt u met hem meelopen, hij moet toch aan zijn meester rapporteren dat de poort afgesloten is. U kunt bij Heer Vincero wel een verzoek om audientie indienen. U kunt ook proberen Heer dan Maros, de kapitein van de paleiswacht te vinden, of zelf op zoek gaan naar de koningin. Ik denk dat de Bibliotheek dan de beste optie is, die kan u bereiken via de dwalende kamers. Dat is in de grote hal de trappen op, en dan de gangen door. Maar let op. De dwalende kamers hebben hun naam niet voor niets. Je verdwaalt er gemakkelijk en het lijkt wel alsof de gangen zich af en toe verleggen."

Bernt pauzeerde even en kuchte. Het was koud.

"Voor ik het vergeet. Bent u gewapend? Zo ja, dan moet ik u verzoeken uw wapens bij mij achter te laten. Wees gerust, u krijgt een documentje waarin staat dat de wapens uw eigendom zijn, en ze worden goed opgeborgen, hoor. Veiligheid voor alles hè."
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[risharion]

malevus maakt een beleefd groetende beweging naar bernt en de elf, dank u heer, laat ik mij allereerst maar eens voorstellen :
malevus de zwaardmeester is de naam, ik dank u voor uw tijd, u zult hoop ik wel meer van mij gaan horen ..
deze wapenrok draagt de kleuren van ons edel huis, waarvan ik de laatste telg ben helaas..
ik hoop mij in dienst te kunnen stellen van de vrouwe als bescherming/ officier zoals u ... is er in deze stad werk voor nobele krijgsmannen zoals u en ik ?maakt weer een beleefde buiging en maakt aanstalte om de elf te gaan begroeten
oh en ik ben inderdaad gewapend, hij geeft zijn prachtige met inscripties en edelmetaal belegde zwaard en dolk aan heer bernt... met een beveiligin zoals de uwe hoeft de vrouwe niet veel te vrezen...
_________________
my loving heart lost in de Duister
for hope i give my alles

[ckeetel]

((Theemuts uit De Stadswal>op zoek naar het kasteel))

De dikke, gelapte kat wurmt zich langs het tweetal heen... terug in het paradijs van Plekken met Stip en Hapklare Brokken...
....En jawel, daar klinkt het meest Goddelijke geluid uit Theemuts' Stippenlijst van de gallerijen, een dienblad met rinkelende kopjes en Hapklare Brokken op een zilveren schaaltje met Eindbestemming Maag.

Wauwelende hofdames en hoofse aanbidders gaan een koekloze dag hebben vandaag...

Tevreden schommelt de dikke kater de trappen op naar boven, het geluid achterna.

Theemuts, de gelapte kasteelkat
_________________


Uw Shoppe om de Hoeck

[risharion]

malevus bedankt bernt vriendelijk en loopt op dorum af en spreekt hem beleefd aan:
gegroet heer, ik heb van de heer bernt daar begrepen, dat u de persoonlijke dienaar van heer vincero bent.
mijn naam is malevus.. malevus de zwaardmeester, zou u mij misschien bij uw heer kunnen brengen?, zodat ik hem mijn verzoek kan overbrengen..
geduldig en beleefd wacht malevus op een antwoord.
_________________
my loving heart lost in de Duister
for hope i give my alles

[Princes_of_Death]

De uil heeft het groepje gevolgt en vliegt nu naar de vertrekken van Ophelia.
_________________
Try to find me in your heart... I'll always be there when you need me...

[Bernt]

Bernt neemt het zwaard in ontvangst en geeft het aan één van de wachters met de order het op te bergen in het wachthuis. Daarna knikt hij nogmaals naar heer Malevus en richt zich met een bedachtzame frons nogmaals tot Dorum Iasha.

"Elf, ik heb nog eens over de hele poort-kwestie nagedacht en ben tot de volgende conclusie gekomen. Ten eerste: tijdens onze wacht zijn alle bezoekers gecontroleerd en hun wapens afgenomen en opgeborgen. Er is geen monster door de poort gepasseerd. We kunnen de poort wel dichtgooien, maar dan ben ik er vrij zeker van dat kwaadwillende sujetten andere middelen vinden om het paleis binnen te komen, als ze die niet al gebruiken. Er zijn talloze geheime wegen die in en uit het paleis leiden, waarvan wij geen weet hebben, omdat ze zo goed verborgen zijn. Het paleis is eeuwenoud en elke architect die eraan werkte heeft een stuk bijgebouwd, aangebouwd of verbouwd, dus natuurlijk zijn er loze ruimtes, verborgen kamers en geheime gangen."

"Ten tweede: we weten dat de Zilveren Schaduw, de organisatie van heer Schwarzherz, zich van geheime gangen in het paleis bedient. Zogenaamd om de koningin te beschermen, maar dat weet ik zo net nog niet. Misschien dat het monster via hun gangen in het paleis is gekomen. En dan zijn er nog de talloze kelders en catacomben onder het paleis, waar zich haast nooit een sterveling waagt en waarvan we dus ook niet weten wat er huist en of er gangen zijn die het paleis in en uit gaan."

"Ten derde: ik liet me overvallen door uw bericht dat er weer een monster in het paleis zou zijn en reageerde overhaast met het sluiten van de poort. Maar ik mag de poort niet eens sluiten op dit moment, tenzij ik er zelf de noodzaak van inzie, of een direct bevel krijg van kapitein dan Maros, of de koningin zelf. Aangezien u een puntoo... eh... burger bent, net zoals heer Vincero, met alle respect voor de raadsheer natuurlijk, Kunnen u of hij mij niets bevelen. Ik kan en mag alleen bevelen aannemen van de kapitein of van de koningin. Tenzij u mij een door hen geschreven order kunt laten zien, gaat de poort gewoon weer open."

"Ten vierde: zoals heer Vincero weet, hebben we niet de manschappen om een klopjacht te organiseren op een monster. Zoals ik al eerder zei is het paleis te groot, te uitgestrekt, met teveel verborgen ruimtes. Bovendien vecht een monster in het nauw het hardst om zijn leven te beschermen. Een andere oplossing is het opvoeren van de bewaking van de koningin zelf. We kunnen dag en nacht paleiswachters in haar nabijheid posteren. Maar dit weigert ze al jaren. De koningin is bijzonder gevoelig wat betreft haar persoonlijke bewegingsvrijheid en ze voelt zich hierin gehinderd met paleiswachters in haar omgeving. Bovendien is het bewaken van die dame een bijna onmogelijke taak, omdat ze constant door het paleis zwerft."

"Dus, de poort gaat gewoon weer open. De bezoekers die erdoor komen controleren we en we nemen hun wapens af. Als er een klopjacht georganiseerd moet worden op één of ander monster, dan lijkt het me verstandig dat er eerst een goed plan op tafel komt en dat de klopjacht opgezet wordt door kapitein dan Maros. Aan een wilde heksenjacht door het paleis hebben we niks. Dit is de boodschap die je over gaat brengen aan heer Vincero, elf. En als heer Vincero opheldering wil, laat hij dan maar via kapitein dan Maros een bevel overbrengen, dat ik tekst en uitleg moet geven. Tot die tijd is mijn plek bij deze poort. Deze open poort."

Bernt gebaarde naar de paleiswachten dat ze de poort weer moesten openen. De grote dwarsbalken werden weggeschoven en met een knarsend geluid van de gote scharnieren werd de poort weer geopend. Bernt keek er net een tevreden blik naar. Had hij zich toch bijna de wet laten voorschrijven door een elf, en door een burger als heer Vincero. Nee, zolang hij geen orders had van een meerdere, dan bleef die verdomde poort gewoon open.
_________________
-=Bernt, wachtmeester paleiswacht=-

[Dorum Iasha]

Dorum zuchtte hard op. Was hij nou niets anders geworden dan een loop jongen? Lucer zou echt niet blij zijn met het feit dat de poorten niet dicht gingen en dat Bernt hem zo alleen nog maar meer werk gaf. Hij keek de zwaardmeester die nu voor hem stond in de ogen. Deze verwachtte dat Dorum hem zou begeleiden naar Lucer. Net of Lucer dat nu kon gebruiken. Dorum zuchtte nog maals. Zijn wond deed pijn, hij was moe en humeurig en had eigenlijk vrij, en nog verwachtten ze dat hij als loop jongen ging spelen.

Dorum sloot zijn ogen en zei: "Goed dan, volg mij, ik breng U wel naar mijnheer Vincero." Hij knikte nog richting Bernt en liep weer terug naar de dwalende kamers, terwijl hij zichzelf nog steeds ondersteunde met zijn speer. Niet lettend of Malevus hem volgde dacht hij na over hoe Lucer zou reageren als hij dit zou te horen krijgen.

((OOC: Dorum naar: De Dwalende Kamers >> De Bibliotheek ))