Raganorck

Uriel · Posted: Mon Mar 29, 2004 9:56 am Post subject:

"Een vondeling of niet, allen zijn we reizigers op de weg van de Ene en altijd zijn er de pelgrims die ons vergezellen." Valentijn sprak deze woorden uit de boeken van de Ene zonder er echt over na te denken. De passage schoot hem simpelweg te binnen. "Uiteindelijk zijn we allemaal Kinderen van de Ene te vondeling gelegd in deze wereld. Dat u een kind opneemt en als uw eigen dochter opvoeden wil, is een teken van uw goede hart. Ik ben blij dat er nog mensen zoals u bestaan."

Valentijn glimlachte vriendelijk. "Ik zou uw dochter graag ontmoeten. Als ze ook meer een beetje op u lijkt, zal ze meer dan welkom zijn."

Lupijn · Posted: Tue Mar 30, 2004 8:40 pm Post subject: vertrek

Lupijn leek tot een besluit te komen en stond op van de houten bank. Hij veegde de kreukels uit zijn zwarte mantel en sloeg deze om. Toen richtte hij zich tot de priester en diens bezoeker.

"Heren, ik wil uw gesprek niet onderbreken, maar... Heer priester, het was goed dat ik hier geweest ben, om eindelijk iemand te kunnen vertrouwen en mijn verhaal kwijt te kunnen. Het voelt goed dat ik mijn last met u heb kunnen delen en om uw woorden van troost te horen. Ik ga nu naar huis, om uw woorden en alles wat er is gebeurd te overdenken. Het heeft me veel stof tot nadenken gegeven. Ik ben u dankbaar en als de Ene het wil zal ik zeker vaker terugkeren naar deze serene plek van rust en stilte... Heren, ik groet u."

Lupijn draaide zich om en liep door de met flakkerende kaarsen verlichtte ruimte naar de grote deuren. Eenmaal buiten gekomen bleef hij even staan om diep adem te halen. Toen trok hij de kap van zijn mantel over zijn hoofd tegen de gestaag vallende regen en liep door de donkere straten naar huis.

((Lupijn naar "De tien torens >> Vertrek uit de toren de Geschiedenis"))
_________________
-=Lupijn=-

Art Linwell · Posted: Wed Mar 31, 2004 10:02 am Post subject:

De andere man die die priester had bezig gehouden voordat Art hem had kunnen spreken groette hen beide en vertrok. De man kwam hem bekend voor maar Art kon hem niet plaatsen in zijn geheugen, de man was veranderd op de een of andere manier... Art knikte als teken van groet en draaide zich toen weer naar de priester.

"Mijn dank priester. Ik zal morgen terug keren met Via. Dan kunt u haar ontmoeten en misschien weet u haar te interesseren in de leer van de Ene. Ik moet nu echt gaan, want mijn vrouw zal zich ondertussen wel afvragen waar ik blijf. Nogmaals mijn dank en tot weerziens."

Art verliet het Huis van de Ene en ging terug naar huis. Onderweg dacht hij na over de dingen die de priester had voorgedragen, het boodt een geheel nieuwe kijk op de situatie.

((OOC: Art>>De Tien Torens>> Huize Linwell.))

Uriel · Posted: Sun Apr 04, 2004 1:23 pm Post subject:

Valentijn groette beide heren bij hun vertrek.

"Moge de rust van de Ene uw ziel begeleiden en zijn altijd waakzame oog uw goede daden zien en zich genadig sluiten mocht u dwalen."

Valentijn bleef staan en bekeek het lege huis. Hij moest echt even rusten voordat hij vanavond weer mensen kon ontvangen tijdens de dienst.

Hij verliet de stille gebedsplek en trok zich terug in het kale kamertje achter het altaar om bijna ogenblikkelijk in slaap te vallen op de harde matras.

Uriel · Posted: Wed Sep 15, 2004 12:50 pm Post subject:

Die avond vulde het Huis van de Ene zich weer met gelovigen. Velen gezichten waren er eerder ook geweest, nog even ongewassen en ongeschoren als voorheen, maar een aantal waren nieuw. Valentijn begroette ze allemaal bij de ingang en probeerde uit alle macht de namen te onthouden van de mensen die hij binnenliet. Het was zo belangrijk om als priester dicht bij de mensen te staan en ze persoonlijk te kennen realiseerde hij zich. De mensen waardeerden het gebaar en de meesten groetten vriendelijk terug. Naast zich had Valentijn een grote koperen pot gezet, een gift van een handelaar en sommigen zagen het aan voor een collectepot. Een enkeling wierp er een koperstuk in, sommigen die het wat beter afging zelfs een halve zilverling, maar de meesten negeerden de pot zo goed mogelijk. Valentijn besloot het ding te laten staan. De kerk van de Ene was blut en als mensen iets wilden geven, dan kon dat geld goed gebruikt worden.

Nadat iedereen een plekje gevonden had, deed Valentijn de deur van het Huis van de Ene dicht en sloot zo de kilte van de avond buiten. Het licht van de kaarsen zette alles in een vriendelijk flakkerend licht en de ondefinieerbare standbeelden langs de zijmuur leken welhaast te bewegen in het flakkerende kaarslicht. Valentijn liep naar voren en heette iedereen nogmaals welkom in het Huis van de Ene, de dienst was begonnen; onvoorbereidt, maar Valentijn vertrouwde rotsvast op de Ene om hem de woorden in de mond te leggen waar deze mensen zo een behoefte aan hadden.

Uriel · Posted: Thu Oct 07, 2004 1:50 pm Post subject:

Na het zingen van de dankbetuiging aan de Ene begonnen de mensen een voor een het Huis van de Ene te verlaten. Valentijn ging weer bij de deur staan en wenstte iedereen een goedenacht toe. Buiten was het ondertussen donker geworden en terwijl de laatste mensen naar buiten strompelden, niet genezen maar op z`n minst wel getroost, geeuwde Valentijn. De dienst vergde veel van zijn krachten. Het zou misschien goed zijn als hij iemand had die hem zou kunnen helpen. Een acoliet, maar waar vond je die in een stad waar de kerk van de Ene niet direct in de gratie stond bij de machthebbers?

Siobhan n'ha Marguerida · Posted: Mon Oct 18, 2004 2:35 pm Post subject:

((( Siobhan & Davira komend van "De Stadswal >> De Stadspoort"))

*Siobhan laat Davira voorzichtig op de grond zakken bij de deur van het Huis van de Ene. Eerst rekt ze zich uit. Ze heeft immers een lange, zware reis achter de rug en heeft Davira het hele eind gedragen. Dan klopt ze luid aan de deur.*
_________________
I am destined to fight any man who wants to touch me without my permission.

Uriel · Posted: Mon Oct 18, 2004 3:23 pm Post subject:

Het gebonk klonk hard nu de gebedsruimte er verlaten bijlag. Hij was even ingedommeld op een van de harde houten banken. Hij schrok op en streek zijn witte gewaad glad. Op blote voeten haastte hij zich naar de deur van het huis van de Ene. Krakend ging deze open en hij stak zijn enigszins vermoeide hoofd om de deuropening.

Toen hij zag dat er twee mensen voor de deur stonden duwde hij de deur verder open.

"Welkom bij het Huis van de Ene! Komt u toch binnen, kom vooral binnen. Eenieder is welkom hier in het huis van de Ene. Ik ben Valentijn, priester en beheerder van deze tempel"

Toen pas zag hij dat een van de twee ernstig gewond was.

"Wat is er gebeurd met uw metgezel, hee... ow excuseert u mij, Vrouwe?"

Valentijn liep verder naar buiten en probeerde Siobhan te helpen de gewonde vrouw naar binnen te dragen.

Siobhan n'ha Marguerida · Posted: Tue Oct 19, 2004 8:30 am Post subject:

*Siobhan draagt samen met de man in het wit Davira naar binnen.*
"Gegroet, heer. Mijn naam is Siobhan n'ha Marguerida. Ik kwam in de bossen deze gewonde dame tegen. Mijn eed aan mijn gilde, de Ontzeggenden uit Thendara, Darkover, verplicht me, iedere vrouw te helpen omdat elke vrouw voor ons moeder, zuster en dochter is. Door de wachter werd ik hierheen gestuurd. Kunt u deze vrouw helpen alstublieft?"
_________________
I am destined to fight any man who wants to touch me without my permission.

Uriel · Posted: Tue Oct 19, 2004 9:11 am Post subject:

"U was in het woud? Weet u dan niet dat het daar levensgevaarlijk is?"

Valentijn keek de beide vrouwen verbaasd aan. Geen wonder dat ze zo toegetakeld was.

"Leg haar maar hier op een van de banken. Het is niet bepaald comfortabel, maar het Huis van de Ene staat niet bepaald in hoog aanzien bij de heersers en de bevolking van deze stad. Religie in het algemeen niet, ondanks dat juist de woorden van de pelgrims in een tijd als deze veel troost kunnen bieden."

"Loopt u even mee? Dan haal ik verband en een waskom."

Valentijn liep naar het kleine kamertje achter het altaar waar zijn eigen houten brits stond en een plank met daarop de woorden van de zeven pelgrims. Vanonder zijn bed trok hij een klein kistje vandaan en haalde er een aantal stroken verband uit.

"Maar vertelt u mij eens wat meer. Waar komt u vandaan en wie zijn de Ontzegden?"

Ondertussen was hij naar de kleine handpomp aan de muur gelopen en had een kom volgepompt. Hij drukte Siobhan het verband in haar handen en droeg zelf voorzichtig de waskom vol water terug naar waar ze Davira hadden achtergelaten.

Siobhan n'ha Marguerida · Posted: Tue Oct 19, 2004 11:26 am Post subject:

*Siobhan neemt het verband mee naar Davira.*
"Ik kom uit een wereld die Darkover heet. Het gildehuis van de Ontzeggenden staat daar in de stad Thendara. Wij Ontzeggenden zijn in onze wereld ook een groep buitenstaanders. Vrouwen, die voor zichzelf opkomen en mannenkleding dragen, worden daar niet met open armen ontvangen. Ieder van ons heeft veel meegemaakt wat ons ertoe heeft doen besluiten, ons bij de Ontzeggenden aan te sluiten. De Ontzeggenden zijn, zoals de naam al zegt, een groep vrouwen, die zich niet als vee aan mannen laat verkopen; ook wel uithuwelijken genoemd. Een groep vrouwen, die voor hun eigen rechten opkomt en het niet toestaat, onzedelijk betast te worden. Zou een man mij willen hebben en ik wil dat niet, ben ik verplicht, me ertegen te weren. Tot de dood erop volgt als het moet. Wij sterven nog liever in de strijd dan onteerd te worden."
_________________
I am destined to fight any man who wants to touch me without my permission.

Uriel · Posted: Tue Oct 19, 2004 11:44 am Post subject:

Valentijn kijkt even geschrokken op. "De dood is wel erg definitief, al begrijp ik uw standpunt."

Hij kijkt Siobhan aan en hij ziet een harde vrouw. Hij realiseert zich dat dit een vrouw is die zo geworden is uit noodzaak. Het verhaal dat ze hem deed klonk koel, maar er lag meer achter. Het was een bewuste koele versie van een persoonlijk leed.

"Als er ooit iets is waarbij ik u steun kan zijn, weet dan dat de priesters van de Ene het biechtgeheim kennen. De deur van mijn Huis staan altijd open voor iedereen, man of vrouw."

Siobhan n'ha Marguerida · Posted: Tue Oct 19, 2004 12:03 pm Post subject:

*Siobhan glimlacht lichtelijk bij het zien van de geschrokken blik van Valentijn.*
"Maakt u zich geen zorgen, op mijn wereld moet je als buitenstaander en dus ook als Ontzeggende hard zijn. Maar we zijn ondanks dat ook mensen, hoor."

*Na een korte pauze gaat ze verder.*
"En bedankt voor uw aanbod. Ik kom er wellicht op terug, al zou ik nu liever wat informatie over deze stad willen inwinnen. Bijvoorbeeld waar je hier veilig kunt overnachten. Ik ben heel wat gewend, maar heb een lange reis achter de rug en zou graag wat eten en slapen."
_________________
I am destined to fight any man who wants to touch me without my permission.

Jackal · Posted: Wed Oct 20, 2004 3:59 pm Post subject:

Door de goede zorgen wordt Davira langzaam weer wakker. Ze schrikt licht als ze merkt dat ze in een vreemde omgeving is. Rustig bekijkt ze Siobhan en de man in een wit gewaad en dan de omgeving.
_________________
Er is kennelijk iets gebeurd, maar wat? Hoe kom ik hier, waar is hier? Ken ik hier iemand?

Uriel · Posted: Wed Oct 20, 2004 4:42 pm Post subject:

Valentijn dacht even na. Veilig overnachten? "De taveerrne is een goede plaats als u genoeg geld heeft om er een kamer te kunnen huren. Voor zover zijn de uitbaters beste mensen. Kraakwater, heten ze als ik het wel heb."

"Ah, ik zie dat onze patiente langzaam bij kennis komt." Valentijn glimlachte vriendelijk.

"Welkom in het Huis van de Ene, vrouwe. Mijn naam is Valentijn en zoals u ziet bevindt u zich in mijn tempel."