Raganorck

[Macros de Zwarte]

In een van de torens is een zeer grote Bibliotheek gevestigd, deze Bibliotheek bestaat al sedert enkele eeuwen maar is door lak aan goede leiding een tijd lang in verval geraakt tot dat Patroch de Wijze ongeveer 60 jaar geleden een raad voor behoud van de bieb heeft opgericht en daarna samen met collega's van hem een raad heeft ingesteld voor het behoud van de Bibliotheek...

Al heeft Patroch nog steeds een belangrijke functie in de bibliotheek de leiding van de bibliotheek ligt tegenwoordig in handen van de filosoof en leerling van Patroch, Hannack een vrouw van 58 jaar oud...

Naast een grote collectie boeken van Raganorck en omgevingen heeft het veel boeken van de wereld zelf, en ook van andere werelden, daarnaast zijn er ook nog een helehoop kaarten te vinden... Daarnaast zijn er ook nog de oude Bibliotheek onder in de kelders, maar daar is sedert jaren geen levende ziel meer geweest... Sommigen zeggen dat daar de oprichter van de Bibliotheek nog steeds zijn scepter zwaaid samen met zijn dienaren, maar door anderen word dit als bespottelijk genoemd aangezien de oprichter al eeuwen dood is...


Kortom de Bibliotheek is echt de plaats om een keer langs te komen als je geleerd bent...

<p>Macros de Black, Servant of Sarig greets you !</p>Edited by: Macros de Zwarte at: 2/17/02 4:02:08 pm

[Macros de Zwarte]

(( Vergeef me als ik vaag overkwam, ben gewoon vaag ingesteld))

Pepyn, liep in de richting van Raganorck's Insituut voor Boeken zoals de Bibliotheek stond aangegeven. Deze Bibliotheek was gemakkelijk te vinden aangezien het een groot gebouw was met een grote toren in het midden.

Pepyn, keek zijn ogen uit toen hij de Bibliotheek binnen liep hij had veel Bibliotheken gezien in zijn korte leven maar dit sloeg echt alles, de Bibliotheek die hij voor zich was leek net een complete stad... Naast dat het een Bibliotheek was waren er ook veel winkels in gevestigd, veelal winkels tot betrekking van magie en priester artikelen, maar ook boekenzaken, kaartenverkopers... Pepyn vroeg zich tamelijk af waar hij hier aan informatie moest zien te komen...

Hij liep ondertussen al enkele uren door de Bibliotheek soms zag hij een tijd lang niemand en dan zag hij ineens een grote groep mensen... Elven Dwergen, en zelfs soorgenoten en veel rassen waarvan hij niet eens het bestaan wist, de meesten waren niet geintereseerd in hem en somigen vooral zijn soortgenoten had hij een gesprekje mee... Uiteindelijk kwam Pepyn bij de afdeling Spreukboeken van Raganorck... Hij keek in de boeken en snapte er de ballen van, maar aangezien dat Crimson hem om had ingehuurd om informatie te vergaren maakte hem niet zoveel uit... En nou maar wachten op Crimson dacht hij...

Het werd tegen de nacht en de Bibliotheek was nog steeds open...

Macros de Black, Servant of Sarig greets you !

[Macros de Zwarte]

Er Materliseerde een persoon net voor de bibliotheek gekleed in een rood kleed om zich heen, en een simpele broek... De oplettende voorbijgangers schrokken zich, sommige gilden het uit maar de man legde hun het zwijgen op met een handzwaai en de woorden Issun'sal'dooraq... De man liep de bibibliotheek binnen in de richting van Pepyn...
Pepyn schrok op, ah u bent er heer Krimson...
Pepyn, je bent me erg hulpvol geweest ik kan je niet terugbrengen maar ik zie dat ik voorlopig nog wel in deze bibliotheek blijf, mischien dat ik wat nieuwe magiespreuken kan leren... Pepyn keek de magier en en zij, hoe is het u gelukt hier te komen... Magie jongen, ik heb na jouw te hebben getransporteerd enkele dagen lopen testen of ik er doorheenkan nou heb ik eindelijk de forumule goed beheerst om het portaal te activeren, het enigste probleem is dat ik geen manier terug heb gevonden, maar aangezien ik een eenling ben zal daar niet mee zitten...
En u spullen dan, waarde magier...
Die heb ik gegeven aan mijn trouwe bediende Arathorn die het nou in bruikleen heeft tot ik terug keer, de belangrijkste objecten heb ik meegenomen, wel is waar onzichtbaar...
hij stopte pepyn een paar goudstukken die, jongen zoek eens een mooie ruimte in deze toren, waar wij kunnen leven...
Wij ?
Ja, ik wil jouw als 1e dienaar erbij hebben...
Ik, het is mijn eer, heer ik heb na mijn periode in het leger niet meer zo'n functie gehad...
Grinninkend keek de magier Pepyn aan, mooi theaterstukie halfling, neen er zijn andere zaken waar je me mee kan helpen...

Macros de Black, Servant of Sarig greets you !

[Daniëlle]

((de 3 Yuzes-aanhangers vanuit: "Gannon; de hoofdstraat >> Steegjes"))

Verrast liep Mushin naast haar metgezellen. Zo groot. Geweldig. Dat er zoveel boeken bestaan. Heerlijk. Mushin was altijd al dol geweest op boeken. Maar ze moest gefocused blijven. Er moest een boek gestolen worden. Maar hoe moesten ze dat hier in dat immens groot gebouw zoeken. Vragend kijkend keek ze naar Meester Moordenaar. Zou zij weten waar het lag?
"Ik denk dat het het beste is als we ons splitsen. Meester Moordenaar, kijk of je het boek kan vinden, meester Kameleon zoek zoveel mogelijk informatie met betrekking tot de bewaking hier, en ik ga op zoek naar mogelijke uitwegen hier. Zien we elkaar over een uur weer hier?"
_________________
Mushin aka Dief van Yuzes.
Heil de Meester!!!!

[The Chameleon of Yuzes]

De kameleon knikt en verdwijnt in de bibliotheek.

Een geinterreseerd naar kennis verijkende filosoof loopt door de bibliotheek als een kind naar een snoepkraam zou kijken.
Net gekleed, grijs wat warrig haar, zeker verstand van boeken, in het kort duidelijk een veel wetende filosoof.
haar hand rijkt nieuwschierig uit naar een boek, maar bedenkt zich en laat haar hand verder glijden tot een boek die 3 planken verder stond.
Ze haalt het van de oude plank af en slaat het boek open.

Wiegend als een baby draagt ze het boek in haar handen, haar ogen gleden over de letters en liep verder door de bibliotheek, naar een hal waar een toonbank was geplaatst en de natuurlijke ingang.
DE ingang, DE deur naar het paradijselijke land der wijsheid.. de bibliotheek was gigantisch en prachtig!
haar ogen keken even naar de uitgang en dan naar de toonbank.

hmm.. interressant..

Ze plaatste het boek terug op een houten tafel met wat stoelen eraan, duidelijk bestemt voor de mensen om te gaan zitten en het boek te bestuderen, maar dit boek was niet wat haar interreseerde.. Ze had het al te vaak gelezen, als filosoof had ze bijna elk boek al gelezen!

terug liep ze naar een kast bij de toonbank en haalde er een boek uit.
Een prachtig mooi behouden boek, bekleed wel met een laagje stof, het zal zeker een boek in waarde moeten zijn..
Het interreseerde haar, dit boek kende ze nog niet..
Nieuwschierig sloeg ze het boek open in haar handen en liep wat heen en weer door de hal.
"prachtig exemplaar.. zo behouden uit de oude tijd.. "

"huh? waar is dat boek nou gebleven? ik had het net in mijn hand.. "
De vrouw keek naar het mooi behouden boek en onderzocht het.
"Ik sweer dat ik net nog een ouder type van de kennis van Trapö in me handen had.."
Alsof de vrouw bezeten was van vergeetachtigheid piekerde ze verward.
Ze loopt naar de tafel waar ze een boek ziet liggen.
"heey die hoort hier niet.."
Ze ruilt van boek en plaats de oude in de kast..
"vreemd.. hoe zou die daar toch komen?"

Opnieuw pakt ze voorzichtig het mooi beklede goed behouden boek in haar verimpelde handen en liep de bibliotheek langzaam uit.

verward van vergeetachtigheid, niet wetend dat ze het boek meeneemt..
_________________
Yuzes...

[Etienne de Noirvaleur]

Etienne zat met z`n lange benen naast zich achter de balie van de bibliotheek. Op z`n schoot lag het laatste werk dat hij aan de archiefkast in z`n hoofd aan het toevoegen was. "Leven en werken van Dreio de Waanzinnige" een historische studie naar deze opmerkelijke persoonlijkheid die ooit schijnbaar als een van de eerste mensen contact gelegd had met de spinelfen. Kort na dat contact is echter nooit meer iets van hem vernomen.

Hij keek even op en zag een verstrooide filosofe langzaam richting uitgang struinen met een boek in haar handen. Hij herkende het als een van de filosofische werken van Adriaan van Lieperveldt, Afdeling FI, Subsectie Iota, nummer 5492. Geen bijzonder werk, maar hij kon de filosofe slecht toestaan het mee te nemen. Het zou een slecht voorbeeld stellen.

Hij pakte het belletje op de hoek van de balie en deed het rinkelen. Het geklingel klonk vrij hard in de relatieve rust van de openbare bibliotheek.
_________________
"Heb ik dit niet al eens ergens gelezen? Jaaa, afdeling PS, subsectie Gamma, Nummer 3356..."

[The Chameleon of Yuzes]

De verstrooide filosoofe schrikt op en deinst achteruit van de vrij harde bel.
Waardoor ze even zachtjes tegen een boekenkast aanbotst.
"wat wat wat wat was dat nou weer??" even kijkt ze geschrokken om zich heen, haar erg in de war zittende haar rechttrekkend.
Dan ziet de Bibliothecaris met zijn belletje, nieuwschierig loopt ze naar de man die daar zat, een boek voor zich liggend en haar in de gaten houdend.

Met een zelfverzekerde stem loopt ze naar de man toe en sprak hem met een opgewekte stem aan.
"Goede dag heer Bibliothecaris! wat een prachtig exemplaar van een geschriften huis heeft u hier, een geweldige bibliotheek, je kunt hier zo verdwalen weet u? een zee van boeken! echt een paradijs.."
wat wegdromend wanneer ze de woorden uitspreekt.
"paradijs... van geschriften.. kennis.."

Als ze de ogen van de man ziet valt ze uit haar gedachtes.
"maar goed, als u wat aandacht wilt of wilt iemand wilt praten dan mocht u het ook gewoon zeggen hoor! hoeft u echt geen belletje voor te rinkelen, die gaat al in mijn hoofd af als u het vraagt hoor heer"
Met een grote glimlach

haar ogen vallen op het boekwerk
"een boekwerk van Dreio de Waanzinnige zie ik? almachtig.. dat is nog eens een levensverhaal.."
_________________
Yuzes...

[Etienne de Noirvaleur]

Etienne knikt de vrouw kort toe.

"Dreio was een ... interessant man. Uw Adriaan van Lieperveldt, Afdeling FI, Subsectie Iota, nummer 5492 hoort echter in de bibliotheek te blijven zoals het biljet bij de ingang aangeeft. Ik kan het u niet toestaan werken te lenen zonder dat u een deposito afgeeft."

Etienne zet een klein knijpbrilletje op z`n neus en bekijkt het gezicht van de filosofe even nauwkeurig. "Ik geloof niet dat ik u hier al eens eerder gezien heb, heeft u een bibliotheek bezoekerspas?"

Hij wist dat het antwoord ontkennend zou moeten zijn. Zijn geheugen liet hem nooit in de steek. Zonder op antwoord te wachten nam hij een boekwerk uit een la van zijn bureau en een pen. Hij nam het lint beet wat tussen de pagina`s uitstak en sloeg het boek open. Daarna keek hij de filosofe vragend aan over de glazen van z`n knijpbrilletje heen.
_________________
"Heb ik dit niet al eens ergens gelezen? Jaaa, afdeling PS, subsectie Gamma, Nummer 3356..."

[The Chameleon of Yuzes]

Met een onbegrijpende vragende blik kijkt ze de man aan.
Mijn Adriaan van Lieperveldt? waarom zou ik die willen meenemen? en dan nog zonder het aantevragen? hoe komt hij erop?
Druk denkend glijden haar ogen naar het boek dat ze in handen houd.
Adriaan van Lieperveldt, nummer 5492 ... maar..
tot grote schrik kijkt ze naar de bibliothecaris.

"ow... ik begrijp het, mijn excuses! mijn nederige excuses! mijn bedoeling was niet om het boek mee te nemen."
Snel legt ze het boek terug op de toonbank.
Was dit nou alweer voor de zoveelste keer dat haar vergeetachtigheid was toegeslagen?

"ik ehm.. mijn bedoeling was alleen maar om uw oplettendheid en functie als bibliothecaris te testen, ik ben niet vergeetachtig of iets als u dat denkt"
snel ontkennend. haar ogen slaat ze neer als ze begrijpt dat ze zichzelf voor de gek houd.

"..ik...ik word vergeetachtig vrees ik.. om mijn leeftijd.. mijn excuses..
Erg lang ben ik niet in deze stad, dus ik weet wel zeker dat ik geen leenkaart heb of een bezoekerspas.."
_________________
Yuzes...

[Etienne de Noirvaleur]

Hij wringt een glimlach over zijn papieren lippen. Het is geen echte glimlach eerder een beweging die hij zich door training eigen gemaakt heeft omdat ze toepasselijk gevonden wordt in situaties zoals deze.

"Juist ja. Een bibliotheek bezoekerspas kost slechts enkele koperstukken voor een paar weken. Naar ik aanneem bent u te gast in deze stad en dan is een meer permanente pas niet noodzakelijk. Met deze pas kunt u van `s ochtends tot `s avonds in de bibliotheek verblijven en alle werken raadplegen die u wenst. Om te lenen is een meer parmente pas noodzakelijk evenals het doen van een deposito ter waarde van het werk dat u leent. Uw deposito krijgt u terug op het moment dat de Bibliotheek het door u geleende werk in goede staat terug ontvangt. Uw naam en verblijfplaats, mevrouw? Dan kan ik u intekenen in het register en na betaling zal ik een document opmaken dat dienst doet als tijdelijke pas totdat de daadwerkelijke vierweken pas is vervaardigd. Dit zal ongeveer een werkdag in beslag nemen."

Etienne heeft dit verhaal al talloze malen eerder gehouden voor de diverse bibliotheek bezoekers. Terwijl hij verteld dwalen zijn ogen door de bibliotheek voor zover hij die vanaf zijn bureau kan overzien. Met beleidt geplaatste spiegels zorgen ervoor dat de meeste hoeken wel te overzien zijn al is het slechte licht binnen een handicap voor iemand met Etiennes teruglopende gezichtvermogen.
_________________
"Heb ik dit niet al eens ergens gelezen? Jaaa, afdeling PS, subsectie Gamma, Nummer 3356..."

[Chameleon of Yuzes]

De vrouw doet een stap opzij om zijn blik optevangen.
"een pas zegt u? ik heb vroeger ook een bibliotheek gehad weet u?
Daar kon alle wijzen hun talent uitbreiden en hun wijsheid verhogen dag en nacht. iedereen uit de omgeving, vlinke indrukwekkende diepe gesprekken en discussies over de boeken! dat was nou eens een bibliotheek!
We miste nooit boeken! die passen waren er overbodig!"

Haar hand verdwijnt in haar zakken, rommelend en zoekend naar wat bij elkaar geraapte munten.
De zakken vielen leeg..
"Nee! mijn muntstukken!! hoe kan dit??? ik moet ze verloren hebben!"

nerveus begint ze de grond af te speuren wanneer er 1 kopermunt over de balie rolt en eraf valt achter de bali tussen de boeken, papieren en alles op de grond.
"Dat was er 1! ik hoorde het!"

Haar munten zoekent hangt ze over de toonbank, graaiend naar de munt door papieren en boeken heen
"hij viel toch echt hier ergens"

[Etienne de Noirvaleur]

"BLIJFT u alstublieft aan uw kant van de balie."

Etienne sprong op van zijn stoel en zijn indrukwekkende lengte torende boven de filosofe uit. Hij was ziedend, maar wist zijn stem ogeblikkelijk weer op bibliotheek niveau te brengen na zijn aanvankelijke uitbarsting.

"Het is ten strengste verboden uw handen over de balie te steken, mevrouw." zei hij zo zakelijk als hij kon.

"Zoekt u uw munten bij elkaar aan uw kant van de balie dan doe ik hetzelfde aan de mijne."

Hij wachtte even tot de filosofe deed wat hij vroeg en wierp haar nog een achterdochtige blik toe voordat hij zich bezig hield met het ordenen van zijn papieren. Bijna was de munt tussen twee planken door verdwenen, maar er glimde nog net een randje tussen de planken door. Etienne nam de munt beet tussen duim en wijsvinger en trok er zachtjes aan. De munt liet los en Etienne legde hem voor op de balie, precies in het midden. Met een zucht vouwde hij zijn lange lijf weer op de stoel en legde alle papieren nogmaals recht. HIj nam rustig de tijd om weer tot zichzelf te komen, voordat hij een nieuwe poging waagde om met de filosofe te communiceren.

"Drie koperstukken direct te voldoen voor een bibliotheek bezoekerspas, uw naam en verblijfplaats voor in het register en dan zal ik een documentje optekenen die u als tijdelijke pas gebruiken kunt, plus een kopij hiervan die naar de afdeling pasfabricage gaat. Uw tijdelijke pas is tegelijkertijd uw betalingsbewijs, lever deze weer in als u uw vierweken pas komt afhalen."

Etienne keek de filosofe aan over zijn brilletje heen om te zien of ze alles nu wel begrepen had. Hij begon werkelijk zijn geduld met haar te verliezen en kon het slecht verhullen in de toon van zijn stem.
_________________
"Heb ik dit niet al eens ergens gelezen? Jaaa, afdeling PS, subsectie Gamma, Nummer 3356..."

[The Chameleon of Yuzes]

De handen van de filosofe glijd over de grond terwijl ze een papiertje in haar binnenzak stopt.
Na een munt te hebben gevonden staat ze op en legt de munten op de toonbank.
"opnieuw mijn excuses, ik ben niet meer geweest zoals vroeger vrees ik.. maar hier heeft u de koperstukken."

"mijn gegevens.. eens kijken"
blozend en ongemakkelijk kijkt ze op haar hand waar ze al naam en adres op heeft geschreven, voor het geval ze het zoui vergeten, dat was nou een typische tip van haar collega geweest en nu komt het van te pas.
Ze geeft haar adres en gegevens aan de man en kijkt opnieuw naar het boek.
"Dus dr.schwrinkle met s c h w"

haar ogen glijden weer naar het boek.
"Wilt u het me laten weten als u het boek van Dreio de Waanzinnige uitleent? dat is nog eens een boek die ik wil lezen.."
Glimlach
_________________
Yuzes...

[moos]

Ergens tussen de rijen boeken liep de Moordenaar heen en weer. Al die titels, al die werken, door geduldige mensen geschreven die soms hun hele leven wijden aan het schrijven van één boek. Ze ging met haar hand langs de kaften van boeken en voelde hun verleden. Bij één boek bladderde de kaft een beetje af toen ze erlangs ging. Geschrokken trok ze haar hand terug.

Een boek stelen is niet erg, maar een werk stelen is iets waar de moordenaar zich niet geheel goed over voelde. Daarnaast was het niet zomaar een boek, het was een boek over zwarte magie, iets wat duidelijk te voelen zou zijn zodra ze het ding in haar handen kreeg. Ze had ook op het randje van de afgrond van de leegte gestaan toen ze het visioen had gehad in het huis.

"Focus!", dacht ze vermanend en controleerde of ze het bloedmes nog had. Maar goed dat de Peria-aanhangers hier niet waren, ze mochten de boeken nog in de hens steken met hun 'licht' gezwam. Ze ontwaakte uit haar gedachten en keek om zich heen. "Waar was Mushin?".
_________________
Het kwaad van Yuzes

[Daniëlle]

Mushim liep rond alsof ze nog nooit in een bibliotheek was geweest. Alle hoeken verkennend, kijkend naar wat mensen deden, maar vooral onopvallend op zoek naar wegen naar buiten toe. Er waren er niet veel had ze al gezien. Misschien dat die kleine verborgen deur iets zou opleveren...

Wanneer ze aan haar grote opdracht kon gaan beginnen hing van de Kameleon af. Nu maar hopen dat de Kameleon genoeg informatie had gevonden. Hoe ver zouden zij al zijn met hun onderzoek?
Mushin ging terug naar de afgesproken plaats, hopend dat haar metgezellen meer geluk in hun opdracht hebben.
_________________
Mushin aka Dief van Yuzes.
Heil de Meester!!!!