Raganorck

Jaap Stoel · Posted: Wed Mar 23, 2005 5:50 pm Post subject:

Nathan volgde na een beleefd knikje richting Erich gegeven te hebben de rode magiër terwijl hij zich afvroeg wat de oude man nog van hem wou hebben en hoe hard hij de duimschroeven aan ging draaien om een antwoord te krijgen waar hij tevreden mee zou zijn.

"Niet meer dan nodig." Zei Nathan tegen zichzelf in zijn moedertaal en begon zich hard af te vragen of hij echt zoveel geluk had gehad om in deze stad terecht zijn gekomen.

Uriel · Posted: Thu Mar 31, 2005 1:16 pm Post subject:

De rode magister trok even heel lichtjes, bijna onmerkbaar een wenkbrauw op, maar twijfelde er niet aan om Erich`s bevel direct op te volgen. Zijn tijd zou nog wel komen. Erich zou oud worden en fouten gaan maken, tot die tijd zou hij toekijken, leren en wachten. Geduld was een grote deugd voor iemand in zijn positie.

"U zei?" Fluisterde de rode magister nauwelijks harder dan een zucht toen Nathan in zijn eigen taal sprak. Hij hield de deur voor de vreemde magister open en wees hem de weg terug naar Janine`s kantoor.

Daar aangekomen ging hij binnen. "De heer Lamento wenst de heer Nathan Gustav van een akte van verblijf te voorzien." Hij ging rechts naast de deur staan en liet Nathan Gustav langs zich heen binnen.

Janine zat rechtop in haar stoel. Ze had de tijd gehad om haar waardigheid te hervinden. "Ik had al zo`n vermoeden en je mag daar best een alstublieft aan toevoegen." Zei ze pinnig. De rode magister reageerde niet, maar keek haar met zijn waterige blauwe ogen strak aan. Janine schraapte haar keel en keek vlug weg van die akelige onleesbare blik.

"Goed, heer Gustav, hier zijn de formulieren. Als u deze voor mij wilt invullen dan zal ik er voor zorgen dat ze zo spoedig mogelijk van de juiste zegels voorzien worden." Voor Janine op het bureau lag een stapeltje documenten. Ernaast stond een potje zwarte inkt met daarin een veren pen. "Als ze u vragen naar de stad van herkomst dan is het aan te raden om Kandawel in te vullen in plaats van buiten-dimensionaal. Er wordt zelden gecontroleerd en het zal u in de toekomst een hoop moeite besparen." Ze glimlachte naar Nathan Gustav, nu ze over haar aanvankelijke schrik heen was, begon ze de vreemde man zowaar een beetje te mogen.

"Er zijn boeken over Kandawel en haar verleden in de openbare bibliotheek te vinden. Dat zal u helpen om lastige vragen van nieuwsgierige Raganorckers te beantwoorden. De bibliothecaris is een wandelende catalogus, als u hem vraagt naar boeken over Kandawel dan zal hij u vast verder weten te helpen."

De rode magister hield zijn blik op Janine gevestigd. Wat Nathan Gustav deed was nu niet zo belangrijk. Wat hij zag beviel hem niet. Janine begon sympathie te tonen aan de vreemdeling. Hij maakte er inwendig een notitie van. Dergelijke sympathie-en zouden het werk van de magisters als geheel wellicht kunnen bemoeilijken...

Jaap Stoel · Posted: Thu Mar 31, 2005 3:15 pm Post subject:

Nathan maakte een vreemde uitdrukking met zijn gezicht en rolde zijn hoofd in zijn nek wat voor hemzelf een logische manier was om aan te geven dat wat hij zij niet belangrijk was. Of dit zo overkwam bij de rode man was waarschijnlijk een ander verhaal.

Hij ging zitten voor het bureau van Janine en gaf haar een beleefd knikje dat vergezeld ging met een vriendelijke glimlach. Zonder eigenlijk na te denken begon Nathan de formulieren te beschrijven. Een van de dingen die hij eerder veel deed was formulieren invullen en hij was gewend geraakt dat de velden allemaal een standaard volgoorde hadden. Hij was ook gewend dat de formulieren in zijn moedertaal ingevuld moesten worden. Dus na enig geoefend gekrabbel van burgernummer, achternaam, voornaam en alles wat verder in zijn geoefende geest opkwam schuifde hij het formulier gevuld met een hoop onbegrijpelijke krabbels terug naar Janine waarbij de oefening van zijn 'vak' nog wat verder duidelijk werd daar hij ook in zijn moedertaal antwoordde.
"Alstublieft."
Gelukkig leek Janine niet in de verste verte op de klerk die normaal de formulieren aannam en realiseerde Nathan zijn fout redelijk vlug en na een korte blik op het formulier geworpen te hebben schoot hij even in de lach.

"Vergeef mijn verstrooidheid. Ik denk niet dat u mijn moedertaal kunt lezen. Kunt u me even helpen met de formulieren?"

Uriel · Posted: Fri Apr 01, 2005 12:59 pm Post subject:

Janine kijkt de vreemde magister verwondert aan als hij zonder te twijfelen de formulieren begint in te vullen. Hij kan toch niet lezen wat hij waar schrijven moet? Even vreest ze dat hij zijn magie heeft aangewend om de tekst leesbaar te maken. Ze had wel gehoord dat er een dergelijke bezwering bestond, maar deze nog nooit zo vlug en zonder ritueel in gebruik gezien.

Ze wordt gerustgesteld als Nathan in de lach schiet. Blijkbaar was het geen bezwering, maar een ingesleten routine. "U bent een schrijver van beroep?" Vraagt ze lichtelijk bedeesd. De rode magister werpt haar een waterige blik toe en vlug hersteld ze haar vormelijkheid.

"Ik zal de formulieren voorlezen en dan zegt u mij wat ik moet invullen... Ik denk dat we er op die manier wel uitkomen, niet?"

Ze pakt een nieuw stapeltje formulieren uit het rek, legt ze lichtelijk schuin voor zich, doopt de pen in de inkt en leest de eerste paar regels. Zo gaat ze samen met Nathan het hele document door, totdat er op alle stippellijntjes de juiste, dat wil zeggen sociaal acceptabele, antwoorden staan.

Jaap Stoel · Posted: Mon Apr 04, 2005 5:00 pm Post subject:

"Hmmm juist. Dus is de akte van verblijf." Besloot Nathan nadat hij het stuk papier eens goed had bekeken. "Dank u wel mevrouw Janine. Ik stel uw hulp op prijs." En als dankgebaar boog Nathan zich over het bureau en streelde Janine kort over haar wang waarna hij de rode magister aankeek. "Zo nu alleen nog die vergunning voor magie he?"

Uriel · Posted: Tue Apr 05, 2005 12:48 pm Post subject:

Janine zit in een klap rechtop in haar stoel met haar hand op haar wang en ogen die bliksemen van verontwaardiging. Wat denkt die vent wel niet!

"Heer Gustav," haar stem klinkt ijzig nu. Een volledige ommeslag van de warme vriendelijkheid van een paar ogenblikken geleden. "Vindt u het normaal om een dame op deze manier te betasten?! Het is zeker geen gebruik hier in Raganorck."

"Ik stel voor dat u zich verontschuldigt," Fluistert de rode magister, zijn blik gericht op iets dat hij achter Nathan lijkt te zien alsof de man van glas gemaakt was. "en nee, uw Akte van Verblijf moet nog van stempels voorzien worden. Dat doen de klerken. Daarna zal de heer Lamento beslissen over uw `vergunning voor magie`, zoals u het wenst te noemen."

Jaap Stoel · Posted: Tue Apr 05, 2005 1:35 pm Post subject:

Nathan kijkt verbaasd naar Janine volledig onbewust van wat hij misdaan heeft.

"Eh...Sorry? Ik deed iets verkeerd blijkbaar." Even dacht Nathan er over om het formeel te doen met een zoen op haar voorhoofd maar bedacht dat het misschien geen goed idee zou zijn aangezien Janine nogal een punt had gemaakt van het lichamelijk contact. Dus bleef hij gewoon zitten en wachtte op de reactie van Janine.

Uriel · Posted: Fri Apr 08, 2005 6:51 pm Post subject:

"Lichamelijk contact, in feite al het lichamelijke wordt in Rganorck gezien als ... onfatsoenlijk." Geeft de Rode Magister ter verklaring.

"Het ... is in orde..." Zegt Janine. "U kon het niet weten en uw excuses zijn aanvaardt, voor deze ene keer." De gebeurtenis had haar van haar stuk gebracht. Dan valt haar oog op de Aanvraag voor de Akte van Verblijf op haar bureau. Iets zakelijks, iets waarvan ze weet hoe er mee om te gaan in tegenstelling tot ... dit.... Ze slaakt een zucht van opluchting.

"Ik neem aan dat u hem naar de Klerken begeleidt?" Vraagt ze de Rode Magister. Deze knikt slechts ten antwoord, neemt de Aanvraag aan van Janine en houdt de deur open voor Nathan terwijl hij hem gebaart te volgen.

((De Rode Magister; naar De Tien Torens; De Toren der Rechten))

Jaap Stoel · Posted: Sat Apr 09, 2005 3:35 pm Post subject:

Nathan volgde de man in het rood nadat hij met een kort gebaar afscheid had genomen van Janine. Hij bleef zich verbazen over de gedragscodes in deze stad. Het was echt abnormaal dat lichamelijk contact als onzedelijk werd beschouwen. Hoe kwamen ze hier dan aan kinderen? Hij besloot maar om zijn ogen open te houden naar aanwijzingen in dit mysterie.

(Nathan Gustav naar: De tien torens -> de toren der rechten)

Uriel · Posted: Tue Apr 26, 2005 12:45 pm Post subject:

((De rode magister en Gustav Nathan?; van de tien torens; de toren der Rechten.))

Zwijgzaam liep de magister terug langs de hoge statige gebouwen, de kleine en de grote torens die elk een van de takken der wetenschap vertegenwoordigde of simpelweg de studenten huisvestigden die geen eigen woonplek in andere delen van Raganorck hadden. Af en toe kwamen ze iemand tegen, maar bij het zien van de Rode Magister liepen de meeste studenten een blokje om. Het deerde hem niet. Hij ontleende er zelfs een vreemd soort genoegen aan te weten dat men hem vreesde.

Terug bij de Toren der magisters liep hij de hal in en regelrecht de trap op zonder om te kijken of Nathan hem volgde. Hij opende de deur van Janine`s kantoortje.

"Wel verdraaid, heeft niemand je ooit geleerd te klop..." Ze maakte haar zin niet af, maar eindigde in een geschrokken gemompel van een verontschuldiging.

"Het boekwerk?" Vroeg de Rode Magister. Janine wees naar de hoek van haar bureautje waar de nieuwste editie van Theoretische Magie in een in zwart leer gebonden ringband klaar lag voor Nathan Gustav. "We hebben het alleen in Raganorcks..." begon Janine. "Dan zal iemand hem onze taal moeten leren." Maakte de Rode Magister haar zin af. Hij legde speciaal de nadruk op het woord iemand en keek haar waterig aan. Janine bloosde licht en knikte. "Ik zal zien wat ik doen kan."

Jaap Stoel · Posted: Thu Apr 28, 2005 6:54 pm Post subject:

Nathan glimlachde van binnen terwijl hij aan de buitenkant probeerde geen enkele emotie te laten zien. Hij had geen bezwaar tegen het doorbrengen van wat tijd met Janine. Ze was om een of andere reden een stuk aantrekkelijker dan de vrouwen die hij van thuis kende.
Hij schraapte zijn keel zachtjes en vroeg beleefd;
"Waar wilt u beginnen?"

Uriel · Posted: Sun May 08, 2005 2:04 pm Post subject:

Janine zucht en rolt met haar ogen. Echt, vandaag is niet een beste dag voor haar. In plaats van rustig het achterstallige papierwerk weg te werken wordt ze gedwongen een vreemdeling hun taal te leren. Er moet een makkelijkere manier zijn om met deze situatie om te gaan. Waar te beginnen, inderdaad; ze is geen lerares. Wanhopig kijkt ze naar de deur waar de rode magister stond, maar deze is reeds verdwenen en de deur heeft zich geruisloos achter hem gesloten.

Ze draait zich om en loopt naar een boekenplank. Haar hand met roodgelakte vingernagels glijdt over de rij boeken totdat ze zich realiseert dat er al een werk op tafel ligt. Het bijbrengen van de lettertekens en de woordklanken van de lettertekens kan net zo goed gebeuren aan de hand van Theoretische Magie. Wellicht dat Nathan dan gelijk wat leert over het gebruik van magie in Raganorck.

Ze loopt terug naar haar bureau en slaat het boekwerk open.

"Wel, heer Nathan, dit werk heet Theoretische Magie. Iedere magister in Raganorck wordt geacht dit werk van voor tot achter te kennen en zich te houden aan de gedragscode die hierin beschreven wordt. Neem een blad papier en schrijft u de volgende lettertekens onder elkaar op, ik zal u vervolgens zeggen welke woordklank de tekens vertegenwoordigen. Op die manier zullen we wellicht een heel eind komen in het lezen van de Raganorckse taal..."

Jaap Stoel · Posted: Tue May 10, 2005 10:49 pm Post subject:

Nathan zette zichzelf rustig neer op een vrije stoel en keek naar de openeslagen pagina. Het eerste wat hem weer opviel was dat de tekens op het perkament in geen manier leken op de letters en woorden die hij al vanaf zijn vroegste jaren moest leren kennen. In het begin had het 50 rotaties gekost om te leren schrijven in de meest basale vorm van schriftelijke communicatie. Dat was ongeveer 2 jaar. Later kostte het hem nog eens 70 rotaties meer om de staatstaal te leren. Hoe lang zou Janine hem helpen om deze compleet nieuwe taal te leren?

Hij zette deze gedachten uit zijn hoofd, haalde diep adem en begon met het kopieren zoals Janine hem instrueerde.
_________________
Holy Wood dreams...

Uriel · Posted: Tue May 17, 2005 7:20 pm Post subject:

Janine kijkt toe terwijl Nathan ijverig kopieert. Hier en daar corrigeert ze zijn tekens als ze teveel dreigen af te wijken van de Raganorckse stijl. De zon zakt langzaam weg achter haar en het licht wordt langzaam minder. Met grote zorg steekt ze het olielampje op haar bureau aan. Het is bijna het einde van een lange werkdag, maar ze wil Nathan toch alvast een kleine start geven. Dan kan hij voor morgen wellicht al een regel proberen om te schrijven.

"Goed," zegt ze als hij bijna klaar is met het overtekenen "dit zijn de tekenen die met zijn allen het Raganorckse alfabet vormen. Ik weet niet in hoeverre dit overeenkomt met wat u gewoon bent."

Ze pauzeert even totdat Nathan helemaal klaar is met schrijven. Dan neemt ze een voor een de klanken met hem door. Als ze echt aan het lezen gaan zullen de samengevoegde klanken vanzelf duidelijk worden.

"Ik stel voor dat u voor morgenmiddag het voorwoord zelfstandig probeert te vertalen. Nu is het te laat om nog veel te doen. Schrijf de lettertekens in uw taal en dan zullen we morgen zien hoe u de letters en klanken ge-interpreteerd heeft."

Enigszins gereserveerd begint ze haar papieren bij elkaar te zoeken en haar tas in te pakken. Morgen een echte leermeester in talen zien te vinden, maar waar? Het departement wil vast niet dat er ook maar iets van de hele situatie uitlekt, maar ik ben geen lerares, niet eens een ster in talen. Hoe moet ik dan de taal leren aan een vlolslagen vreemdelin? Ach, ze zou morgen eens voorzichtig om zich heen vragen... wie weet. Haar gedachtestroom stokt plotseling als ze een vel papier in haar tas wil stoppen en de woorden ziet. Rapporteer aan de heer Lamento. Dat is alles. Vlug kijkt Janine om zich heen, maar natuurlijk is er niets of niemand te zien. Ze probeert haar kalmte te bewaren, maar tegelijkertijd zo vlug mogelijk haar zaakjes hier af te ronden.

"Als u nog vragen heeft dan kunt u die morgen stellen." Zegt ze resoluut tegen Nathan terwijl ze demonstatief haar tas op haar bureau zet en de sluiting dichtklikt.

Jaap Stoel · Posted: Tue May 24, 2005 2:33 pm Post subject:

De taal was simpel genoeg dacht Nathan tijdens het oefenen. Het was een beetje een gok maar hij dacht wel dat hij de taal binnen enkele dagen wel door zou moeten hebben. In ieder geval op een niveau waarbij hij de geschriften in deze toren zelf zou moeten kunnen ontcijferen.

Nathan dacht even na over de woorden van Janine toen ze haar koffer sloot en waagde het toch maar nog een vraag te stellen.
"Weet u een plek waar ik misschien kan overnachten?" Hij hoopte dat er ergens misschien een faculteit was waar hij kostenloos gebruik van zou kunnen maken of dat hij niet meteen hoefde te betalen.
_________________
Holy Wood dreams...