Raganorck

[Galliminus]

RAT was in de hoek van de kamer in slaap gevallen en werd gewekt door het kraken van de oude vloer. Strepen licht schenen de kamer in waarin talloze stofdeeltjes vlogen. Voor het raam zag hij de perfect gevormde gestalte van Lavendel. Iedere man had dit met lust bekeken, maar RAT schrok ervan. Hij voelde zijn wangen warm worden en direct draaide hij zich om toen hij haar woorden hoorde. In al zijn onhandigheid beukte hij met zijn hoofd hard tegen de kersenhouten kast waartegen hij had geslapen de afgelopen nachten. Al blozend staarde hij naar de muur van van het slaapvertrek.

"RAT kjan Jozef Nergjes vinduh....Jozef bjoos op RAT..zjekers te wetuh..
RAT njiet wetuh wat te djoen.... Missien mjoete ik Elefjenoor zjoeken en hem djoden....mjaar RAT isse banger van Maksjiem. Missien zjijn ze Lavendel al te lange kwijt.. en zjoeken ze nie meer... RAT hjeeft geen vrienduh om hjulp te vraguh.. Heefte Lavendel vrienduh?"

RAT, De Grafdelver.

[Samara Jalaya]

"Vrienden?" Lavendel lachte schamper. "Wie zou ik als vrienden moeten hebben? Ik kende de vrouwen van Elephenor, een paar van hen, uit het leven van de nacht. Maar iedereen was bang en niemand van hen, niemand door al die jaren heen, heeft het gewaagd te doen wat jij en ik hebben gedaan. En wie ken ik verder? Kun je het raden? Hoge heren, achterbuurtknapen, rechters, handelaren, verdwaalde zielen... Ik zou hun gezichten niet eens meer herkennen, laat staan zij de mijne. En waarom zouden ze me willen helpen? Ze betaalde mij voor andere dingen dan vriendschap en een luisterend oor. Ze zouden me waarschijnlijk nog terug brengen bij Elephenor in ruil voor krediet. Allemaal hetzelfde, ze zijn allemaal van hetzelfde soort. Ik haat ze."

Lavendel sprak zacht, tegen het hout voor het venster en de oren die haar op straat passeerden maar geen weet hadden van haar aanwezigheid of de stoffige kamer. "Wat is Elephenor van plan?" zei ze. "Blijft hij zoeken, geeft hij op? En Maxim? Ik ben bang voor hem, nog erger dan voor Elephenor. Hij heeft enge ogen. Alleen al door te kijken heb ik het gevoel dat hij me met twee handen verstikt. Hoe moeten we ze doden? Ze zitten achter ons aan, wij niet achter hen. Zij zijn de jagers en wij alleen maar prooi."

~ Samara