Raganorck

[Uriel]

Janine trok een wenkbrauw op.
"Er zijn de normale taveernes... "

Ze dacht even die na. Deze man kwam van een heel andere wereld dreinde het in haar hoofd. Hij had natuurlijk geen geld... geen Raganorcks geld.

" ... maar ik denk dat als je even meeloopt naar de receptie en we je aanmelden als een bezoekende professor uit Kandawel we wellicht ergens wel een kamertje voor je kunnen vinden dat geen geld kost. Daarnaast staat er geregeld wat leeg in het Duistere District al is daar wonen aan bepaalde risico`s onderworpen. De buurt moet je maar net liggen, als u begrijpt wat ik bedoel? Sommige studenten vinden het echter prettiger of op z`n minst goedkoper dan een kamer huren van de faculteit zelf."

Ze sloeg haar mantel om en pakte haar tas op. "Als u even meeloopt naar de receptie dan zien we wel wat we voor u kunnen doen."

[Jaap Stoel]

"Het duistere district.... Klinkt gezellig." Het sarcasme liep van Nathans woorden als stroop van een lepel. "Een kamer hier lijkt me een beter idee." Nathan pakte zijn mantel weer op en sloeg hem dicht om zich heen. De kilte was door het lange stilzitten in zijn botten gekropen en hij bibberde terwijl hij achter Janine in de pas viel.

"Kan het een warme kamer zijn? Ik ben dit klimaat niet gewend."

[Uriel]

Janine trok een wenkbrauw op. Ze had geen idee welk een klimaat de vreemde magister gewend zou zijn. Ze deed haar best om op zijn wensen te anticiperen, maar ze had werkelijk geen idee wat ze van de man verwachten kon. Voor hetzelfde geld was de man gewend aan het binnenste van een vulkaan en stamde hij af van een vuursalamander. Ze rilde even en zette de gedachte van zich af.

Ze praatte even met de mensen achter de balie van de receptie en kreeg een sleutel aangereikt. Terug bij Nathan gaf ze hem deze in handen. "Derde trap van links vijfde verdieping en dan is het kamernummer vier en dertig. Kijk, het nummer staat ook op de sleutel." Ze glimlachtte toen ze hem de sleutel in handen drukte en maakte met een professioneel "... en nog een prettige avond." Duidelijk dat wat haar betreft het gesprek afgelopen was. De gedachte aan een gesprek met de heer Lamento spookte door haar hoofd. Wat wou deze man van haar? Ze was niet direct een van zijn 'werknemers', maar niemand was officieel een werknemer van het Magistraal Onderzoeks Departement... Ze bleef staan en wachtte totdat Nathan verdwenen zou zijn.

[Jaap Stoel]

Nathan pakte de sleutel aan en las in haar gezicht dat ze niet langer met hem wou praten. Beleefd als hij was gaf hij een kleine buiging en liep , nadat hij snel zijn wapen gepakt had naar buiten en trok de stad in.
Misschien was het niet de slimste beslissing, misschien moest hij eerst gaan rusten en dan het examen doen om zijn licentie te krijgen maar hij wou graag zien waar hij was aangeland en in alle eerlijkheid was deze toren ook niet echt aangenaam. Hij wou toegeven dat het er warm was en de mensnen beleefd maar er hing een aroma in de lucht die hem niet aanstond.

[Nathan Gustav naar -> Gannon; de Hoofdstraat; De Lekke Ketel]
_________________
Holy Wood dreams...