Raganorck

ckeetel · Posted: Sun Mar 24, 2002 11:31 pm Post subject: De terugkomst van Dachhelm

De half-ork is bezig haar vrienden uit het puin in de kelder te bevrijden, Arnmack neemt de grote brokken van haar aan en schuift ze aan de kant. Ze werkt hard door, schijnbaar onverschillig voor het gewicht van platen en balken. Is daar een eerste lichaam waar ze zich overheen buigt?

Dan hoort hij een geluid dat hij kent...Dachhelm! De leider is teruggekeerd! "N'orda", (onraad, gevaar) laat hij de roodharige vrouw weten.
Zo snel als hij kan met de stok en zijn been staat hij op, haalt de kruisboog van zijn rug, laadt het en richt de boog op de deuropening.

...Dachhelm...slecht nieuws...heel slecht nieuws...

Dachhelm behoort tot de beste krijgers onder ToRunn en kennelijk heeft hij hier nog wat af te maken. Net als de overgebleven manschappen die hem waarschijnlijk zullen vergezellen. Iedereen hier is in gevaar, ook Arnmack nu hij een uitgestotene is met zijn beenwond, achtergelaten om eraan te sterven of door de handen van zijn vijanden. De boogschutter ziet William, de man met het litteken en Darvan bij de deur, de ork vloekt, een vrij schootsveld moet hij hebben...

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Lunea hoort het Orkse woord N'orda, wat betekende het? Ineens herinnerde ze zich het roepen en schreeuwen in het Orkdorp toen dat ovevallen werd door Ogurs. N'orda, N'orda had er door het dorp gegalmd, het zouden voor vele orks de laatste woorden zijn die dag...

Of het nu Ogur betekende of gevaar, Lunea zag aan Arnmacks houding dat er iets mis was. Ze klom onhandig uit de kelder, haar gewonde arm vermijdend. Arnmack stond paraat met zijn boog.

'Will! Terug in de kelder, bescherm de anderen.' Het was vreemd voor Lunea hem te moeten commanderen. Wat was er met hem aan de hand? Het leek alsof hij onder betovering stond. Lunea liet haar zorgen over Will varen, het was niet elke dag dat je een smidse op je hoofd kreeg. Hij zou vast in orde zijn.

Ze verschranste zich naast Arnmack. Haar vrienden leefden nog en dat wilde ze zo houden ook. Haar blik ging even opzij naar Arnmack en ze dacht aan hoe ze zij aan zij had gestaan met Urnf en Nogk. Ze had haar orkvrienden snel gekregen en weer snel verloren.

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

((ooc: gnagnagna je ziet er verschrikkelijk uit

))

Darvan keek naar de wonden van Coldrin en zei: je linker enkel is volledig verbrijzeld, en je hebt een diepe wond aan je zij. Dat is het ernstigste en voorderest nog wat kleine wondjes en schrammen. Je hebt geluk gehad Coldrin.

Crimson Amadea · Duister als de Nacht Joined: 15 Feb 2002 Posts: 76

Amadea vliegt snel naar de smidse, of beter gezegd dat wat er van over is. Ze had de gigantische knal gehoord en vreesde het ergste, iets wat op het eerste gezicht alleen maar bevestigd word bij de eerste blik die ze werpt.
Een ravage, de hele smidse in puin en rode tranen beginnen over haar wangen te stromen. Dan ziet ze beweging beneden, de rode mop haar duid op Lunea en een kleine glimlach komt op haar gezicht, maar wat doet die ork daar? Ook William ziet ze uit de grond komen en Coldrin ziet ze liggen en de magier die over hem heen buigt.
Maar dan verstrakt haar gezicht weer als ze figuren uit de bosrand ziet komen, rennend over de orkenlijken met luid geschreeuw en vervaarlijk zwaaiend met hun wapens.
Slechts 1 woord komt uit haar keel terwijl de wolken zich beginnen samen te pakken boven de smidse en het begint te stortregenen en te waaien, de zon word overschaduwd en het word donker. Een duisternis die onderbroken word als er een flits uit de hemel naar beneden bliksemt en zich op de aanvallers richt om zicht ontladen op hun lichamen. Een krakelend geluid en een enorme knal van het opgeroepen onweer dat zich tegen de aanvallers richt en een blauwe gloed laat heen en weer schieten tussen hun lichamen.
"Neeeeeee!" schreeuwt de weerheks als ze ziet hoe de ogur en orken zich tegen haar familie en vrienden willen richten en haar volle kracht ontlaad. Het begint te hagelen maar wonderbaarlijk genoeg lijkt Amadea hier geen last van te hebben.

ckeetel · Posted: Mon Mar 25, 2002 12:12 pm Post subject: Om Coldrin

De grond trilt onder hun aanstormende voeten, snel leggen de ogurs en de orken de afstand naar de smidse af, waarbij ze een halve cirkel vormen. De man met de witte ogen heeft zich schijnbaar nog steeds over het lichaam op de grond gebogen. Het is de half-elf...en de witoog praat ertegen. Ineens betrekt de lucht en de hemel lijkt open te barsten, een bliksem slaat vlakbij hen in, de mannen voelen de ontlading, één ork stort neer. Er wordt geen tijd verloren. Een ogur grijpt de smid bij zijn armen en middel en draait zich met hem tegen zich aangedrukt, om naar het woud, Dachhelm haalt met een enorme hand snel uit naar Darvan, op het punt hem met een enorme dreun de grond in te slaan, terwijl zijn andere hand een reusachtige strijdbijl grijpt. Twee orken rennen door en overvallen William. Het hagelt nu, fel en hard.

Arnmack kan door de ijsregen die plotseling is opgekomen slecht zien wat er gebeurt. Maar dan ziet hij dichterbij hoe twee orken zich op William storten. En hij richt. Zijn eerste pijl klieft de lucht.

Edited by: ckeetel at: 3/25/02 1:30:35 pm

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Darvan voelt opeens de plotselinge regen, die al snel verandert in harde hagelstenen. Als hij opzij springt voor de klap van een inslaande bliksem ziet hij de orks en ogurs. Hij ziet ze te laat, een grote ork pakt Darvan beet en een ogur neemt Coldrin mee. Darvan worsteld in de armen van de ork, maar er is geen ontsnappen mogelijk. Dan ziet hij de arm van de ork omhooggaan en schrikt.........

ckeetel · Posted: Mon Mar 25, 2002 2:29 pm Post subject: Om Coldrin

Het lichaam van Darvan is niet meer dan een lappenpop voor de grote knuisten van Dachhelm. Met de kracht van een dikke boomstam landt de enorme vuist in de borstkas van de magiër. De elf lijkt zich rond de ogurhand in tweeën te vouwen. Ribben kraken, lucht wordt uit de longen geslagen en het elvenlijf kwakt ongenadig hard tegen de gebroken muur van de hoeve. Vlak erachteraan dreunt de enorme bijl, die een stuk beschadigde muur en de halve deurpost finaal aan brokstukken hakt.

Achter Dachhelm slaat de andere ogur het bewustzijn uit Coldrin en verdwijnt grote passen nemend en dan rennend het bos in, onzichtbaar door de hagel en het bladerdak.

((ogur met Coldrin -> verborgen route))

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Darvan voelde de enorme hand rond zich sluiten en schreeuwde het uit van pijn. Hij voelde hoe zijn borstkas bijna dubbelgevouwen werd en toen voeld hij niets meer. Bewusteloos kwam hij tegen de muur en onder het puin. Hij was op het randje van dood.

ckeetel · Posted: Mon Mar 25, 2002 5:49 pm Post subject: De Hagel

Dat was een. Dachhelm gromt. De hagelstenen striemen zijn gezicht. Zijn bijl rukt hij van de muur vandaan. Hij verwachte meer tegenstand. Is dit nu alles? Hij hoort de orken tekeergaan, zien kan hij ze niet meer, de hagel is te hevig. Met zijn arm voor zijn gezicht brult hij naar boven...rotweer...

Waar zijn nu die wezens die bijna zijn gehele groep hebben weggemaaid? Hij schermt zijn gezicht af, dan ziet hij vaag het donkere gat waar eens de deur van de hoeve zat, hij buigt zich voorover...

Arnmack en Lunea zien de enorme gestalte het gat verduisteren en dan het gezicht van Dachhelm waar een grijns op komt als hij de twee ziet...

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Langzaam wordt Darvan wakker door de hagel die op zijn gezicht valt. Hij voelt een inmense pijn bij zijn bovenlichaam en hij voelt zijn benen niet meer door de kou. Hij kijkt rondt of hij iemand ziet, maar door de hagel is het zicht erg slecht geworden. Hij ziet alleen Dachhelm staan en hij hoort gebrul.

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Het zonlicht verdween en de hagelstenen boorden zich door de resten van het dak.

'Amandea' mompelde Lunea, die leefde dus ook nog. Nou ja, leven.

Het kleine beetje licht dat naar binnen viel werd weggenomen door een enorme gestalte. Bukkend met een grijns van ongelijke puntige tanden probeerde de Ogur de deur door te komen. Lunea wachtte niet. En stormde naar voren, voor het eerst in haar leven was ze een nietig wezen, maar ze greep haar kans en met een onderhandse boog raakte haar bijl de kaak van de Ogur.

De Ogur richtte zich schreeuwend op, daarbij vernietigde hij wat er over was van de deurpost. Stof en debris verblindde Lunea. Het monster spuugde zijn kapotte tanden uit. Lunea dook ineen en voelde de tanden neerkomen op haar malien. Haar voordeel was verspeelt. De Ogur was twee keer zo groot. Ze rechte zich en hield haar bijl paraat, met haar voet trok ze een streep in de stoffige grond.

'Na Brete og nil F'ardos!' ze zette haar tanden op elkaar en herhaalde haar zin om zichzelf moed in te praten.
'Tot hier en niet verder, of ik hak je ballen eraf.' Dat laatste vertaalde ze niet in het orks....

ckeetel · Posted: Mon Mar 25, 2002 7:36 pm Post subject: Harhar

Dachhelm voelt het tikje tegen zijn kin, in een instinctieve reactie heeft hij zich omhooggericht.
Een minachtend lachje speelt om zijn lippen als de ogurleider terugkomt en in één beweging onder het gat door komt, "is dat alles wat je hebt, worm?", het tere schepsel vermaakt hem.

"Halfbloed!!" schreeuwt Arnmack, "je weet niet waartegen je vecht!! Er is meer nodig om hem tegen de grond te krijgen!! Vlug, door de ramen naar buiten, je vrienden zijn veilig zolang ze blijven waar ze blijven, naar buiten!!"

Hij laad zijn boog als hij de bijl van Dachhelm op Lunea af ziet komen...

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Lunea moest haar hoofd ver achterin haar nek leggen om het gezicht van de Ogur te kunnen zien.

Geen schrammetje, slechts een glimlach. En toen zag ze hem de bijl opheffen, boven het voormalig dak van de smidse uit. Ze hoorde Arnmack en verbaasde zich over zijn sprong door het raam. Taaie wezens Orken. Hij had gelijk, weg hier, naar buiten. Er was maar één uitweg voor Lunea, ze dook met een fraaie koprol tussen de benen van de Ogur door en voelde de grond schudden toen zijn bijl neerkwam.

Nu zat ze buiten, een beetje duizelig, op haar achterwerk met haar benen gespreid voor zich uit als een soort enorme voddenpop, in de regen. Redelijk onelegant klauterde ze op haar benen en keek om zich heen......

Coldrin · Posted: Mon Mar 25, 2002 8:14 pm Post subject: Re: teveel hooi, te weinig vork

((OOC: die verborgen route moet dit nog een nieuwe topic worden?))

ckeetel · Posted: Mon Mar 25, 2002 8:53 pm Post subject: Een speld in een hooiberg

(('t duurde even, maar: ogur en Coldrin -> de verborgen route -> de wilde wouden))

Alles wat Arnmack verwacht, is dat de halfbloed geplet zal worden, hij ziet de bijl naar beneden suizen, de boogschutter schiet af...
Hij blijft niet kijken of de pijl effect heeft, hij ziet de vrouw aanstalten maken om tussen de grote benen door te schieten en wederom bewondert hij haar lef, ze heeft inderdaad meer moed in haar hart dan de meeste orken die hij tegen is gekomen. Nu is het zaak zelf weg te komen, hij verbijt zijn pijn als hij de boog snel over zijn schouders slaat en zijn gewonde been gebruikt om naar een raam te komen. Hij werpt de stok naar buiten en hijst zich over de opening heen. In de smidse hoort hij de bijl dreunend neerkomen. "Arrr!!!", hij zet zijn tanden met een vertrokken grijns opelkaar, hij grijpt naar zijn been en de schijf die bij het neerkomen zich dieper in zijn vlees heeft geboord. Harde koude hagel brengt hem ruw bij zijn positieven. "Halfbloed!!!!" schreeuwt hij, "ben je nog heel??!!"

Edited by: ckeetel at: 3/25/02 9:57:41 pm