Raganorck

Uriel · Posted: Tue Nov 09, 2004 4:58 pm Post subject:

"De Ene, waar zal ik eens beginnen." Valentijn staart even nadenkend voor zich uit. Hij bijt zachtjes op z`n onderlip en probeert de woorden te vinden die hij nodig heeft.

"De Ene is eeuwigheid, de volmaakte cirkel. Hij is zowel man als vrouw, oud en wijs, maar ook zo speels en nieuwsgierig als een kind. Het eeuwige en oneindige valt slecht te omschrijven omdat het niet te rijmen valt met alles waarop we hier in Raganorck gewoon zijn."

"Het is als ... temperatuur bijvoorlbeeld. Je kan het koud hebben, of warm, maar dat zijn slechts percepties van de verschillende gradaties van temperatuur."

Valentijn wandelt een eindje nadenkend voor zich uit. Zijn sandalen kletsen tegen de stenen en galmen tegen de muren van het Godshuis. Dan draait hij zich weer om naar Davira. "Zo is ook de Ene, zie je. Hij, je kan ook Zij zeggen als je dat gemakkelijker vindt, is er. Daar hoef je niet aan te twijfelen, net als temperatuur een gegeven is. Het is de perceptie van warm of koud, temperatuur, zeg maar de gradatie waarin Hij zich voelen die verschilt. Hoe gevoeliger je bent voor Zijn aanwezigheid, hoe beter je Zijn werk en Zijn doel doorgronden kan. Verschillende mensen zijn immers ook gevoeliger of ongevoeliger voor warmte en kou. Als je er gevoelig voor bent kun je het preciezer benoemen. Zo werkt het met Zijn aanwezigheid ook."

"Ik ervaar zijn aanwezigheid volledig en zie Hem aan het werk in zelfs de kleinste aspecten van het leven. Voor wie zich niet openstelt voor zijn aanwezigheid lijkt het net alsof Hij niet bestaat. Deze mensen ervaren Zijn aanwezigheid niet. Ze zijn blind voor hoe de wereld daadwerkelijk in elkaar steekt. Afgestompt voor de gevoeligheden die het bewustzijn van Zijn aanwezigheid met zich meebrengt."

Valentijn denkt weer even na. Zijn hand gaat over zijn stoppelbaard. Hij loopt naar het altaar en kijkt naar het vuur dat daarop brandt. Even twijfelt hij of hij het wel goed verwoordt, maar dan knikt hij alsof hij een inwendige zekerheid verkregen heeft over datgene dat hij zeggen wil.

"De Ene is alles. Goed en kwaad zijn evenals warm en koud gradaties op een glijdende schaal. Hoe jij je verhoudt tot deze waarden is van jezelf afhankelijk en je kan de schaal in je voordeel laten werken door je er bewust van te zijn. Als je kwaad ziet gebeuren of als je iets kwaads wordt aangedaan, zie er dan het goede van in. Besef dan dat er ook een andere kant zit aan hetgeen je overkomt. Duisternis bestaat bij de gratie van het Licht. Waar Raganorck een stad is gehuld in Duisternis is ook dat slechts een perceptie van de glijdende schaal tussen de uitersten, Licht en Duisternis. In de Duisternis zit het Licht verscholen. Ik als priester heb een verantwoordelijkheid om mensen ook dat Licht te laten inzien. Geloof me, een wereld die verzadigd is van Licht is statisch, onveranderlijk en even doods als een wereld die volledig gehuld is in Duisternis. Als je beiden mengt zoals de Ene dat hier op Raganorck doet zal de uitkomst een wereld zijn die rijk is aan schakeringen, mooi door haar tegenstellingen, levend, omdat ze sterfelijk is. Het bewust zijn van deze processen en de manier waarop de Ene werkt kan je helpen anderen te helpen. Als iemand binnenkomt in dit Huis vervult van gedachten over Duisternis, zoals zovelen tegenwoordig, dan probeer ik hen een stukje van het Licht dat in hen schuilt te laten herontdekken."

Valentijn glimlacht bij deze laatste woorden.

"Ik weet niet of ik helemaal duidelijk ben geweest. Tot voor kort was dit alles voor mij ook niet duidelijk. Pas recentelijk zie ik de wereld zoals de Ene die bedoeld heeft."

Jackal · Posted: Thu Nov 11, 2004 7:04 pm Post subject:

"Ik vind het lastig om te zien wat Licht nu is. Is het de goedheid in mensen? Geluk? Het besef van wie je bent, wat je kunt? Liefde?" Davira staart weer even naar buiten, op het moment voelde ze weinig van dit alles.

"Duisternis is er inderdaad genoeg, dat is niet te missen. Maar waar is het Licht dan, priester?" vraagt ze aan Valentijn, zonder zich om te draaien.
_________________
Er is kennelijk iets gebeurd, maar wat? Hoe kom ik hier, waar is hier? Ken ik hier iemand?

Uriel · Posted: Fri Nov 12, 2004 10:45 am Post subject:

Valentijn had al vermoedt dat deze vraag zou komen. Het had hem ook de meeste moeite gekost om het Licht te kunnen onderscheiden terwijl de Duisternis zo veel meer aanwezig was.

"Het Licht is al datgene waarvan je van binnen weet dat het goed is. Liefde is er een voorbeeld van; een uitingsvorm om het maar even zo te noemen. De Goedheid in mensen, dat is inderdaad misschien een mooie omschrijving."

"Het kost me zelf ook nog steeds moeite om het Licht te blijven waarnemen in een stad die zo kil en duister is als Raganorck, maar dan zie ik de oprechte blijdschap van een kind dat op straat speelt, of kom ik iemand tegen zoals jij die het beste voor heeft met de wereld om haar heen en dan weet ik dat het Licht nooit ver weg is al weet het zich soms verdraaid goed te verbergen."

Valentijn steunt met zijn handen op de houten zijkant van een van de banken. en kijkt om zich heen.

"Ja, soms weet het zich verdraaid goed te verbergen..." Mompelt hij dan zachtjes.

Javier · Posted: Sun Nov 14, 2004 6:51 pm Post subject:

((OOC Florinda & Javier, Het Duistere District, De straten van Ragnorck))

Ze kwamen aan bij "Het huis van de Ene God". Ze liepen naar binnen, nog steeds hand in hand.

"Hallo?!" zei Javier.. het bleef stil "Is daar iemand..?" hij liep met Florinda verder het gebouw in en wachtte op antwoord..

Uriel · Posted: Mon Nov 15, 2004 5:38 pm Post subject:

Valentijn keek geschrokken op. Hij had het tweetal niet horen binnenkomen, zo verzonken in gedachten was hij geweest.

"Excuseert u mij," Zei hij tegen Davira terwijl hij rustig naar de twee jonge mensen toeliep "maar dit zou wel eens een van die kleine lichtpuntjes kunnen zijn die ik bedoel."

Hij liep op de twee jonge mensen af.

"Goedendag, mijn naam is Valentijn, welkom in het Huis van de Ene."

Javier · Posted: Mon Nov 15, 2004 7:07 pm Post subject:

Javiers hart sloeg over.. er was iemand en hij kwam hun kant op, Javier vroeg zich af of hij nog wel welkom was omdat hij vroeger een keer uit het huis van De Ene gestuurd was voor kwa jongens gedrag. Javier geloofde niet meer in de Ene, omdat er al zo veel gebeurd was waardoor hij dacht dat hij niet meer bestond, maar hij wist geen andere plek om trouw te kunnen beloven aan zijn geliefde. Hij keek Florinda liefdevol aan en keek toen weer terug naar Valentijn, "Goedendag, het spijt me dat ik stoor, maar ik vroeg me af of dit de juiste plek was om met mijn geliefde te trouwen.." hij keek naar Floor en lachte lief.. Hij kneep even in haar hand en wachtte het antwoord af..

((OOC: http://raganorck.com/liefde.html ))

Uriel · Posted: Tue Nov 16, 2004 10:48 pm Post subject:

Valentijn kijkt even verbaasd op. Zulke jonge mensen. Hij vroeg zich af of ze dit alles wel goed doordacht hadden. De huwelijkse band was er een die niet licht aanvaardt diende te worden. Het zou de verdere rest van hun leven bepalen, maar toch gleed er een glimlach over zijn lippen bij het zien van zoveel jeugdig geluk. Er was nog Licht in de wereld, al was het maar alleen in de ogen van deze twee jonge verliefde mensen.

"Kom, ga zitten. Alvorens ik weet of ik als priester van de Ene in de echt verbinden kan, wil ik eerst iets meer weten over jullie. Ik geloof dat ik jullie nog niet eerder gezien heb tijdens de dienst, maar ik ben zelf ook nog niet zo heel lang in de stad."

Valentijn was op een van de banken gaan zitten. Hij keek even om naar Davira en zei toen tegen de jongelui.

"Zij heet Davira, ze helpt me mee hier in de tempel. Vinden jullie het erg als zij meeluistert?"

Florinda Bruinsmit · Posted: Wed Nov 17, 2004 8:37 am Post subject:

Florinda schudde haar hoofd: "Ik vind het geheel niet erg als zij mee luisterd. Ik kom hier vaak, mijn vader is erg gelovig en daardoor ben ik met het geloof van de Ene opgevoed."

Toen besefte Florinda dat zij Javier nog nooit verder gehoord had over geloof. Wat waarschijnlijk betekende dat Javier niet geloofde in de Ene...Dit was een vrij groot probleem eigenlijk voor Florinda, ze had er altijd al over gedroomt om een kerkelijk huwelijk te hebben. Ondanks dat, had ze toch iets gedaan, wat eignelijk niet mocht. Ze was geen maagd meer... Hoe had ze zo stom kunnen zijn! Ze had zo graag gewacht tot na het huwelijk...

Florinda zette grote ogen op en keek Javier aan, hopend dat hij ook het goede antwoord zou geven...

Javier · Posted: Wed Nov 17, 2004 8:54 am Post subject:

Javier hoorde dat Floor wel gelovig was, ze zou dus blijkbaar graag hier willen trouwen, hij was niet gelovig, maar als zij dit graag wilde dan zou hij alles op alles zetten om het voor haar mogelijk te maken, hij zou niet laten blijken dat hij niet gelovig meer was, in de hoop zo een kerkelijk huwlijk te kunnen volbrengen, hij wist ook niet wat voor huwlijk er anders zou zijn.

"Ik ben hier niet vaak," zei Javier, "Maar dat betekend niet dat ik niet geloof." hij keek naar Florinda en bedacht wat hij nog allemaal nodig zou hebben, een jurk voor Florinda, en nog een ring voor zich zelf.. een Jurk zou niet zo moeilijk zijn, zijn moeder zou er vast nog een hebben, maar waar haalde hij een ring voor zichzelf vandaan? echt veel tijd hadden ze niet meer, niet als haar vader er achter kwam dat zijn dochter weer weg was. "We hebben weinig tijd, zou het vanavond nog voldaan kunnen worden? Haar vader..." hij zuchtte, nu had hij het al bijna gezegt en hij zou zijn zin nu maar af maken "Haar vader wil niet dat we trouwen."

Javier beloofde zich zelf dat hij weer zou gaan geloven als 'de Ene' het toe zou laten hen te laten trouwen, in de kerk, op tijd, zonder haar vader.. Hij keek verder het huis van de ene in en wenste vurig dat het snel zou geschieden..

Uriel · Posted: Wed Nov 17, 2004 10:59 pm Post subject:

Valentijn slikte even. Zijn vermoeden was juist geweest. Deze twee jonge mensen hadden wel erg veel haast om te trouwen. Hij vroeg zich af wat de Ene zou willen. Als hij het stel in de echt zou verbinden zou hij hen tijdelijk erg gelukkig maken, maar toch twijfelde of een zo haastig gesloten huwelijk stand zou houden. Hij haalde een hand door zijn zwarte haar terwijl hij nadacht.

"In de eerste plaats moet ik er zeker van zijn dat jullie beiden oprecht in de Ene geloven en Zijn wil aanvaarden in dit leven. Mochten jullie zonden begaan hebben dan zullen deze eerst beleden moeten worden en vergeving daarvoor verkregen moeten worden door oprechte spijtbetuigingen. Ik kan me voorstellen dat dat een erg prive aangelegenheid is, dus dit zal dan ook gebeuren als ik jullie apart kan spreken."

Hij keek het stel even aan. Hoe oud waren deze kinderen eigenlijk?
"Daarnaast lijkt het mij beter als jullie eerst toestemming vragen aan jullie ouders. Al denken jullie nu waarschijnlijk dat jullie die nooit zullen krijgen. Toch lijkt het mij verstandiger om in plaats van een huwelijk haastig te sluiten en daarmee voortijdig over te gaan in een nieuwe levensfase, je eerst in het reine komen met je huidige levensfase. Het huwelijk is als een deur die je doorgaat en die maar naar een kant opent. Als je er door stapt, kun je niet meer terug en je kunt alleen vredig overgaan in een nieuwe fase van je leven als je je eerdere levensfase goed afgesloten hebt."

Valentijn peinsde even. "Als jullie echt vastbesloten zijn om jullie huwelijk voort te zetten, dan zullen jullie beider ouders dat ook begrijpen. Iedere ouder wil tenslotte het beste voor zijn kinderen, al lijkt dat soms in te druisen tegen hetgeen ze doen. Vooral vaders kunnen erg beschermend zijn, maar als je hem ervan kunt overtuigen, jongeman, dat jij goed voor zijn dochter zorgen kunt en haar alles kan bieden wat ze nodig heeft, dan zal ook hij een huwelijk niet tegen houden."

Hij glimlachte naar Javier. "Ik weet zeker dat je een goed hart hebt en dat je haar vader overtuigen kan van je eerbare bedoelingen. Het lijkt nu misschien ingewikkeld en lastig, maar door nu te trouwen zonder de steun van familie en vrienden maak je de hele situatie alleen maar ingewikkelder."

Valentijn keek even naar Davira om te zien wat zij van deze hele situatie vond. Hij wist niet zeker of hij goed deed aan dit advies, maar het was wat zijn hart hem ingaf.

"Ik zou het heel prettig vinden om jullie uiteindelijk te trouwen, maar dan zou ik dat het liefste doen in een volle tempel, met toestemming van jullie ouders en nadat jullie in het reine gekomen zijn met jezelf en je familie."

Uriel · Posted: Wed Nov 17, 2004 11:23 pm Post subject:

((Hemether uit de Binnenplaats en Grote Hal; de Paleispoort))

De stad had hem moeite gekost. Hij woonde hier al zijn hele leven, maar toch had het hem deze keer meer dan een dag gekost voordat hij eindelijk de tempel van de Ene gevonden had. Hij was moe en had honger. Was dit dan toch niet het lot dat voor hem weggelegd was? Wat wilde zijn dwalen door de stad zeggen? Hij had honger gezien in de ogen van kinderen en armmoede zo groot dat het pijn deed aan zijn hart. Waarom had hij ooit de veilige vertrekken van de wachters verlaten? Nu kon hij niet meer terug. Waarom had hij ooit besloten om de Elfse te helpen? Hij wist het werkelijk niet, maar het leek wel alsof er zelfs in de ogen van de aloude vijand van de mensen iets... iets van het licht had doorgeschonen dat de Ene in de wereld had gebracht. Er was iets geweest aan de vrouw dat hem er van overtuigd had dat haar wegleiden naar de kerkers een verkeerde keuze zou zijn geweest.

Eindelijk na anderhalve dag dwalen had hij de deuren van het Huis van de Ene bereikt. Hij liep de drie treden op die naar de toegangsdeur leiden. Daar aangekomen hief hij zijn vuist op, maar vlak voordat hij ze op het hout liet neerkomen sloeg de twijfel weer genadeloos hard toe. Was dit zijn lotsbestemming? Hij wist het niet meer. Met een diepe zucht liet hij zich tegen de deur aanzakken zonder geluid te maken. Even bleef hij met zijn voorhoofd tegen de deur geleund staan. Toen draaide hij zich om en liep weg. Aankloppen voelde niet goed. Dit was nog niet de tijd om zich aan een tempel te binden. Er was nog zoveel te zien, zoveel te ontdekken. Eerst moest hij dat allemaal zien voordat hij zich kon binden aan de ascese die het leven in dienst van de Ene met zich meebracht.

Hij liep de treden weer af en met iedere stap die hij nam sprak hij zich meer moed in dat hij de juiste keuze maakte, dat hij het niet opgaf, geen mislukkeling was door zich af te wenden van iets dat zijn lotsbestemming geleken had. Zijn lot lag voor hem, zijn neus achterna, de wereld in! Hij was jong en wou ademen. Het leven zien, met opgeheven gelaat het gevaar tegemoet treden! Ja dat was het!

Waarom knaagde er dan toch ergens iets? Sinds hij de elfenvrouw gezien had, was zijn hele leven omgeslagen in een wanhopige chaos en was niets meer geweest als voorheen. Hij kon haar maar niet uit zijn gedachten krijgen en tegelijkertijd wist hij dat elfen wrede verachtelijke wezens waren. Hij stak zijn handen diep in zijn zakken en staarde naar zijn schoenen terwijl hij vol van vreemde gedachte kronkelingen voortstapte, weer het Duistere District in, zijn lotsbestemming zoekend.

((Hemether --> het Duistere District: Het Hof der doden en het galgenhuis))

Javier · Posted: Thu Nov 18, 2004 9:03 am Post subject:

Zonden en toestemming, daar had Valentijn het over.. aan zijn zonden zou hij nog wat kunnen doen, maar de toestemming? Hij had al toestemming gevraagt aan Richard en had hem bijna gekregen, maar kreeg hem niet vanwege, juist de zondes.. Hij had gevreeën met zijn geliefde, een zonde die zich over een paar maanden waarschijnlijk zichtbaar zou maken..

Javier's hele leven was een zonde geweest, zijn zo genaamde ouders trouwden pas na dat hij geboren werd, en hij was altijd uitgescholden voor bastaard en hoerenjong, ookal wist hij nu pas waarom hij voor het laatste uitgescholden werd. Zijn moeder was nooit thuis toen hij kind was en daarom zwierf hij altijd door Raganorck. Hij had nooit echt liefde gekent, behalve de liefde die hij kreeg als hij de Rosse Buurt bezocht, maar nu had hij eindelijk echte liefde gevonden, en hij zou het niet laten gaan. Hij hielt van Florinda en het was alsof hij nooit anders gedaan had.

Javier wist niet goed hoe hij moest antwoorden, hij zou nooit toestemming krijgen van Richard omdat hij zich zondig gedragen heeft, en hij is ook niet rijk.. rijkdom zou het nog enigszins goed maken wat er allemaal gebeurd is in de afgelopen dagen. Hij zuchtte.. als de Ene al bestond vond hij het blijkbaar niet goed als ze trouwden. Hij keek weer naar Florinda, zou zij willen biechten? Javier wist niet of het een goed idee zou zijn als ze gingen biechten, Florinda zou snel klaar zijn met alleen de vorige avond, maar Javier had wel wat meer zonden op zijn geweten, en dan heb ik het niet alleen over zijn bezoekjes aan de Rosse Buurt.
Javier dacht nog eens goed na over hoe hij zou gaan antwoorden, Florinda zou waarschijnlijk nog steeds hier willen trouwen.

"Ik heb geprobeert haar hand te vragen aan haar vader, het enige wat ik kreeg was zijn vuist.. Ik ben niet rijk snapt u, ik heb geen stand, en mijn verleden, ook niet allemaal rozegeur en maneschijn.. zijn toestemming krijg ik nooit.." zei Javier dan maar ten slotte..

Uriel · Posted: Thu Nov 18, 2004 10:31 am Post subject:

Valentijn knikte. Hij zag dat het de jongen zwaar viel dit te zeggen.

"Iedereen kan zijn zonden achter zich laten. Het Huis van de Ene staat altijd open voor zondaars die oprecht boete doen."

Hij keek even heen en weer tussen de twee jongelui.

"Als je wil en je oprecht bent in je boetedoening kan ik proberen eens met haar vader te gaan praten. Je lijkt me een jongen met een goed hart. Dat is meer waard dan wat dan ook om zijn dochter gelukkig te maken."

Valentijn dacht even na en nam toen een beslissing. "Hier in de tempel moet veel gebeuren. Het Huis is aan verval onderhevig, het dak lekt en vocht kruipt langs de muren omhoog. Ik zou een extra paar handen goed kunnen gebruiken om het gebouw weer in goede staat te herstellen. Alleen kan ik je niet veel loon betalen. Alles wat ik heb is wat binnenkomt in de kerkdeur collecte... Wat kan een gelovig man nog meer willen dan een man voor zijn dochter die werkt in het Huis van de Ene?"

Florinda Bruinsmit · Posted: Fri Nov 19, 2004 4:35 pm Post subject:

Florinda schoot bijna in de lach toen ze hoorde dat Javier zou moeten werken in het huis van de Ene. Dat paste gewoon niet. Florinda's hand gleed op Javier's knie en ze zei: "Ik zal nog eens kijken of ik mijn ouders kan overhalen, mijn moeder lukt wel, maar misschien kunt U nog even helpen met mijn vader Mijnheer?

Florinda's gedachten gingen naar het biechten... wat had Florinda nu eigenlijk te biechten. Haar leven was wat dat betreft net een sprookje geweest. ze was altijd lief, zacht en perfect geweest. Ze dacht aan de vorige avond. Ze had gevreën met Javier, maar was dat wel zo'n "zonde"? Florinda had genoten van de aandacht, en de Ene had toch ook het verschil tussen man en vrouw gemaakt, waarom zou vrijen dan een zonde zijn? Ze zuchtte en keek Valentijn aan.

"Als Javier een bijdrage aan het huis van de Ene geeft, wil ik dat ook. Ik mag dan een vrouw zijn, maar ik kan ook werken. En anders heb ik misschien nog een aardig zakcentje wat het restaureren van het huis van de Ene kan helpen." Florinda rammelde een keer met haar beurs en keek vervolgens naar Javier. Het was zo'n lieve jongen.... Maar was hij wel de ware? Florinda schudde snel die vraag uit haar hoofd. Natuurlijk was hij dat!

Javier · Posted: Mon Nov 22, 2004 8:02 pm Post subject:

Javier had nog steeds Florinda's hand vast en wreef met zn duim over haar hand, was een kerkelijk huwlijk nou wel zo geschikt met dat ze toestemming moesten hebben? Hij keek naar Florinda en zag dat ze dit graag wilde, zou Valentijn haar vader over kunnen halen tot een huwlijk? "Floor?" hij gaf haar een liefdevolle glimlach.. "Zullen we Valentijn maar mee nemen naar jouw huis?"

Hij keek Valentijn aan en keek daarna weer naar Florinda, misschien kon Valentijn Richard daadwerkelijk zo ver krijgen tot een huwlijk, maar het kon ook helemaal fout gaan.. stel dat Richard zou vertellen wat híj met Florinda gedaan had, dan was niet alleen hij niet meer welkom, maar dan was Florinda ook niet meer welkom, en ze geloofde nog wel in de Ene, hij zou het dan allemaal op zijn geweten hebben, zou Florinda nog wel met hem willen trouwen? En als ze nog met hem wilde trouwen, waar konden ze dan nog in Enesnaam trouwen? Hij stopte met denken, hier wou hij helemaal niet aan denken, hij zou alleen nu aan Floor denken, en dat ze wouden trouwen, dat zou genoeg moeten zijn.