Raganorck

[Reynaardt La Coste]

Reynaardt trekt een scheve grijns bij de rij van titels en vreemde klanken waarmee Lorin Andor zich voorstelt.

"Reynaardt, Reynaardt La Coste. Bedankt voor uw hulp heer Andor. Ik dacht alleen... "

Dan wordt hij verstoordt door de roep van een in rood en zwart geklede magister. Nog steeds heeft hij zijn arm om Noissa heen als hij even een blik met haar wisselt. Ze weet wat ze nu doen moet als ze iets van minder legale waar bij zich heeft; het vlug in een van zijn zakken steken. Dit truckje hebben ze vaker gebruikt. Toch denkt Reynaardt niet dat Noissa dat zal doen, ze is niet dat type meisje. Ze heeft andere manieren gevonden om geld te verdienen. Toch haalt hij zijn arm van haar af, voor het geval ze toch er voor kiest om weg te rennen.

"Wat is dit nu weer?" Vraagt hij aan niemand in het bijzonder.
_________________
~ Voor een hand vol koperstukken ~

[Lorin Andor]

Kijkt verbaasd als er weer iemand een steeg uit komt rennen en houdt de dief roept. Andor kijkt om zich heen waar de dief kan zijn, en dan bedenkt hij dat misschien de vrouwe bedoeld. Laat dan als de vrouwe eenmaal staat haar ook los, want hij wil zich nergens mee bemoeie in deze tot nu toe vreemde wereld. Vervolgens keert Andor zich naar Reynaardt

"Een genoege met u kennis te maken, bent u toevallig bekent hier voor zo ver dat mogelijk is met de straten die elke keer veranderen?"
_________________
Karakter beschrijving: http://www.raganorck.com/forum/viewtopic.php?t=805

[Malevijn van Heisterbach]

"Vreemd," zei Malevijn "er zijn zoveel vreemdelingen in de stad en dat gecombineerd met de onrust van de Spinelfen in het woud. Voor mijn gevoel klopt er ergens iets niet..."

Plotseling zag hij iemand een steeg uit schieten. Iemand gekleed in de gewaden van een magister met een speer in zijn handen. Een speer? Weer iets dat niet bepaald paste in het Raganorck zoals hij zich dat kon herinneren. Magisters hadden toch zeker geen gewone wapens nodig?

Malevijn liep naar Lorin Andor en Reynaardt toe.

"Goedenavond, vrouwe, heer," hij kinkte naar Noissa en naar Lorin Andor "wat is er hier aan de hand, kan ik u ergens mee helpen vrouwe?"

[Jaap Stoel]

Nathan zag het met zijn eerste blik. De heer Malevijn ging voor Noisa staan met een blik en houding die al aangaf dat hij niet behulpzaam zou zijn. Typisch weer een stomme soldaat die met zijn ballen dacht in plaats van met zijn hersens.

"Bij de staat dat maakt toch niet uit! Ze is een charlatan!" Vloekte Nathan terwijl hij slippend tot stilstand kwam voor de man die duidelijk een stuk breder was dan hijzelf. Ondanks het verschil in grootte liet de tovenaar zich niet van zijn stuk slaan en keek Malevijn recht in de ogen.

[Malevijn van Heisterbach]

((ooc: realiseerde mij dat ik tot nu toe verzuimd had een karakterpost te plaatsen, waarvoor excuus. Ik betwijfel of Malevijn groter is dan Nathan, maar dat terzijde. Karakterpost: http://www.raganorck.com/forum/viewtopic.php?p=12687#12687
_________________
Voor eer en gerechtigheid

[Lorin Andor]

(oc bedankt voor het achtergrondje)

Andor draait zich naar Malevijn, en kucht beleefd om zijn aandacht te vestigen.

Ah heer u ziet er uit als of u een man van stand bent. Misschien zou ik u wat vragen kunnen stellen. Ohw ik zal mijzelf trouwens even voorstellen, Pronta se va Freean Lia, Tingan se lo merva Omagon, Kogan ga Lactos Freean, Lorin Andor, mala se Gandor.

Daarna wacht andor rustig op de reactie.
_________________
Karakter beschrijving: http://www.raganorck.com/forum/viewtopic.php?t=805

[Malevijn van Heisterbach]

Malevijn glimlacht even als hij hoort hoe de vreemde man zich voorstelt.

"Dat is een hele mond vol heer, ik neem aan dat een groot deel hiervan eervol verkregen titels zijn en ik kijk er naar uit om iemand met zo`n staat van dienst bij te staan. Mijn naam is Malevijn. Eerst dien ik deze kwestie hier tot een goed einde brengen. Mijn eer en geweten als ridder gebieden mij deze jongedame in bescherming te nemen totdat blijkt dat deze heer in zijn recht staat om haar charlatan te noemen."

Tegen Nathan zetgt hij vervolgens: "Een charlatan heer? Kunt u dat aannemelijk maken? Vertelt u ons eens uw kant van het verhaal dan mag daarna deze vrouwe haar kant van het verhaal vertellen. Als blijkt dat u gelijk heeft, of als blijkt dat u haar simpelweg lastig viel en zij van u niet gediend was, is er altijd nog gelegenheid om de wacht erbij te roepen."
_________________
Voor eer en gerechtigheid

[Reynaardt La Coste]

"Bekend? De heer vraagt of ik hier bekend ben? Heer, ik ben geboren en getogen in de meest kronkelinge stegen van het Duistere District, ik ben een zoon van de stad zelve. Ik ken haar als mijn broekzak en weet altijd te vinden wat en wie ik zoek. U komt vast van buiten dat u nog nooit van de legendarische Reynaardt La Coste gehoord heeft."

Terwijl hij praat gebruikt hij zijn ene vrije arm om weids te gebaren en de aandacht af te leiden van zijn andere arm die hij nog steeds om Noissa geslagen heeft. Als ze iets had door te geven dan was nu het moment.

Hij hoort hoe Nathan Noissa beschuldigt en weer valt zijn oog op de overduidelijke kleding die een magister eigen is. Met een ruk draait hij zijn hoofd om in de richting van Nathan.

"Hoe durf jij haar een charlatan te noemen. Iedere Raganorcker weet toch dat jullie magisters charlatans zijn van de bovenste plank! Je hebt haar vast een oneerbaar voorstel gedaan. Kijk dan ze trilt helemaal van de schrik. Hoe durf je! Je komt zeker van ver, heel ver, als je denkt dit soort ongein te kunnen maken in mijn Raganorck."
_________________
~ Voor een hand vol koperstukken ~

[Lorin Andor]

Andor knikt naar Malevijn, "Een deel van deze titels heb ik verkregen door middel van eer, de andere heb ik omdat ik eervol bloed heb, maar misschien kan ik u hier later wat meer over vertellen, ik zal u nu eerst deze queestie oplaten lossen, en aangezien ik van hier de wetten niet ken en ik zie dat deze vrouw in goede handen is zal ik me er verder niet mee bemoeien."

Na deze woorden gezegt te hebben draait hij zich naar Reynaardt "Sorry dat ik nog niet van u gehoord heb, en ik kom inderdaad van ver, maar misschien dat u mij straks dan de weg kan leiden."
_________________
Karakter beschrijving: http://www.raganorck.com/forum/viewtopic.php?t=805

[Jaap Stoel]

"Prima dan!" Zei Nathan toen hij uit zijn verbazing was gekomen dat de twee heren die hem de weg blokkeerden met elkaar in gesprek gingen. Met een korte stap liep hij om de twee keuvelende mannen heen en strekte hij zijn arm uit naar Noisa die gelukkig het nog niet op een lopen had gezet.

"Wij hebben een afspraak met de schout, dan kun je daar uitleggen wat jij allemaal zo verhandelt."

[Lorin Andor]

Als andor een hand langs zijn hoofd ziet gaan om Noissa te grijpen, pakt hij de hand van Nathan met een beren kracht vast bij zijn pols zodat hij Noissa wel weer los laat, en zoniet dan pakt die hem nog wat steviger vast.

"Misschien kunt u dit ook op een vatsoenlijke manier doen."
_________________
Karakter beschrijving: http://www.raganorck.com/forum/viewtopic.php?t=805

[Jaap Stoel]

"Misschien maar waarom? Ik zie niet waarom ik beleefd moet zijn tegen oplichters!" Nathan begon nu wel echt kwaad te worden. Eerst wordt hij tegengehouden door een heer die hem vervolgens negeert en nu wordt hij mishandelt door iemand die blijkbaar vriendjes is met die oplichter is.

"Laat mij nu los zodat ik deze oplichter voor het gerecht kan brengen!"

[Noisa Finnvarra]

Noisa had wat beverig geknikt naar de twee mannen die haar overeind hadden geholpen en zachtjes een bedankje gemompeld. Ze stond wat onzeker op haar benen, en voelde hoe een arm om haar heen geslagen werd. Tot haar grote blijdschap zag ze dat het Reynaardt la Coste was die haar ondersteunde. Ze schrok toen ze de man die haar eerder beschuldigd had van diefstal hoorde roepen, terwijl hij uit de steeg kwam rennen. De schrik moest duidelijk van haar gezicht af te lezen geweest zijn, want ze zag hoe Reynaardt haar een bekende blik toewierp. Het was de zelfde blik die ze talloze malen eerder hadden uitgewisseld als een van beiden van wat spulletjes afmoest. Het was de blik die Reynaardt haar lang geleden had toegeworpen toen hij stilzwijgend de appels van haar eerste diefstal uit haar schortzakje had gepakt en was weggerend vlak voor ze werd gevonden door een stadswachter die haar achterna zat. De wachter had haar moeten laten gaan, omdat ze de gestolen appels niet had. Een half uurtje later had ze samen met Reynaardt de buit met smaak opgegeten in een stil steegje.

Net toen ze haar tas van haar schouder over de zijne had willen laten glijden liet Reynaardt haar los en nam het voor haar op. Ook de twee andere heren gingen zich ermee bemoeien. Ze gingen zelfs voor haar staan. Maar op dat moment raakten de twee met elkaar in gesprek en wilde de man die haar achterna zat haar vastgrijpen. Ze dook weer tegen Reynaardt aan, alsof ze onder zijn grote mantel weg wilde kruipen. Tot haar verbazing zag de dat de man aan wie ze eerder had geprobeerd documenten te verkopen en die ze bijna een aantal edelstenen uit zijn geldbuidel had gepraat het voor haar opnam en de hand van haar belager vastpakte met een duidelijk krachtige greep. Ze kon wel juichen. Nu de heren afgeleid waren door elkaar kreeg ze de kans waar ze opgewacht had.

Ze draaide zich half van de heren af, nog steeds tegen Reynaardt aanleunend. Hierdoor verdween haar linnen tas onder zijn wijdvallende mantel. Met haar goede hand stopte ze snel de opgerolde documenten die in de tas zaten in de verborgen zakken aan de binnenkant van Reynaardts mantel. Toen haar tas leeg was maakte een opgelucht gevoel zich van haar meester. Hoe de discussie die zich voor haar afspeelde ook af zou lopen, de spullen die haar hadden kunnen veroordelen was ze kwijt. Nu moest ze haar rol nog uitspelen.

Toen de man het woord 'oplichter' weer in de mond nam, kromp ze wat ineen, terwijl de tranen weer over haar gezicht stroomden. "I-Ik ben geen dief en ook g-geen opli-ichter, meneer ..." snikte ze luid met een klaaglijke stem tegen Reynaardt en de anderen, terwijl ze over haar pijnlijke arm wreef met haar hand. "D-die meneer liep zoekend rond. Ik vroeg of ik hem kon helpen. En toen vroeg hij me ik mee wilde lopen naar dat steegje. Daar vroeg hij me of ik hem de weg kon wijzen. Toen ik zei dat ik dat kon en vroeg of hij me er wat geld voor wilde geven, toen... toen..." Ze stopte even en rilde, zachtjes huilend. "Toen b-begon hij me uit te schelden v-voor dief en v-voor oplichter, en... en... me te bedreigen met een s-schout" Terwijl ze het woord in de mond nam vroeg ze zich weer af wat een schout was. Vast iets onplezierigs. "i-ik vroeg hem wat ik m-misdaan had, m-maar hij bleef s-schelden. I-ik was heel b-bang van hem en zijn gevaarlijke s-speer, dus r-rende ik w-weg" hikte ze snikkend.

Ze drukte haar gezicht tegen Reynaardts borst, haar gesnik smorend, terwijl haar schouders schokten van het huilen. Hoewel de pijn in haar arm lastig was, was ze er ook een beetje blij mee. Door de pijn kwamen de tranen makkelijker, waardoor ze haar rol veel beter had kunnen uitspelen.
_________________
~{ Met klinkende munt }~

[Reynaardt La Coste]

Reynaardt voelt hoe de documenten in zijn mantelzakken verdwijnen. Dus daar was ze weer mee bezig geweest. Soms nam ze wel erg grote risico`s die kleine meid. Hij kneep even zachtjes in haar schouder om haar te laten merken dat alles ok was en liet haar toen los.

"Voor het gerecht heer? Welk gerecht doelt u op? Van een schout in Raganorck heb ik nog nooit gehoord en om nu gelijk de Vrouwe lastig te vallen met een aanklacht waarvan ik u kan verzekeren dat ieder bewijs alleen maar voorkomt uit uw fantasie, nee dat zou ik u niet aanraden. Dan zou men u alleen maar laten opnemen in de Toren der Waanzin met uw waanidee-en."

"Ik stel voor dat als u al enig bewijs hebt, u die nu tevoorschijn tovert, magister, of doorloopt voordat ik u zelf aangeef voor het lastig vallen van jongedames. Ik weet zeker dat uw gebrek aan een persoonsbewijs uw verklaring er ook niet geloofwaardiger op zal maken bij de Stadswacht."

"Rustig maar meisje," zei hij sussend tegen Noissa. "deze man zal je niets doen, laat dat maar aan mij over..." Met een giftige, beschuldigende blik keek hij Nathan aan tussen de beide ridders door.
_________________
~ Voor een hand vol koperstukken ~

[Jaap Stoel]

Nathan keek Reynaardt aan en iets zei hem dat er iets niet klopte. De meid zag er niet slecht uit dat kon Nathan makkelijk toegeven en het verhaal wat ze ophing was min of meer overtuigend maar nog steeds leek er iets niet te kloppen.

"Prima. Ik zie al wat voor spel er hier gespeeld wordt. Goedendag!"

Nathan draaide zich om zei iets in een taal die duidelijk niet in de buurt van Raganorck gesproken werd maar duidlijk was het aan de manier van uitspraak dat het niet voor oren van alle leeftijden geschikt was.