Raganorck

[Elegia Morfleur]

"U bent een priester?" mengt Echo zich in het gesprek. Zijn woorden tegen Coldrin hebben iets buitengewoon sympathieks. "En jullie kennen elkaar?" vraagt ze aan Coldrin. Echo heeft haar benen weer onder zich gekruisd en met een schuin hoofd kijkt ze van de man met het zilveren haar naar de priester.

[Coldrin]

'Ha zeker vrouw, dat ik een priester ben.' Bardogon neemt zijn hoed af waardoor zijn kale bol vrij kwam. Hij maakte een zwierige zwaai met de hoed wat voor een soort van buiging moest doorgaan. 'Ik ben de Hoeder der zielen, wat dat ook moge betekenen,' vervolgde hij met een knipoog.
'En wie bent u, u gaat toch niet zeggen dat Coldrin u gestrikt heeft met zijn mooie verhaaltjes.'

'He ouwe man,' mengt Coldrin zich in het verhaal. 'Een beetje respect graag.'
'Wij kennen elkaar van een reis in één van de verre landen.' vervolgde Coldrin tegen Echo alsof Bardogon er niet meer was. 'Bardogon werd achterna gezeten door een bende kanibalen die in hem een aardig hapje zagen. Hij kwam mij tegen en we moesten te samen vluchtten. Je had erbij moeten zijn. Nog nooit heb ik een priester zo snel in een boom weten klimmen terwijl onder ons een woedende menigte voorbij schoot.'

[caege]

Caege kuchtte even,het chitchat van Coldrin en de man bleef maar aanslepen..
weer keek hij eens naar de vrouw,ze had iets...het was niet echt een verschijning maar er hing iets rondom haar..
Hij schudde even zijn hoofd en zuchtte.
Als die kletstantes hier nog lang stonden oude koeien uit de gracht te halen konden ze hun speurtocht beter stop zetten,tegen dan zouden de elfen waarschijnlijk al lang een uitgestorven ras zijn...

[Coldrin]

Coldrin hoort de kuch van de man achter Bardogon.
'Ja?' vraagt hij 'Wat kan ik voor je doen?'
Coldrin bekijkt de man, maar kan niet echt zeggen hoe hij eruit ziet.
'Wat kan ik voor je doen,' herhaalt hij zijn vraag.

[caege]

Caege kijkt op,glimlchend,hij had eindelijk de aandacht..
"Ha, beste man, ik hoorde daarnet een roddel dat je op zoek was naar mensen om je te vergezellen op één of andere speurtocht."
Hij pauzeerde even.
"Ik wil je daar best bij helpen, indien dit natuurlijk gepaard gaat met enige financiele vergoeding?"

[Coldrin]

'Hmm, een financiële vergoeding, daar hadden we nog niet bij stil gestaan. Waarschijnlijk zal dat wel lukken. Is honderd goudstukken genoeg? Als we daar nog een soort van schat vinden, dan wordt deze verdeeld. Is dat goed voor jou?
Oh, ja mijn naam is Coldrin.'
Coldrin bekijkt de man nog eens goed, maar kan nog steeds geen echte gelaatstrekken onderscheiden.

Bardogon die bij het gesprek aanwezig was, stootte Coldrin aan. 'Ik ben ermee weg, waarschijnlijk zien we elkaar nog wel eens.' En weg was hij, wagelend door de kamer ondertussen klanten opzij duwend totdat hij aan de toog staat met een grote pint tussen in zijn handen.

Edited by: Coldrin at: 2/10/02 7:40:53 am

[caege]

"Afgesproken" knikt Caege goedkeurend..De prijs was juist goed.
"Zo chief? waar gaan we heen en wat wil je dat ik doe.?"een brde grijns verschijnt op zijn gezicht...



(( ooc: working on it)))

Never... been...Caeged!

[Coldrin]

'Onze zoektocht zal starten in het Wilde Woud. Jou taak zullen we daar wel zien.' Eerlijk gezegd wist Coldrin nog niet wat de man zijn taak zou worden. Hij wist zelfs nog niet waar ze achter zochten.
'We moeten nu nog wachten op Echo en dat brengt me op het volgende punt, ik ben de baas niet, maar dat is zij.' Coldrin kijkt rond of hij ergens Echo kon ontwaren.

[caege]

Caege wist dat hij hiermee de vrouw bedoelde die net achter hem stond..
Ze leek hem nochtnas het leiderstype niet maar goed,zolang ze maar betaalden was het zijn zaak niet wie de touwtjes in handen had.

"Wel,ik zie wel wat jullie me voorstellen" sprak hij stoutmoedig.
"Ik ben Caege,aangenaam"

Hij keek de man in het zwart even na die hem naar Coldrin gebracht had en zag dat die weer op zijn plaats ging zitten.
"gaan we ons ergens neerplooien of doe je eerst liever wat zakengesprekken met de bazin?" vroeg hij brutaal,een beetje om de aarzelende stilte te breken.

Never... been...Caeged!

[Elegia Morfleur]

"Die gesprekken mijn beste man," zei Echo, die vanuit het niets voor Caege leek op te duiken, "kunnen wachten. De zaken staan precies zoals jij het hiervoor zo glashelder hebt weten te formuleren: als we hier nog langer blijven staan, zullen we alleen nog de botten van de Elfen tegenkomen." Echo glimlachte. De last van de verwarring leek plotseling van haar schouders gevallen, hoewel het gieren van de storm iedere keer als ze haar maankleurige blikken naar de man met het zilveren haar wendde, onheilspellend bleef aanwakkeren. Deze nieuwe reisgenoot echter, Caege, was een schepsel dat ze aankon, omdat ze afstand kon nemen. Ze moest weliswaar om hem in de ogen te zien, omhoog kijken, maar dat betekende niet dat ze zich in het minste bedreigd of overmeesterd voelde. Ze keek hem scherp aan.

"Mijn naam is Echo Schaduwstaart," zei ze. "En om de daad bij het woord te voegen, lijkt het me dat we het beste meteen kunnen vertrekken."

(( zullen we dit verhaal maar vervolgen in het Wilde Woud? Wie neemt de eer op zich om een nieuwe topic aldaar te beginnen? ))

[caege]

ooc: wel de eer is geheel de uwe,vrouwe..

maar ga caege niet beoordelen over wat hij DACHT,dat van die botten is nooit uitgesproken geweest..


Caege knikte en ging hen voor naar de deur..
Er zaten hier luistervinken genoeg,vond hij...

Never... been...Caeged!

[Elegia Morfleur]

(( dacht hij dat, oeps, dat was dan een leesfoutje. Okee, ik verplaats de troep wel naar de Wilde Wouden ))

[Coldrin]

Coldrin wil de deur uitlopen toen hij een hand op zijn schouder voelt. Hij draait zich om en ziet Bardogon terug. Deze heeft een klein stoffen zakje vast en geeft het aan Coldrin.
'Wat is het?' vraagt Coldrin.
'Dit, mijn vriend, is Zwart Poeder. Breng er een vuur tegen en BOEM!' riep Bardogon door de taverne, van verscheidene tafels keken mensen op. 'Wees er voorzichtig mee mijn vriend.'vervolgde Bardogon stiller.
'Het ga je goed.' zei hij nog toen Coldrin de deur uitging.

((Coldrin gaat naar de Wilde Wouden))

((OOCC: Al wie nu nog mee wil, moet achterna komen))

[Galliminus]

Nadat hij dit alles heeft aangehoord verdwijnt zijn vermoeidheid, en verandert het vermoeiende gevoel in een nieuwe energie stoot. Dit is waarschijnlijk de werking van het Draken Bloed wat al Generaties door de nazaten van de familie dan Maros stroomt. In een ruk draait hij zich om en begint te spreken:

"Hoe kunnen jullie je bezig houden met triviale dingen als dit,... terwijl Raganorck een zwarte sluier over zich kreeg geworpen afgelopen nacht." Hij pauseert even en ziet de verbaasde gezichten van de mensen in de Taverne, "Raganorck loopt gevaar, en jullie gaan achter luchtkastelen jagen?,....ach laat ook maar,....bezoek de Wilde Wouden maar, maar ondertussen zal Raganorck ten onder gaan aan de Schaduw Wezens en de Pest die hier heerst."

Als Galliminus zijn woord heeft gedaan beseft hij dat hij het niet voor mogelijk had gehouden dat zulk commentaar in zijn aard lag,...hij maakte zich wel hele erge zorgen om de toekomst van Raganorck, en daarbij had hij maar weinig op met de Elfen, die hij allen als Ketters zag ten opzichte van de Orde van de Draak waarvan hij deel uit maakte. Hij is en blijft een palladijn, maar na zijn uitlatingen had hij al direct spijt van zijn uitlatingen, en hij draaide zich weer om richting de toog,"Ach, laat ook maar, misschien hebben jullie je eigen queeste en ik de mijne.......mijn excuses!"

Galliminus dan Maros,...Ridder in het Adelijke Regime van Raganorck

Edited by: Galliminus at: 2/10/02 9:15:44 am

[Lorna Dane]

Lorna liet even Danya voor wat het was,het meisje had blijkbaar geen hulp nodig..

"Wat riep jij daar heerschap?"vroeg ze aan Galliminus...
"Schaduwwezens?"
Ze wierp haar blonde lokken strijdlustig naar achter..
"Wat is er hier aan de hand?"