Raganorck

Elegia Morfleur · Nachtdwaler Joined: 03 Feb 2002 Posts: 147

Echo's lippen dwaalden over Coldrins gezicht, de lijn van zijn litteken en zijn kaak, en hervonden de aanraking van hun lippen. Het vreemde zachte gevoel van Coldrins liefkozende vingers was nieuw voor Echo, maar ze schrok er niet van en was er ook niet meer bang voor. Integendeel, als een motje aangetrokken door de warme vlam van een kaars leek ze zich dichter in zijn armen te willen begraven. "Coldrin..." fluisterde ze.

Ergens ver weg leek het geluid van geklop te horen (was Faranyell teruggekomen? krabbelde de hond aan de deur?) maar het was slechts een vage, verre gedachte die als een sliert ochtendmist door de warmende zon van de bodem werd geblazen. Echo was verliefd. En niet gering ook.

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

Ik keerde terug,een tijdje ging het rustig,ik keek een beetje rond,een beetje overal...ik was weer van plan om te gaan dromen.... en opeens sprong er iets op mij af!
Ik probeerde nog vlug mijn werpdolken maar gelukkig was ik deze keer een beetje traag van begrip en zag ik dat het de hond was die op me afsprong....

Ik vloog tegen de grond en kreeg nen natte lik van de hond,blijkbaar was dat water van de Hertebron niet nodig geweest,had ik geweten dat ik er hier een gratis lik kreeg dan had ik het gelaten....

Vriend,jong!Gij hebt mij doen schrikken!een geluk dat ik nie zo vlug van begrip ben en dat ik die dolken hier niet getrokken heb!
Eigenlijk bekwam ik nog het meeste van de schrik in plaats van de reusachtige hond....

Kom vriend,we gaan terug naar de smidse!Ik was juist van plan om terug te gaan toen jij mij 'overviel'.
Ik krabde hem eens achter zijn oren en toen gingen we terug op weg....
Onderweg zag ik dat de hond nog steeds hinkte maar er een hobby(of zo )van maakte op 3 poten te lopen....

Hoe zit dat eigenlijk met jouw jongen?Waar kom jij eigenlijk vandaan?(een vraag die plotseling bij me opkwam)

Jackal · Posted: Tue Feb 26, 2002 10:03 pm Post subject: Re: de smidse

Davira had het niet meer, ze moest wat zeggen. "Het zal vast wel goed gaan Red, alles is beter dan dit, toch? En wat had William dan moeten doen? Mijn zus dood laten gaan? Misschien wordt alles wel beter als die Rashnoff dood is en we zullen hem vinden, ik ben niet voor niets een jager....al heb ik mijn hoofd er niet bij." En ze liet haar hoofd zakken. ~Wat zou er gebeuren?~

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

'Je hebt gelijk, Jackal' zei Lunea droog. 'Soms is het moeilijk, ze is zo verandert, de hele groep is verandert. Het is moeilijk dat te accepteren, zeker zolang de kans bestaat dat von Eckelenburg de vloek kan opheffen.'

Ze hoorde mensen in de smidse, maar niemand deed open. Ze gaf de deur een voorzichtig duwtje.

'VOLK!?'

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

Faranyell's vraag werd alleen geantwoord met een vrolijke blaf,maar dat was ook wel te verwachtten...
Ik lachte eens naar de hond,hij was me er wel eentje,diegene die me wel eens kon doen lachen,anderen ook,maar hij op dit moment.
Coldrin en Echo hadden elkaar,en ik zoekte vriendschap bij de hond...

We kwamen dichter bij de smidse en opeens hoorde ik iemand roepen, Volk!waarschijnlijk iemnd die iets wou repareren,maar het was wel een heel bekende stem die dat riep.Ik had ze nog niet zo lang geleden gehoord.Ook de hond herkende de stemmen.

Als de hond zich niet vergiste waren dat vrienden van ons,we hadden alletwee bekende stemmen gehoord dus....
Mijn nieuwsgierigheid werd groter en ik liep op de smidse af....

Coldrin · Posted: Wed Feb 27, 2002 8:08 pm Post subject: Liefde

Langzaam nestelt Echo zich in Coldrins armen. Hij neemt haar op en draagt haar de badkamer uit, naar de kamer met uitzicht op het Wilde Woud.
Hij zoent haar op het puntje van haar neus, speelt met haar tong en kust haar hele gezicht. Zijn handen strelen haar lichaam, liefkozen haar.
Ergens in zijn achterhoofd hoort hij stemmen, maar hij wenst ze niet te horen, de wereld bestaat enkel een enkele meter rondom hem. Enkel hij en Echo, Echo en hij. Niets meer.

Hij voelt een watervallen van kussen op zijn gezicht, hij ruikt de bloesems van haar haar. Hij beroerd de rozen van haar lippen. Hij is betoverd door de poelen van haar ogen.
Langzaam heeft hij het door, iets wat hij al langer wist, maar niet wilde toegeven. Deze vrouw maakte hem gek, gek van liefde, gek van angst om haar te verliezen.

William · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 69

William ,Chrystal en Amadea liepen de twee anderen op een gezapig tempo na.
ze waren ook bij de smidse aangekomen en bleven bij de groep staan,wachtend op een ontvangst...

ooc: komaan lovebirds, je hebt pottekijkers in de zaak

Elegia Morfleur · Nachtdwaler Joined: 03 Feb 2002 Posts: 147

(( ja, èn? Als je achter je kijkt zie je een elvenmeisje en een hond

))

Echo had het gevoel dat de wereld met krankzinnige snelheid om haar en Coldrin heen draaide, een spoor van te felle kleuren en te veel beelden achterlatend. Ze sloot haar ogen om niet te hoeven zien, om alleen nog maar de aanrakingen te voelen van hun lichamen, hun handen en hun lippen. Echo's vingers gleden over Coldrins schouders, de palmen van haar handen streelden zacht de welving van zijn rug. "Coldrin..." Hun gezichten waren zo dicht bij elkaar dat ze zijn snelle ademhaling op haar lippen kon voelen. Echo wist niet wat het was in hem dat haar zo aantrok, misschien was het de eenzaamheid die ze in zijn ogen meende te lezen, die eenzaamheid die ze zelf zo haatte en appreciëerde, koesterde en vervloekte.

Echo sloeg haar armen dichter om Coldrin, kuste hem met meer verlangen, terwijl haar handen door zijn haar streelden en haar huid ontvlamde onder zijn liefkozing. Ze was verder weg dan ze ooit geweest was en tegelijkertijd voelde het vertrouwd als thuis.

ckeetel · Posted: Thu Feb 28, 2002 6:53 pm Post subject: Woef, woef!

Voeter spitste zijn oren, zijn staart zwiepte heen en weer.
Vrienden!!! Hij sprong naar voren, draaide zich om, om te kijken of Faranyel wel volgde en rende in een hobbelend drafje op zijn oude reisgezellen af. Hij begroette het groepje enthousiast, om hen heen draaiend, de nieuwe geuren aan hen opnemend.

Coldrin · Posted: Thu Feb 28, 2002 7:22 pm Post subject: Re: Woef, woef!

Hij sloot zijn ogen, genoot, voelde hoe Echo door zijn haar woelde. Hij zag haar op zijn gesloten oogleden, alsof hij zijn ogen open had. Hij opende ze terug. Hij verdronk weer, kwam weer boven en ging weer onder.
Hij deinde op de golven die Echo te weeg bracht.
Hij liet zijn handen over haar lichaam glijden, beroerde haar. Langzaam, snel, langzaam, zacht.
Hij fluistert zachtjes woorden zonder spraak in haar oor. Hij sprak zonder woorden.
Niets zou hem van haar kunnen scheiden, niets.

William · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 69

Jackal hield haar hand voor de hond z'n neus en aaide daarna de hond. "Goed jou ook weer te zien." En ze glimlachte. Tegen Red zegt ze: "Misschien moet je eens gaan zingen, dan horen ze je misschien wel."

William voegde zich bij jackal en Lunea."Euh, sorry van daarnet, maar we zijn er hoor."

Chrystal · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 77

"Ja," beaamde Evelyn "we zijn er terug bij, helemaal." en ze glimlachte naar de beide meiden.
Ze ging op haar knieën zitten en verwelkomde de hond. Ze aaide hem op zijn kop en gaf hem vriendelijke klopjes op de rug.
"Dag, jongen, lange geleden. Maar je ziet er goed uit. Die poot komt ook misschien ook wel weer goed."

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

Na de hond kwam ik er ook aan,ondanks zijn gewonde poot was hij nog altijd sneller dan mij.
Ik begrotte de groep graag,'t was nog wel niet zo lang geleden,maar ze hadden sowieso een betere uitrusting nodig,dat had ik ook al gemerkt bij de chitines. Ah,waarom moet ik nu aan die chitines denken!dacht ik....

Maar ja,het was leuk om ze zo vlug terug te zien...
nu die 2 binnen nog naar beneden zien te krijgen......

ckeetel · Posted: Fri Mar 01, 2002 4:53 pm Post subject: aaibaar

Voeter weet niet waar hij het zoeken moet, zoveel handen die hem willen strelen. Wat vroeger alleen voorbehouden was aan zijn meester, geeft hij nu aan alle strijdmakkers. De gebeurtenissen in de spinneheuvel hebben hem volledig verandert. Hij geniet van iedereen. De glans is weergekeerd in zijn ogen en in de vacht op zijn enorme lijf.

Elegia Morfleur · Nachtdwaler Joined: 03 Feb 2002 Posts: 147

Echo opende haar mond om iets te zeggen, maar er kwamen geen woorden. Ze had het gevoel dat ze zweefde, honderden en honderden mijlen boven de aarde, in een wolk van dichte mist. Ze wilde daar blijven, voor altijd blijven; tijd mocht stilstaan vanaf hier, de rest van de wereld deed er niet toe, als ze hem maar niet zou verliezen.

Echo wierp haar hoofd in haar nek, zodat haar lange, zwarte haar als een inktvlek over het kussen uitvloeide en de sierlijke welving van haar hals aan Coldrins lippen blootlegde. Haar handen liefkoosden hem zonder enig bevel van haar wil, het leek of haar lichaam handelde naar een oeroud reflex waar zij zelf geen kennis van had. Haar lippen raakten zacht en ijlings Coldrins schouders, zijn nek, zijn haar, de bewegingen van haar tong en mond werden wilder, alsof ze vreesde dat iets hem van haar wilde afnemen en ze dit met alle macht probeerde te voorkomen; ze wilde hem bij haar te houden. Echo voelde zijn warme handpalmen over haar borsten glijden, zijn heup die zacht tegen de hare drukte, ze hoorde stemmen, maar dat leek ver weg. Ze voelde zich duizelig en dronken en gelukkiger dan ze zich ooit gevoeld had.