Raganorck

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

De smidse voelde vreemd aan, beklemmender nog dan het woud. Lunea was afwezig, haar gedachten bij haar verleden, op haar netvlies de voetstap in het woud. Haar hart dreunde *ogur*ogur*ogur, alsof het haar bang wilde maken. Ze keek de smidse rond. Iedereen was hier, William, Evelyn, Amandea en Davira, iedereen was veilig. Ze besloot de smidse te verlaten, ze had ruimte nodig, de wereld was te klein. Ze draaide zich om en liep snel de smidse weer uit.

((verder => Op de wallen))

Edited by: red at: 3/20/02 7:14:01 pm

ckeetel · Posted: Wed Mar 20, 2002 6:32 pm Post subject: De Overval

De ork knikt naar Dachhelm, hun man is binnen, vooraan. En de groep in het bos schijnt nu ook bij de smidse te zijn. Uit de wind wordt een vuurpot aangestoken. Dan geeft Dachhelm het teken.

Gebruik makend van de bescherming van het bos omsingelt de groep de smidse. Onder dekking van houten schilden versterkt met metalen banden nadert de eerste groep orken de hoeve. Pijlen worden vanuit de bosrand op de hoeve afgeschoten en links en rechts van het gebouw komen twee andere groepen aangeslopen, pijlen met een vreemde, brandende bundel aan het uiteinde met zich meedragend.

Edited by: ckeetel at: 3/20/02 8:04:29 pm

Coldrin · Posted: Wed Mar 20, 2002 7:28 pm Post subject: Re: De Overval

'Te laat,' zei Coldrin tegen de man. Toen hij de pijlen zag vliegen. De anderen van de groep waren ook terug in de smidse. 'Vlug, barricadeer alle ramen en deuren.' Coldrin liep naar een kast die nog niet opengeweest was. Hij drukte op een knop en ook deze kast ging open. Er hing een gouden harnas: een volledig metalen borstplaat en armbeschermers van maliën. Een zilveren leeuwenkop is in de borstplaat geëtst, aan een haak hing een helm die met manen uitgevoerd was. Op de bodem van de kast stond een schild met hetzelfde embleem als op de borstplaat.
Coldrin neemt alles uit de kast en trekt het harnas aan en zet de helm op. De manen komen tot in zijn nek. Hij neemt het schild op en streelt even liefdevol over het teken.
Herinneringen over vervlogen tijden komen terug.
De Leeuw is terug.

Hij loopt op de man toe.
'Wat is je naam? Neem wat je nodig hebt om je te beschermen, jullie ook,' wend hij zich tot de anderen.
Hij gaat bij een ruit staan en ziet de ene groep orks.
'Als hun tactieken nog niet veranderd zijn, dan komen er nog eens een groep aan beide zijde van de smidse aan.'
Hij dacht na, maar kon geen oplossing vinden.
'We zullen een manier moeten vinden om door hun linies heen te breken en naar de stad te geraken. Iemand van ons moet de Vrouwe verwittigen.'

Hij liep naar Voeter. 'Wat moeten we met jou aanvangen?' vroeg hij zich af.

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Darvan nam dankbaar het zwaard aan en zei: Ik zal zo snel mogelijk het nieuws brengen naar vrouwe Ophelia. Maar net op het moment dat hij naar buiten wou gaan kwamen andere naar binnen en sloten de deur. Darvan had een vermoedde dat orks de reden waren. Hij antwoorde op de vraag van de man. Mijn naam is Darvan en ik heb niks nodig om mezelf mee te beschermen behalve mijn zwaard en mijn handen. Bij het woord handen trok hij een geheimzinnig lachje, want hij wist dat ze niet wisten dat hij een magier was. Darvan ging klaarstaan voor een gevecht, met zijn zwaard eindelijk terug.

ckeetel · Posted: Wed Mar 20, 2002 8:12 pm Post subject: De Overval

Wat zou hij graag opstaan en mee willen doen... Hij kijkt naar de smid, maar hij weet dat de kracht hem ontbreekt. Hier is geen wind die hem bemoedigende woorden influistert en hem omhoogtilt. Toch probeert hij op te staan. De wil en het verangen zijn groot in hem. Hij valt weer terug. de adem scheurt langs zijn kapotte longen. Hij kan niet... hij jankt schor.

Achter hen breken ruitjes en pijlen met een verschrikkelijke stinkende, rokende, brandende stof schieten naar binnen. Het vuur begint gevoedt door de onbekende brandstof omzich heen te grijpen.

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Darvan zag het vuur door de smidse verspreiden. Hij worstelde met de vraag of hij het vuur zou moeten tegenhouden of zijn energie besparen voor het gevecht. Na even hebben nagedacht liet hij het regenen, de regen viel door de gaten in het dak en het vuur doofde langzaam. Toen het vuur onder controle was liet hij de regenbui verdwijnen en stampte de kleine vlammetjes uit.

ckeetel · Posted: Wed Mar 20, 2002 8:26 pm Post subject: De Overval

De deur trilt in zijn hengsels door de zware slagen. Zware bijlen beginnen er op in te hakken, hout splijt en versplintert. Achter bij de slaapkamers breekt nog meer glas en klinken harde klappen als de versperringen het langzaam beginnen te begeven. Het dak kraakt, dan is het stil. Een scherpe stinkende walm begint de ruimte te vullen, het is afkomstig van de schoorsteen boven het vuur van de smidse. Iemand heeft er iets ingestouwd en de buis afgesloten.

-Buiten-

Twee orken zijn op de figuur bij de stadswallen afgestuurd, met hun wapens in hun handen rennen ze op de halfork af. Dan grijpt de ene de ander bij de schouders. "Lunea??" brult hij haar toe...

Edited by: ckeetel at: 3/20/02 9:50:05 pm

Darvan · Nachtdwaler Joined: 07 Feb 2002 Posts: 119

Darvan zag de bewapende figuren ook naar binnenkomen en ging in zn vechtpositie staan. Klaar om zijn magie te gebruiken en toeteslaan met zijn zwaard.

William · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 69

William had heel de tijd staan kletsen met amadea en had dus niet door wat er aan de hand was tot nu.
"Kan ik iets doen?" vroeg hij,het zwaard dat hij gekregen had van coldrin omklemmend...

ckeetel · Posted: Wed Mar 20, 2002 9:45 pm Post subject: De Overval

Kruisbogen richten zich door de slaapkamerramen, dekken de lichamen die nu naar binnen komen geklommen en de obstakels die eerst voor de ramen stonden, voor zich uit duwend, als bescherming gebruikend. Meer orken volgen, met bogen bijlen en zwaarden. De smerige rook in de ruimte van de smidse zelf begint nu dichter en dichter te worden. Het begint het zicht te vertroebelen en de adem te bemoeilijken.

Voor begint de deur te splijten, de buitenlucht is te zien, evenals het scherpe metaal van bijlen.

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

De Smidse lag vlak aan de wal en zelfs een drachtige olifant had de sprong naar het dak kunnen maken. Lunea deed het iets eleganter, héél elegant zakte ze met één voet door het riet dat vrolijk knapperend in brand stond. Struikelend verschalkte ze zich achter de schoorsteen en ' Sorry, Coldrin' begon een gat te hakken in het dak.

Eenpijl schrampte haargezicht en bleef in haar haar steken, een volgende pijl wist ze te ontwijken. Lunea maakte zich klein en wenste dat Eve met haar boog naast haar stond.

ckeetel

De twee vrienden schieten terug op haar belagers, maar komen nu zelf onder vuur te liggen. Ze roepen haar. "We houden het niet we zijn met te weinig!" ze wenken haar.
Orken beginnen nu het dak op te klimmen.

Edited by: ckeetel at: 3/20/02 11:25:23 pm

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Pijlen vlogen langs haar oren, maar er was ook vriendelijk vuur bij. Lunea zag Ork hoofden over de dakgoot komen. Uit het gat dat ze had geslagen kwam dikke zachte rook.

'WILL! HIERHEEN!' kuchte ze door het gat.

Voor ze het wist was ze omsingeld, Urnf en Nogk wenkten haar. Ze stond even in dubio, maar maakte toen haar keus. Drie stappen brachten haar bij een Orkenhoofd. Ze ging op zijn handen staan en schopte tegen zijn neus. Haar bijl vond de helm van een andere klimmende Ork. Ze vocht tegen haar eigen volk! Hoe kon dit? Waarom vielen ze de smidse aan? Orken waren vrij en volgden niemands bevelen!.

ckeetel · Posted: Wed Mar 20, 2002 10:59 pm Post subject: Grijpende handen.

Terwijl de halfork een schedel stond in te slaan kwamen op de dakspanten verschillende orken dichterbij. Urnf en Nogk hadden een positie ingenomen bij de schoorsteen. Nogk brulde ineens, een pijl had zich in zijn dijbeen vastgezet. Urnf kon zijn boog haast niet meer om het stenen blok heen zetten. Het regende pijlen. "Halfbloed...kom!!! Maak dat je wegkomt!!!"

Kruisbogen worden op haar rug gericht en een speer suist door de lucht, op Lunea af. Ook het gat wordt nu onder schot gehouden. "Kom!!!"

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Lunea draaide zich om en zag de speer rondtollend op zich afkomen. Ze gooide zichzelf plat op het dak en voelde hoe het projectiel langs haar malien over haar rug schrampte. Iemand greep haar voet. Ze greep naar haar net nieuwe werpdolken en plantte hem stevig in een oog van haar belager. ze wilde opnieuw een dolk pakken, maar een pijnscheut verlamde haar arm.

'Halfbloed...kom' Iemand riep haar, iemand noemde haar halfbloed. Woede maakte zich meester van Lunea. Werpdolken vlogen in het rond, haar bijl zong en opeens stond ze naast Urnf en Nogk met haar rug tegen de schoorsteen. Er was geen uitweg meer. Bloed liep langs haar arm, er was een dolk ingestoken en een paar centimeter hoger stak een pijl uit haar arm. Enigszins beschermd door de schoorsteen, malien en de toenaderende muur van orken kletterden de pijlen vruchteloos naast hun neer.

Lunea keek in de gezichten van de naderende Orken. Dit was haar volk. Toch? Ze keek naar de gezichten van Urnf en Nogk, nee, zij waren haar volk. Zij stonden naast haar te wachten..... te wachten op....

Edited by: red at: 3/21/02 7:50:59 am