Raganorck

[Seth]

Aan het eind van een brede steeg die direct uitloopt op het Gannon ligt de knusse gaarkeuken van Arie.
Door het kleine venster dat zicht biedt op de steeg vlieden de warme dampen die van de grote pannen opstijgen de steeg in.

Wanneer je door de deuropening naar binnen stapt, kom je in een grote ruimte die volstaat met grote, lange houten tafels met even zo lange houten banken.
Rechts van de ruimte ligt de keuken waar een groep vrijwilligers dagelijks grote hoeveelheden eten klaarmaakt voor een ieder die behoefte heeft aan een maal en hier niet voor kan zorgen.
De gaarkeuken werkt op vertrouwensbasis en dit heeft al jaren goed gewerkt omdat Arie een goede dosis mensenkennis bezit.

De keuken is vanaf de vloer tot aan schouderhoogte afgeschermd van de ruimte en deze afscheiding loopt langs de hele rechterkant van de ruimte.
Arie is zelf vaak in de keuken te vinden, tenminste...wanneer er niemand is waarmee hij een gesprek heeft... en wanneer er geen kinderen aanwezig zijn.

Wanneer de gaarkeuken laat op de avond sluit, gaat Arie naar de bovenverdieping waar hij zijn grote slaapkamer heeft. Dat is dan ook vaak alles wat hij doet in die ruimte, wanneer hij wakker is, gaat hij direct naar beneden om de gaarkeuken weer voor een nieuwe lichting bezoekers te openen.

De ingredienten voor het eten dat de gaarkeuken klaarmaakt wordt dagelijks geleverd door een inmiddels grote groep marktkooplieden. Deze brengen aan het eind van elke marktdag hun overgebleven waar naar Arie. Vele van deze gulle marktkooplieden zijn eens dienstmakkers geweest van Arie en zijn hem op de een of andere manier wel iets verschuldigd.

[Via Linwell]

Via had de gaarkeuken snel gevonden, zoals de vorige keer was het zo druk dat ze zich met moeite naar achteren kon begeven, maar eenmaal achterin zag ze Arie staan en groete ze hem met een vrolijke "Goedendag Arie lang niet gezien!"

[Seth]

Arie kijkt op van de grote pan vol met rabarber waarin hij stevig staat te roeren met een immense houten lepel.
De heldere kinderstem brengt een glimlach op zijn gezicht.

"Hoi meissie, da's lang geleden!
Ach ja, 't is druk he? Maar dat had je zelf ook wel gemerkt", zegt Arie met een knipoog.

"Waar heb jij de laatste tijd allemaal uitgehangen? Die verlegen jongen met die hoge kuif begon al naar je te vragen...en geloof me, vragen stellen doet hij niet graag...en antwoorden geven ook al niet, ik weet na al die maanden nog niet eens zijn naam..."
Arie gaat met z'n grote handen door z'n haar, waardoor er ook bij hem een hoge kuif ontstaat.

Arie ; beheerder van de gaarkeuken

Edited by: Seth at: 2/26/03 2:45:53 pm

[Seth]

Wanneer Stormstilte door de straten van het Duistere District loopt en probeert onopvallend rond te kijken naar enig spoor van het elfenmeisje, ziet hij een kleine gestalte de gaarkeuken van Arie binnenschieten.
Het moment was te kort om te weten of het inderdaad het elfenmeisje betrof en Stormstilte besluit daarop naar de gaarkeuken te lopen.
Onderweg pakt hij geruisloos en totaal onopvallend een appel van de stapel die voor een bulderende koopman staat uitgestald.
..kan van pas komen om het meisje op haar gemak te stellen.., denkt Stormstilte.

Stormstilte staat in de deuropening van de gaarkeuken en kijkt de drukke zaal in, op zoek naar het elfenmeisje. Dan ziet hij een meisje staan, in gesprek met de oude Arie.
Hij kent Arie goed, een boeiende man die nooit moeilijk doet over de beperkingen die Stormstilte kent. Stormstilte zwaait even naar Arie, wanneer hun blikken elkaar kruisen.
Arie zwaait terug.
nee, het is niet het elfenmeisje......Stormstilte keert zich weer om en loopt de steeg in. Hij besluit de drukke hoofdstraat op te gaan en begint in zijn hand wat met de appel te spelen...

(Stormstilte -> Gannon)

[Via Linwell]

Via bloost even bij het horen dat een jongen naar haar had gevraagd, maar ze kon zich niet herinneren welke jongen dat geweest zou moeten zijn er kwamen hier zoveel mensen langs en tussen al haar kennissen die ze op straat had opgedaan zaten ook wel enkele jongens die aan die beschrijving voldeden. Toen ze opkeek zag ze dat Arie naar iemand zwaaide die bij de deur stond, er stond een jongen met sneeuwwit haar en een lange zwarte mantel. "Hij zou zo tussen alle geleerden, die in de Tien Torens studeerden, passen" dacht ze onbewust. De jongen stond haar aandachtig te bekijken maar draaide zich na een tijdje om. Hij was niet onaantrekkelijk, maar ze had hem te kort gezien om meer van hem te kunnen leren. Ze wende zich weer tot Arie: "Wie was die jongen die net in de deuropening stond Arie?" Ze keek om zich heen of er nog een plaatsje was om te gaan zitten maar zoals gewoonlijk was alles vol en dus bleef ze maar staan.

[Seth]

Arie ziet de rozige blos op de wangen van Via en moet een beetje lachen.

"Die jongen? Dat was Stormstilte, een aardige knul hoor.
Hij komt hier vaak even stilletjes in een hoekje zitten.
Eten doet hij hier nooit, hij wijst dan altijd naar zijn maag en maakt zijn wangen dan bol om aan te geven dat hij vol zit.
Ja, hij eet genoeg en dat is hem aan het lichaam wel af te zien, het is een gezonde jongen.
Zo een die het in de legers van de Koningin ver zou kunnen schoppen....maar gelukkig is het nog een vrije jongen.
Zonder adres kun je ook niet opgeroepen worden voor de soldatenplicht.
Oh ja, misschien wel belangrijk om te zeggen.. hij kan niet praten...
of hij weigert gewoon te praten, dat kan ook, zo zijn er hier meer van die jongens, maar goed, dat litteken op zijn hals doet me eerder geloven in de eerste optie...

Hey Via, pak anders een kruk vanuit die hoek daar en zet hem tegen de bar aan"

[Via Linwell]

Via keek naar de aangewezen plek en zag nog een lege kruk staan. Met een behendigheid die ze in de straten had aangeleerd wist ze naar de kruk te komen. Toen stond ze voor een dilemma de kruk achter haar aanslepen met alle gevolgen van dien, of de kruk boven haar hoofd tillen en zich op die manier door de mensenmassa wurmen. Ze koos voor de laatste optie enkel uit praktische overwegingen. Eenmaal aangekomen bij de bar positioneerde ze de kruk zo dat ze met haar rug tegen de bar kon leunen. "Arme jongen," zei ze terwijl ze ging zitten. "Helemaal niet kunnen praten lijkt me zo erg je mist zoveel dingen doordat je niet simpelweg kunt vragen. Hij lijkt me op het eerste gezicht best aardig, maar hij was al zo vlug weg dat ik hem niet eens fatsoenlijk heb kunnen bekijken. Zeg Arie zijn er nog nieuwtjes ik heb de laatste tijd zoveel moeten studeren van mijn vader dat ik nog maar weinig buiten ben. Ik heb wat gehoord van een grote brand en een veldslag, maar ik ben het fijne nog niet te weten gekomen. Wat is er eigenlijk gebeurt?" De vragen die haar al zolang hadden dwars gezeten zouden nu misschien eindelijk beantwoord worden.

[Seth]

Arie gaat nog eens met zijn handen door zijn haar en trekt een moeilijk gezicht.
De afgelopen weken is hij ontzettend druk geweest met het uitbreiden van de gaarkeuken en het aantrekken van nieuwe vrijwilligers.
Hij heeft echter wel het een en ander opgevangen van de leveranciers en van de mensen die zelf ook weer via via opmerkelijke verhalen hebben opgevangen.

"Sja kind, als ik de verhalen mag geloven is er weer veel aan de hand binnen en buiten de stadsmuren.
Allereerst zijn er de laatste weken opmerkelijk veel vreemde snuiters opgemerkt binnen de stadsmuren, maar instroom van vreemd volk hebben we altijd al gekend in Raganorck....
nee, het meest bedreigende is misschien nog wel de duistere magier die nogal wat commotie teweeg heeft gebracht bij een herberg hier niet ver vandaan... heb je daar misschien al wat over gehoord?"

[Seth]

Terwijl hij in afwachting van een antwoord van Via maar wat natte glazen begint af te drogen, gaat zijn blik haast gedwongen richting de kant van de bar waar een elfmeisje heel nonchalant een groot glas water achteroverslokt.
Op een mysterieuze manier lijkt het licht op de huid van elven meer te weerkaatsen, denkt Arie.
Of houdt het nu meer licht vast? Ik heb geen idee....wat een prachtig meisje zeg...maar wat doet een meisje als zij, gekleed zoals ze is, met zulk verzorgd lang haar in een buurt als deze...of zelfs in een stad als Raganorck?
Flinke groeven ontstaan er in het voorhoofd van Arie, wanneer er vragen opdoemen in zijn hoofd, zo ook nu.
Zweetdruppeltjes blijven in deze huidplooien hangen.
Het is nogal makkelijk om aan Arie te zien dat hij ergens hard over nadenkt.
En wanneer hij niet snel genoeg zelf een antwoord kan bedenken, wendt hij zijn hoofd weer richting Via.
Dan glijdt zijn blik weer naar het elfenmeisje.....en dan vraagt hij als eerste vraag richting de antwoorden die hij zoekt op de bedachte vragen: "Hoi, wat is je naam?"

[Via Linwell]

Via ging na of ze de afgelopen weken iets gehoord had van een duistere magier maar ze kon zich niets herinneren. Op het moment dat ze wil antwoorden ziet ze dat Arie ergens diep over staat na te denken. Als ze zijn blik volgt ziet ze een wonderschoon meisje staan. Op het moment dat ze een slok van een glas met water neemt wordt duidelijk waarom ze zo ongelofelijk knap is, ze is een elf. Via bekijkt het meisje nieuwschierig terwijl ze aan de barman vraagt of hij soms een meisje genaamd Gwendelin heeft gezien, deze schudt van nee. Het haar van de elfin glanst haast onnatuurlijk en in haar ogen schitterd iets onverklaarbaars. Dan merkt ze dat Arie haar even aankijkt maar ook zijn blik dwaalt algauw weer af naar het elfenmeisje. Totaal tot Via's verrassing vraagt Arie naar haar naam. Het gesprek van een moment geleden is totaal vergeten en Via wacht haast gespannen op het antwoord van het meisje.

[Seth]

"Hoi Dyradne, ik voel me vereerd met je bezoekje aan mijn kleine gaarkeuken...mag ik je voorstellen aan Via?"
Arie draait zijn hoofd naar Via en knikt haar kant uit om aan te geven dat zij het desbetreffende meisje is.

Een kakafonie van rammelende pannen en onbestemd kabaal zwelt plots aan in de achterkamer van de gaarkeuken.
Arie kijkt verschrikt op en stormt door de smalle opening achter de bar richting de achterkamer die als voorraadkamer dient.
In de deuropening ziet hij dat hij te maken heeft met een dronkaard die stennis schopt. Hij roept de sterkste vrijwilliger die in de gaarkeuken rondloopt voor assistentie en verdwijnt met hem de achterkamer in.

Al snel gaan alle klanten van de gaarkeuken weer over in de gespekken waar ze mee bezig waren, dit soort situaties waren niet uitzonderlijk in het duistere district.
En als iemand wist hoe hij ermee om moest gaan, was Arie het wel.

[dyradne]

nadat hij in de achterkamer is verdwenen, draait dyradne haar gezicht naar via.
''aanganaam via''
ze probeert een praatje te beginnen maar ze weet geen goede zin om te beginnen.
dus ze neemt nog een slok van haar. glas.

[Via Linwell]

"Aangenaam, Dyradne" Via stond op en stak een hand uit om haar te begroeten. "Wat brengt een elf als jij in deze stad? Van wat ik van mijn vader heb gehoord is dat jullie over het algemeen grote samenkomsten van mensen."

[Via Linwell]

"Je zoekt een meisje zeg je in deze stad? Dat is een zware klus, maar misschien kan ik je helpen. Ik ken de stad namelijk op m'n duimpje zie je en ik zou je een aantal plekken kunnen laten zien waar ze zou kunnen zijn. Misschien kun je me iets meer vertellen over Gwendelin haar uiterlijk en wat ze hier in de stad doet?"

Edited by: Via Linwell at: 3/5/03 12:34:11 pm

[Via Linwell]

"Ik heb haar nog niet gezien want dat zou ik wel onthouden hebben, maar we kunnen wel gaan kijken in de stad. Het lijkt me verstandig dat we eerst in de Taverne kijken, het is de populairste kroeg en herberg in de stad. En misschien kunnen we een van de stadswachten vragen, iedereen die de stad in of uit moet wordt wel gezien door hun." Ze streek door haar haren en stond op. "Tot ziens Arie" Ze zwaaide maar was niet zeker of Arie haar kon zien of horen. Toen liep ze richting de deur en vroeg aan Dyradne: "Ga je mee?"