Raganorck

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

Aan haar koude voeten en stijve spieren te voelen, had Desey al een hele tijd gezeten. Ze vroeg zich af waar Iondor bleef en terwijl ze dat deed, merkte ze plotseling dat ze had geslapen. Ze trok haar wenkbrauwen op en keek wat moeilijk, maar besloot dat ze toch even beter aan iemand kon vragen of hij misschien hierlangs was gekomen. Straks had hij haar niet gezien. Het leek haar onwaarschijnlijk, maar toch kon het gebeuren. Aan de dichtstbijzijnde persoon, die ze toevallig eerder had gesproken en nu iets voor zich uit stond te mompelen, vroeg ze; "Heeft u misschien een jongeman zien voorbij komen, hij was een tijdje geleden weggegaan, maar hij is naar mijn weten nog niet terug gekomen. Hij was nogal licht, vooral wanneer je hem voor het eerst ziet. Heeft u die gezien?"

Malevijn van Heisterbach · Sporenzoeker Joined: 17 Oct 2004 Posts: 21

Malevijn keek de magister na toen deze weg wilde lopen. Hij keek even van Reynaardt naar Noissa en weer terug naar de magister.

"Excuseert u mij even..." zei hij tegen Andor.

Met een paar snelle passen haalde hij de magister weer in.

"Heer, ik had graag geweten wat er aan de hand was. Hier in de stad gebeurt veel waarvan ik in de Wouden niet op de hoogte ben. Misschien dat u en de jongedame het bij kunnen leggen en met mij meegaan? U lijkt mij een .... " hier twijfelde Malevijn even. Deze man had alle schijn tegen zich, maar toch had zijn woede oprecht geleken. Hij wist even niet wat te denken. Pijnlijk werd hij zich bewust van de stilte die viel. Volgende keer eerst denken Malevijn en dan pas praten, hoorde hij de stem van zijn moeder zeggen. Hij bloosde lichtjes....

"Het lijkt me goed als u ons vergezelt." Maakte hij er tenslotte van.
_________________
Voor eer en gerechtigheid

Jaap Stoel · Posted: Tue Dec 07, 2004 1:19 pm Post subject:

Nathan keek Malevijn aan zijn gezicht nog vertrokken van woede en frustratie. Hij had veel zin om zich gewoon te laten gaan en deze man gewoon uit te schelen en hem vertellen dat die dief en haar compaan de boom konden voeren maar dat zou niet veel uitmaken en het zou niet eerlijk zijn tegenover deze man. Dus Nathan stop even, sloot zijn ogen en nam een keer diep adem. Toen keek hij Malevijn opnieuw aan zijn uitdrukking al weer wat kalmer.

"Ik denk niet dat ik het nog bij zal leggen met die vrouw. Dieven reken ik nooit tot mijn vrienden of zelfs kennisen."

Toen pauseerde nathan even terwijl hij nadacht over de uitnodiging. Hij was hier nog niet lang en tot zover wou iedereen wat van hem en het is logisch dat Nathan zich afvroeg wat deze man nou weer van hem wou. Toch, hij had niet echt iets beters te doen tot iemand hem kon vertellen hoe hij bij de tien torens kon komen.

"Waar wilt u dat ik u naartoe vergezel? Meneer?"

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

'Meneer, meneer? Heeft u misschien een jongeman zien voorbij komen, hij was een tijdje geleden weggegaan, maar hij is naar mijn weten nog niet terug gekomen. Hij was nogal licht, vooral op het eerste gezicht. Heeft u die gezien? Meneer?"

Jaap Stoel · Posted: Thu Dec 09, 2004 12:20 pm Post subject:

Nathan keek verrast om toen hij weer door iemand anders werd aangesproken. "Bij de staat ik zal nooit wennen aan deze gigantische drukte," Dacht hij bij zichzelf terwijl hij zich probeerde te herinneren of hij iets of iemand had gezien die aan Leana's beschrijving voldeed. Hij schudde zijn hoofd na een kort moment van overpijnzing en zei: "Nee ik heb niemand gezien die er zo uit zag."

Lorin Andor · Verloren en Vergeten Joined: 07 Oct 2004 Posts: 50

Andor staat weer in gedachte verzonken half tegen een muur op te leunen, maar zijn ogen zijn waakzaam. Wat doe ik hier, wat sta ik nou hier in deze wereld, ben ik zo'n lafaard dat ik niet eens op chea'dor kan blijven? Zullen er nu weer mensen sterven. Omdat ik weer ergens anders zit, en mij noemen ze een leider, ik kan niet eens zorgen dat mijn eigen vrienden in leven blijven. Ben ik het wel waard dit allemaal. Is..... toen hoorde Andor meneer meneer, en werd uit zijn gedachte gehaald en keek op.

Hij was blij om te zien dat Malevijn er nog was. Het leek andor namelijk het handigst om met hem even te praten om een zoektocht naar Danya, anders heb ik dat ook nog op mijn geweten staan....

Dan doet andor weer eens zijn mond open

"Heer Malevijn, zou ik u ergens rustig kunnen spreken onder 4 ogen, het kan nogal dringend zijn."
_________________
Karakter beschrijving: http://www.raganorck.com/forum/viewtopic.php?t=805

Malevijn van Heisterbach · Sporenzoeker Joined: 17 Oct 2004 Posts: 21

Malevijn`s hoofd tolde een beetje. Hij had deze mensen meegenomen en meegevraagd, maar hij was het huis kwijt waar hij heen wilde. Niemand had hem ooit gezegd dat leiding geven zo moeilijk zijn kon. Op zijn hoeve had hij alles prima onder controle gehad, maar hier in de stad was de situatie tienvoudig minder overzichtelijk, veel ingewikkelder en moest hij keuzes maken, steeds weer keuze maken.

"Goed," sprak hij uiteindelijk zo zelfverzekerd mogelijk. "Het huis dat ik zocht is kennelijk weer verplaatst. We zullen moeten uitwijken naar een andere locatie."

Hij keek even om naar Reynaardt die nog bezig was de jonge vrouw te troosten. Nee hij zou daar nogal gek zijn om die man een plek aan te laten wijzen. Dan kon hij er zeker van zijn dat al zijn plannen binnen de korste keren op straat lagen. Hij had de man liever bij zich zodat hij hem in de gaten houden kon.

Malevijn keek om zich heen op straat. Er was hier ergens een winkeltje geweest, waarvan de eigenaar bepaalde sympathien koesterde voor de Onyx adel, maar waar was het gebleven. Tot zijn verbazing zag hij dat hij recht onder het uithangbord stond van Antonius Snuisterijen en Curiosa.

"Waar we heen gaan?" Vroeg hij met een glimlachje. "Hierheen! We zijn er al. Deze stad blijft me verbazen. Volgt u mij dan gaan we naar binnen."

((Malevijn --> `T Gannon; Antonius Snuisterijen en Curiosa))
_________________
Voor eer en gerechtigheid

Reynaardt La Coste · Verloren en Vergeten Joined: 18 Oct 2004 Posts: 39

Reynaardt zag dat het gevaar geweken was; in ieder geval voor nu. Malevijn wilde de magister blijkbaar erbij hebben bij de bespreking. Weer iets waar Reynaardt niet echt blij van werd. Stilzwijgend vervloekte hij zijn eigen nieuwsgierigheid.

Vlug deed hij de knoop van zijn mantel los en hing deze bij Noissa over de schouders. "Ik zie je straks wel." Zei hij met een knipoog waarna hij haar naar een steegje dirigeerde zodat ze zo onopvallend mogelijk verdwijnen kon.

Het was wat frisjes zonder mantel, maar het was nog lang niet zo koud als dat het wel eens worden kon in deze gure stad met zijn torens als kliffen en het Gannon als windtunnel. Toch was hij blij dat Malevijn blijkbaar was aangekomen waar hij zijn wilde.

Antonius Snuisterijen en Curiosa? Wat moest een man als Malevijn nu bij zo`n dikke papzak als Antonius? Reynaardt werd er alleen maar nieuwsgieriger van. Als Antonius er bij betrokken was, wat was er dan wel niet aan de hand? De man had naar Reynaardts weten nog nooit iets enerverenders meegemaakt dan het vinden van daadwerkelijk iets echt waardevols tussen zijn stapels troep. Dat het ding nog nooit was uitgebrand mocht een wonder van de Ene heten en dat terwijl Antonius niet bekend stond om zijn religieuze levenshouding.

Reynaardt snelde vlug achter Malevijn aan naar binnen. Daar was het in ieder geval warmer dan buiten.

((Reynaardt --> `T Gannon; Antonius Snuisterijen en Curiosa))
_________________
~ Voor een hand vol koperstukken ~

Ignatius · Duister als de Nacht Joined: 18 Feb 2002 Posts: 57

Ignatius had zich de hele tijd afzijdig gehouden. Hij had geen zin omwille van een dievegge in de problemen te geraken.
Toch had hij het hele gebeuren goed gevolgd en was hem het truukje met de mantel van Reynaert niet ontgaan.
Nu de commotie over was kwam hij weer in beweging en volgde Malevijn en Reynaerdt.

(naar T Gannon; Antonius Snuisterijen en Curiosa)

Lorin Andor · Verloren en Vergeten Joined: 07 Oct 2004 Posts: 50

Andor denkt bij zich zelf dat met dit niet echt onder 4 ogen was, maarja zal vast wel een belangrijk man zijn dus dan heb ik euhm zo wel te spreken. Andor volgt dus gewoon de rest.

((Andor --> `T Gannon; Antonius Snuisterijen en Curiosa))
_________________
Karakter beschrijving: http://www.raganorck.com/forum/viewtopic.php?t=805

Noisa Finnvarra · Posted: Sun Dec 12, 2004 4:41 pm Post subject:

Noisa liet zich door Reynaardt diens mantel omhangen. Terwijl ze haar tranen wegveegde, knipoogde ze naar hem en fluisterde snel: "Ik ben in Den Groenen Acker te vinden." Daarna draaide ze zich om en liep het steegje in dat Reynaardt haar gewezen had. Ze wreef over haar pijnlijke arm. Gelukkig begon de ergste pijn wat af te zakken, maar een dof kloppende pijn bleef zeurend hangen. Daar was ze nog net goed weggekomen, bedacht ze zich opgelucht. Wat een geluk dat Reynaardt in de buurt was geweest. Anders had ze nooit ontkomen aan die vreemde magister, met zijn extreme rechtsgevoel. Dan had ze nu overgeleverd geweest aan die 'schout' waar hij het over had gehad. Ze vroeg zich nog steeds af wat dat nou was. Misschien een beul? Ze huiverde en probeerde aan iets anders te denken. Ze moest eerst maar eens terug gaan naar haar kamertje, om haar arm te verzorgen en de zakken van Reynaardt's mantel leeg te halen. De documenten waren een te belangrijke bron van inkomsten om er lichtzinnig mee om te springen. Het ging tenslotte om het bijeen verdienen van haar eigen huisje. Haar toekomst. Ze versnelde haar pas en verdween in de wirwar van steegjes achter het Gannon.

((Noisa naar: "De Tien Torens >> Herberg en veiling Den Groenen Acker" ))
_________________
~{ Met klinkende munt }~

Jaap Stoel · Posted: Sun Dec 12, 2004 9:28 pm Post subject:

Lorin had duidelijk om een gesprekonder vier ogen gevraagd maar Nathan had duidelijk een uiitnodiging gekregen van Malevijn om mee te komen en dus sloeg de magier in het gareel en volge de twee krijgsheren.

((Nathan->>`T Gannon; Antonius Snuisterijen en Curiosa))

Lyonell · Verloren en Vergeten Joined: 09 May 2004 Posts: 42

Berben:

voor dat hij het wist was ze al aan het einde van de straat. de laatste uitgesproken woorden 'denk aan me'
'ja zeker' omver geduwd door een aantal voorbijgangers herinnerde hij zich weer wat hij nou eigenljik echt moest doen. ma zou het echt niet ecplisiet gezecht hebben als het niets betekende en het was al halfdag. Dat was niet veel tijd om een baan te vinden.
door de mensen heen zag hij een uithang bord een perfecte kans dat winkeltje had hij nog niet eerder gezien of toch wel... zich wurmend duwend door de winkelde, lopende mensen omdat hij tegen de stroom in bewoog..
TOen hij zijn hand bij de deurknoop hield viel het hem pas op dat de zaak nogal dicht uit zag. de deur gaf niet mee en het bekende geluid van een gesloten deur liet hem zuchtend naar de etalagge starren. nee dit zaakje had hij nog nooit gezien een soort stoffenzaakje. Misschien de bakker daar haalde hij wel eens brood de bakker was wel open en toen hij binnen stapte werd hij warm verwelkomt door de verkoopster
'Hé Berben bruinbrood?' ze was het al van de planken af aan het pakken.
'Nee geen brood vandaag'
'o' ze was even stil.
'Ik ben op zoek naar een baan'
'o een soort van hulpje' Berben knikte 'sorry Berben 'ik heb al iemand aan genomen, nouja nog niet mijn oom wilt dat zijn zoon een goede bakker word sorry je begrijpt het toch wel, he Berben?'
'ja'hij zuchte.
'je kan misschien wel wat schoonmaken maar' ze dacht na 'als je nou elk weekend helpt met de zaak'
er verscheen een glimlach op zijn gezicht 'ja'
dat is dan afgesprokken je kan me als je wilt vandaag ook wel helpen in de winkel'
'ja graag'

Berben hielp in de winkel, verkocht verschillende soorten brooden en hij hield samen met mevroew Brimmer het brood in de gaten. het was een vermoeiende dag voor Berben hij nam afscheid van mevrouw Brimmer
'Berben jij word nog een groot bakker'ze glimlachte warm 'ik zie je weer in het weeknd he' samen sloten ze de boel af..
Het was rond eetenstijd en de stoet mensen was verminderd...
zonder dat Berben het in de gaten had stond hij bij dat zelfde muurtje waar hij die ochtend ook had gezeten samen met Roos
'ja dat is een hele mooie naam' hij zag haar weer voor hem zitten in haar 'grote' jas met haar donkerblonde krullen en haar glimlach..
hij zakte van het muurtje af ging er tegen aan leunen, kijkend naar de donker wordende lucht en met zijn hart vol van warmte, sloot hij zijn ogen met een glimlach..

Roos · Posted: Thu Dec 23, 2004 7:00 pm Post subject:

((van: Gannon; de Hoofdstraat --> Het huis van haar tante..))

Roos liep met haar blote voeten over de koude kinderkopjes, haar voeten waren zo koud dat ze de kou van de keien niet eens meer voelde. Ze had haar armen onder de jas en hielt met haar handen de jas stevig tegen haar aan. Ze keek naar het muurtje waar ze elke ochtend op zat. Het was bezet, al kon ze nog niet goed zien door wie of door wat, eenmaal verder de straat zien zag ze dat het in iedergeval een mens moest zijn, de straat was lang en ze liep verder tot ze uiteindelijk voor het muurtje stond. Berben lag te slapen tegen het muurtje, hij zag er lief uit zo vond ze. Ze ging op haar hurken zitten om hem beter te kunnen zien en streek wat haar uit zijn gezicht. "Berben?" zei ze lief..

Guest · Posted: Thu Dec 23, 2004 7:10 pm Post subject:

Berben:

knipperde met zijn ogen.. Roos? ben jij het?.. hij kijk haar aan, het felle zonlicht verblinde hem bijna. 'he? hoe laat is het?'hij wreef met een zijn hand in zijn oog...