Raganorck

gwendelin · Nachtdwaler Joined: 21 Feb 2003 Posts: 123

Ze keek verward naar de man die een vinger op zijn mond legde. "kan je niet praten?" ze keek meelevend naar hem. "dan kan je ook niets bestellen." ze grabbelde wat in een zak en vistte er een net gepikte geldbuidel uit. "ik kan je wel trakteren" ze grijnsde en liep weg om iets te bestellen. iets later kwam ze terug met twee biertjes en brood om te eten. zelf nam ze een grote slok van het bier en nam een stuk brood.

Martys Brendarion · Nachtdwaler Joined: 09 Jun 2003 Posts: 118

Verbaasd keek Dasu haar naar. Ze liep en deed alsof de wond haar niet veel pijn deed en haalde eten en zelfs bier. Hij had nog nooit bier gedronken. Hij had alleen maar altijd ranzig water gekregen. Voorzichtig keek hij haar aan terwijl hij een klein stukje brood afbrak. Had ze het werkelijk voor hem gehaald? Hij wachtte even voordat hij het in zijn mond stopte.

gwendelin · Nachtdwaler Joined: 21 Feb 2003 Posts: 123

ze begon zelf van het brood te smullen en keek de gaarkeuken rond. haar blik eindigde bij Dasu die nog niet aan het brood was gekomen. "eet dan toch" ze glimlachtte en keek verder rond.

Martys Brendarion · Nachtdwaler Joined: 09 Jun 2003 Posts: 118

Hij had gewacht op haar bevestiging. Niet gelovend dat hij inderdaad zomaar eten kreeg en dan ook nog onbeschimmeld brood en een drank die bitter, maar lekker rook. Vlug stopte hij een eerste stuk brood in zijn mond.... het smaakte naar meer. Kauwend en slikkend propte hij hompen brood naar binnen en schrokte ze op. Hij had een wolvenhonger.

Daarna volgde een beker van de gele bittere drank. Hij moest even aan de smaak wennen, maar daarna smaakte het heerlijk en kreeg hij er een warm gevoel van van binnen. Hij werd een beetje licht in zijn hoofd.

Plots stopte hij met eten. De voorraad eten was snel minder geworden en een beetje schuldig keek hij Lelah aan terwijl hij met de rug van zijn hand zijn mond afveegde. Hij wou sorry zeggen, maar hield net op tijd zijn mond; hij "kon" immers niet praten.

Edited by: Martys Brendarion at: 7/18/03 9:30 pm

gwendelin · Nachtdwaler Joined: 21 Feb 2003 Posts: 123

oc: het is lelah :ja

lelah nam een hap van het laatste stuk brood en zuchtte voldaan. ze keek met een grote glimlach naar de man en duwde de resten wat verder op tafel. ze heftte haar blouse weer op en zag dat het verband helemaal rood doorwekt was. ze draaide zich naar de man en vroeg. "heb jij mischien iets van verbandachtig? maakt niets uit wat."

Martys Brendarion · Nachtdwaler Joined: 09 Jun 2003 Posts: 118

Dasu schudde zijn hoofd. Hij had helemaal niets. Hij kon haar niet eens bedanken voor het voedsel. Voorzichtig legde hij zijn hand tegen het doorbloedde verband. Onder zijn jack voelde hij zijn amulet vreemd opgloeien. Geschrokken trok hij zijn hand weer terug. Het was maar een ogenblik geweest, maar toch... Voorzichtig haalde hij de kleine zilveren maansikkel vanonder zijn jack uit. Het gloeide niet meer en zag er precies zo uit als altijd... maar toch... wist hij maar wat die vreemde tekens erop betekenden. Dat meisje dat in de slavenvertrekken geweest was. Zou zij het weten ondertussen? Zou hij haar überhaupt nog een keer terug zien? Hij stopte het amulet weer snel weg, voordat een van de mensen om hem heen het zouden zien.
Toen kruiste zijn blik die van Shakti... de man had iets gezegd, maar Dasu had hem niet verstaan boven het gepraat van de mensen in de gaarkeuken uit...

gwendelin · Nachtdwaler Joined: 21 Feb 2003 Posts: 123

"nee? jammer." ze bedekte het weer en wachtte tot ze een lans had opm het te verversen.
ze zag dat er een man en een vrouw naast hen kwamen zitten. ze kwamen haar wel bekend voor maar ze schonk er niet te veel aandacht aan. ook al hoorden ze niet echt thuis in een gaarkeuken.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Shakti glimlachte naar de slaaf, zijn ervaring had hem geholpen met het afluisteren van het gesprek, voor zover je het een gesprek kon noemen. Ook de zilveren sikkel was Shakti niet ontgaan, Een leuk souveniertje.......

Zonder aandacht te besteden aan wat Maya deed stond Shakti op en ging hij bij de slaaf en de vrouw aan tafel zitten. "Een goedendag..... Ik kon het niet helpen of ik hoorde uw 'gesprek'. Ik zie dat jullie beiden wel wat hulp zouden kunnen gebruiken," gebarend naar het been en de gaarkeuken in het algemeen. "Niet dat u de enige bent die hier wat hulp zou kunnen gebruiken," zei hij met een grijns, "maar op de en of andere manier lijkt het me dat jullie hier niet echt thuis horen.... Of vergis ik me daarin?"

"Maar waar zijn mijn manieren? Mijn naam is Shakti Gumu, en dit is mijn compagnon Maya Ramu. Misschien kan ik u beiden interesseren in een.... hoe zal ik het zeggen.... baan?"

Shakti Gumu

Edited by: Eduward Eyckenbladt at: 8/31/03 8:48 am

Martys Brendarion · Nachtdwaler Joined: 09 Jun 2003 Posts: 118

Dasu keek de man wantrouwend aan. Iemand die zijn hulp aanbood en dan vooral de toon waarop. Hij vertrouwde niemand, niet eens de vrouw naast hem. Hij was nog maar net ontsnapt en hij zou zich echt niet zomaar weer in de luren laten leggen. Hij helde een beetje achterover en creëerde zo wat meer afstand tussen hem en Shakti. Op die manier was het duidelijk dat hij hier niet het gesprek ging voeren. Hij wou eerst meer weten over deze mensen voordat hij zich in een of ander avontuur stortte...

gwendelin · Nachtdwaler Joined: 21 Feb 2003 Posts: 123

Lelah glimlachtte. "lelah is de naam." ze zweeg even en vroeg toen verder: wat voor baan?"

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

"Ik ben van plan een eetgelegenheid te openen...." Hij glimlachte naar de slaaf en Lelah. "En nu ben ik nog wat mensen nodig die mij zouden kunnen helpen in de keuken met de huishoudelijke klusjes, zoals boodschappen en afwassen."

De slaaf had zich nog niet voorgesteld, beter nog hij had nog geen woord gesproken. Maar schijn kon bedriegen wist Shakti en van binnen grijnsde hij, als ze eens wisten wat er echt zou gaan gebeuren in de eetgelegenheid zouden ze er waarschijnlijk allebei niets meer mee te maken willen hebben.
Maar zolang Shakti de schijn kon ophouden totdat beide goed betroken waren bij de praktijken zouden ze hem niet zo snel verraden. Dat wil zeggen als ze accepteerden om voor hem te werken.

"Ik kan nog niet met zekerheid zeggen dat kost en inwoning ook bij het loon zal horen, maar ik kan wel zeggen dat jullie meer geld zullen verdienen dan jullie op het moment waarschijnlijk zullen doen.
En als jullie goed je best doen dan zouden jullie zelfs wel klanten mogen bedienen."

Al met al geen slecht aanbod. Vond Shakti.

Shakti Gumu

Edited by: Eduward Eyckenbladt at: 8/31/03 8:49 am

Martys Brendarion · Nachtdwaler Joined: 09 Jun 2003 Posts: 118

Dasu keek de man wantrouwend aan. Geld en loon en misschien zelfs kost en inwoning; het klonk allemaal zo aanlokkelijk. Hij zou zichzelf zo in leven kunnen houden, maar aan de andere kant, waarom werd juist hen dit voorstel gedaan? Een weggelopen slaaf werk aanbieden was nu niet bepaald veilig en dat terwijl er genoeg andere arme sloebers rondliepen. Dasu wist niet goed wat hij ervan moest denken maar besloot te wachten op wat Lelah zou doen. Hij zou wel meegaan. Voorlopig zou hij ook z`n mond houden. Al was het misschien ergens wel een slechte zaak, tegen die tijd zouden de wonden van de kettingen misschien geheeld zijn en zou zijn haar gegroeid zijn om zijn halve puntoren te bedekken. Dan zou hij wel verder zien. Een dag tegelijkertijd. Werken kon hij, hij was niet anders gewend. Hij had zelfs als kleine jongen de heer en zijn gasten bediend, voordat deze hem te oud vond en hem de tuin instuurde... Dasu wees op het lege bord en de nu ook lege kroes en keek de man vragend aan. Misschien kon hij eerst nog wat te eten loskrijgen. Er was nog geen belofte gedaan en hij had nog steeds honger en dorst.

gwendelin · Nachtdwaler Joined: 21 Feb 2003 Posts: 123

lelah glimlachte. "ik zou maar al te graag willen." antwoorde ze. natuurlijk had ze wel door dat er iets achter zat waarschijnlijk maar dat merkte ze dan wel. ze kon nu niets anders doen dan uit te zoeken of het waar was.

Martys Brendarion · Nachtdwaler Joined: 09 Jun 2003 Posts: 118

Dasu knikte terug. Een bedankje voor het voedsel en de volle kroes. De vrouw hoorde bij de man, dat was duidelijk te zien. MIsschien was zij zijn slaaf, al zag ze er daar toch te goed voor uit. Maar toch, die nederige blik in haar ogen. Dasu besefte dat hij haar aanstaarde en richtte vlug zijn blik weer op Lelah, die op het voorstel van de man inging. Goed, hij zou volgen. Het was niet alsof hij veel andere opties had, maar ondertussen zou hij blijven opletten en bij het minste spoortje van onraad zou hij weer verdwijnen. Je wist maar nooit waar de honden van de heer op zouden duiken.

Met een hand pakte hij een stuk brood en begon woest te kauwen, met de ander goot hij af en toe bier erachteraan om het brood weg te spoelen. Het begon licht te suizen in zijn hoofd. Hij was niet gewend aan de alcohol. Plotseling besefte hij dat hij niet zo over straat kon. Hij keek om zich heen. Hoe kon hij hen duidelijk maken dat hij een mantel wou? Hij sloeg zijn armen dicht over elkaar alsof hij het koud had en trok een denkbeeldige kap over zijn hoofd. Daarna keek hij zijn nieuwe baas... nee werkgever was het goede woord, vragend aan. Hij wist dat hij veeleisend was, maar als ze hem werkelijk als werkkracht wilden dan zouden ze hem ook maar moeten betalen ook. Hij was vrij nu en kon voor zijn arbeid vragen wat hij krijgen kon. Hij was zijn eigen baas, dus bepaalde hij de regels vanaf nu. Een glimlach schoot over zijn lippen bij die gedachte. Zelfs het besluit niet meer te spreken was er een van hemzelf geweest en er was niemand die hem dwingen kon woorden te vormen...

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

"Dank je Maya. Ik weet zeker dat meneer dit zal kunnen waarderen." Shakti keek toe hoe de man op het eten aanviel.

Toen Lelah toestemde om bij hem te komen werken knikte Shakti. "Goed, dan zou ik nu nog wat dingen over jullie te weten willen komen. Ten eerste, kunnen jullie lezen en schrijven?
"Ten tweede, kunnen jullie rekenen? Het schrijven en lezen is niet belangrijk maar het rekenen en het omgaan met geld is des te belangrijker."

Toen de slaaf gebaarde dat hij het koud had en net deed alsof hij een kap over zijn hoofd trok zuchte Shakti. Deze slaaf is niet dom, hij vraagt meteen dat wat hij nodig heeft. Geen verkeerde eigenschap.
Shakti stond op en gaf zijn oude mantel aan de slaaf, hij zou morgen toch een nieuwe ophalen bij de kleermaker. Hij gebaarde Maya hetzelfde te doen. Misschien moet ik ook maar iets van een uniform aanschaffen zodat iedereen ziet dat ze voor mij werken.... Ik zal de kleermaker morgen eens vragen.

Shakti Gumu