Raganorck

[Galliminus]

Vanaf de weg langs de stadswallen loopt Galliminus de Hoofdstraat in, Gannon genaamd. Ondanks het late tijdstip is er hier nog redelijk leven in de brouwerij. Hij ervaart het als prettig om in de menigte te verdwijnen. Enkele mensen groeten hem, en hij knikt wederom ingetogen naar hen.

Plotseling valt zijn oog op een gebouw wat hij nog nooit heeft gezien, wat hij vreemd vind aangezien het feit dat hij haast elke dag door deze straat dwaalt als hij zijn patrouille loopt.

Het is een statig gebouw, en de voorgevel helt naar voren als je er onder staat,...langs de twee uiteindes van het dak zijn twee vreemdgevormde kleine torentjes te zien ,ter grote van een bier vat,die uitlopen op een gekrulde piek, waar koperen bolletjes op staan. Boven de ingang is een koperen vogel te zien. Wanneer Galliminus' ogen afgleiden langs het gebouw ziet hij het uithangbord pas hangen, Herberg Den Gulden Feniks staat met sierlijke goudgekleurde letters op geschreven.

Wanneer hij naar binnen kijkt ziet hij maar weinig mensen binnen zitten, een man die waarschijnlijk de Waard is, en een enkele man die aan een tafel een vreemdsoortig kaartspel zit te spelen in zijn eentje.
Galliminus vind dit wel een geschikte plaats om de nacht door te brengen, lekker rustig, een plaats om alleen te zijn.
Als hij binnen stapt groet de waard hem vriendellijk, en Galliminus begint een praatje met de man, om uiteindelijk een kamer te bespreken. Hij neemt plaats aan een tafel die uitzicht geeft op het raam dat uitkijkt op de drukke straat.
Hij nuttigt een kroes geitenmelk, en denkt na over hetgeen wat hem vanavond is overkomen.
Het zal niet lang duren eer de vermoeidheid hem meester word, en hij zal weldra zijn bed opzoeken.

((OOC Denk Anton Piek als je de Herberg voor de geest wil halen))

Galliminus dan Maros,...Ridder in het Adelijke Regime van Raganorck

Edited by: Galliminus at: 2/5/02 7:52:46 am

[Tlomas Tlodas]

OOC: Geeft niet hoor Galliminus. Het ongemak valt wel mee
voor mensen die geen idee hebben waar dit over gaat, lees het gesprek op de stadsmuren

IC: Tlomas heeft de hele tijd achter Galliminus (OOC: kon je geen eenvoudigere naam verzinnen? Is zo lastig te onthouden ) aangelopen. Blijkbaar heeft de man zijn laatste vraag niet gehoord, en daarom wacht Tlomas op de gelegenheid om hem nog een keer stellen.

Hij volgt de man zonder aarzeling de herberg in, volledig geobsedeerd door zijn plan de vraag te stellen. Hij loopt mee naar het tafeltje, en als Galliminus zijn geitenmelk heeft opgedronken, vraagt hij nog een keer:

"Jij bezleert Tlomas niet, he?"

OOC: Zo sluit het wel enigszins aan, toch?

Tlomas

Edited by: Tlomas Tlodas at: 2/6/02 11:10:59 am

[Galliminus]

Galliminus kijkt enigzins verbaasd op wanneer hij de man de herberg ziet betreden. Hij kijkt even om naar de Waard die een bedenkelijk gezicht trekt.

"Het is in orde, mijn beste Waard", en Galliminus knikt even naar de Waard.
"Mijn beste......Tlomas, is het toch?Neem plaats....... Ik heb werkelijk geen rede om jou te bezeren,....waaruit maak je dat op? Ik ben een vredelievend man,.....maar waar doelde je nu op toen je Vrouwe Ophelia en mij benaderde op de Stadswal,....waar sprak je over?"

Galliminus draait zich richting de Waard, en vraagt hem om een kroes drank in te schenken met wat de in lompen gehulde man ook wenst.
"Ik heb je al vaker gezien in de stad, in het Duistere District,......als ik me niet vergis leef je op de straat nietwaar?"

Galliminus weet dat deze man als de stadsgek beschouwd word, maar vanuit de wijze lessen die hij van zijn geliefde vader Wiltiros dan Maros heeft geleerd weet hij ook dat er in de woorden van één waanzinnige meer wijsheid kan schuilen dan in de woorden van tien wijsheren.
Voordat hij gaat slapen wil hij toch deze man de kans geven om zijn verhaal te doen.

Galliminus dan Maros,...Ridder in het Adelijke Regime van Raganorck

[Tlomas Tlodas]

Als Tlomas ziet dat hij van drank voorzien gaat worden, begint hij helemaal te stralen. "Wlarme Melk, asjeblief. Tlomas dlinkt wlarme melk"

Als de waard zijn kroes voorzet zegt hij "Ploost, gloede man" en neemt een ferme slok.

"U bent een gloede heer", gaat hij verder, "dlaarom zal Tlomas veltellen." Hij buigt zich nog iets verder naar de man toe. "De Glote Globus waakt over de stad. Hij zit achter het glordijn, en wlacht totdat er dluister langskomt. Dlat eet hij dan, het dluister, en dan komt er nog meer dluister." Tlomas knikt heftig en neemt nog een grote slok.
De vlouwe voelt zich dluister. Ze is niet dluister, maar ze voelt zich zo. Dlaarom waait ze door de stad. Net als de wind. De vlouwe is de wind", zegt hij, weer met een grote glimlach. "Ze waait door de stad, en blijft nooit stlaan. Heb je ooit de wind zien stlaan? De vlouwe is de wind. Maar u, gloede, u bent niet wind. U weet waar u heen gaat". Tlomas pijnst voor een moment. "U blent water."

Tlomas heeft ook Darvan zien binnenkomen (OOC: of hoort dat niet in deze thread? Tlomas raakt in de wlar ) en schrikt. Hij kijkt vlug een andere kant op en zegt: "De Glote Globus wacht op hem. Zeker weten."

(OOC: Ik moest wel even terugzoeken wat ik ook alweer voor onzin had uitgekraamt )

Tlomas

Alle wloorden bevatten wijsheid

[Galliminus]

Galliminus luisterd vol overgave naar Tlomas, of hij moet extreem veel moeite doen om hem juist te verstaan,..het is één van de twee.

Hij schenkt voor hemzelf nog een kroes geitenmelk in uit de karaf die op de tafel staat. En begint door het spraakprobleem van Thomas heen te zien, wanneer hij nadenkt over hetgeen wat de man hem net vertelde. Hij pauseert even eer hij verder spreekt.

"De Grote Grobus", fluisterd hij," vormt dit wezen een gevaar voor de Vrouwe Ophelia, mijn beste Thomas?"
De schrik slaat Galliminus om het hart wanneer hij zich bedenkt dat de Vrouwe gevaar zou lopen, want hij voelt het teken van de rode zon op zijn voorhoofd branden, wat totaal niet te zien voor anderen. Hij wrijft even over de pijnlijke plek, en weet door dit brandende gevoel dat Thomas de waarheid spreekt.
"Thomas, alsjeblieft vertel me meer, ik moet weten of de Vrouwe gevaar loopt."

Even kijkt Galliminus over de schouder van Thomas naar de Elf die aan de tafel tegenover hen zit. Hij vraagt zich af waarom de Elf zo naar hem zit te staren,...maar hij richt zich wederom op Tlomas.

Galliminus dan Maros,...Ridder in het Adelijke Regime van Raganorck

[Darvan]

Darvan ziet dat de man naar hem kijkt en dat hij bang wordt van zijn ogen. Hij ziet dat de geest van de man schoon is en dat hij een man is met een nobel hart en als de man naar hem knikt, knikt hij stilletjes terug. Als de man snel zijn aandacht op de andere man vestigd denkt hij: "Laat ik maar een kamer boeken". Dus hij staat op en loopt naar de herbergier en vraagt of er een kamer vrij is, maar als de herbergier hem aankijkt deinst ie van schrik terug en zegt dat de hele herberg vol is. Darvan wordt daar boos om en dooft alle kaarsen in de kamer met een zwaai van zijn hand. Hij werpt nog 1 blik op de man aan de tafel en loopt snel de herberg uit.

((ik ga verder op de hoofdstraat Gannon))

Edited by: Darvan at: 2/8/02 8:24:48 am

[Galliminus]

Nadat de Duisterelf liet blijken dat hij een zekere vorm van magie bezit, en kwaad de herberg verliet ziet Galliminus iets vreemds in zijn ooghoek.
Vanuit de schaduwen in de herberg denkt hij twee groen oplichtende ogen te zien. Hij grijpt naar zijn tweehander Dondertoorn, en staat op.
"Thomas, sta op en verlaat de herberg,...SNEL!!"
Voordat hij de herbergier aan kan spreken ontstaan er vlammen in de Herberg. De Herbergier loopt schreeuwend naar buiten. De man die voorheen zat te kaarten staat ook op, en rent naar buiten.
De schaduw beweegt zich langs de muur naar de trap, en als een zwarte fluwelen doek die een trap word opgetrokken beweegt de schaduw naar boven, hij volgt het wezen. Als Galliminus boven aankomt merkt hij op dat het dak waarschijnlijk ook in brand staat, maar al snel komt er regen door de gaten in het dak die het vuur al had aangebracht. Het vuur dooft, en de schaduw verdwijnt. Wanneer Galliminus wat onderzoek pleegt vind hij resten van gedroogde paardenvijgen op het dak.
Dit zou de brand buiten de Herberg kunnen verklaren, maar niet hoe het vuur ook spontaan binnen ontstond. Hij hoort dat het vuur beneden ook word geblust.
De schaduw met die helgroene ogen moet hiermee te maken hebben.

Galliminus staat voor een raam op de eerste verdieping, en ziet hoe er veel volk voor de Herberg staat, de herbergier staat met wat volk te praten, en een stuk verder ziet hij de duisterelf weglopen. Ook ziet hij in een steeg iemand zich half schuil houden in de schaduwen. Galliminus is bang dat hij iets op het spoor is wat het daglicht niet kan of wil verdragen.
Vrouwe Ophelia moet ingelicht worden over dit voorval.
Galliminus maakt aanstalte op weer naar beneden te gaan.

Galliminus dan Maros,...Ridder in het Adelijke Regime van Raganorck

Edited by: Galliminus at: 2/8/02 12:00:18 pm

[Tlomas Tlodas]

Als Tlomas ziet dat Gallinimus zijn zwaard trekt, zegt hij
"Gloede man kan niet met een zwaard tegen vluur vechten."

Dan ziet ook Tlomas het wezen, en met een schreeuw rent ook hij naar buiten.

"Het is de Glote Globus", mompelt hij in zich zelf, "het moet de Glote Globus zijn." En verdwijnt in de menigte.

Tlomas

Alle wloorden bevatten wijsheid

[Galliminus]

Galliminus komt beneden met de resten van de gedroogde paardenvijgen, en loopt op de Waard af die wispelturig loopt te ijsberen in de zwart geblakerde gelagkamer.

"Mijn, beste man, ik vrees dat er opzet in het spel is,..zie hier,..dit is uiterst brandbaar materiaal. Ik stel voor dat u dit aan de wachters laat zien, en zeg maar dat ik, Galliminus dan Maros, Ridder in het Adelijke regime van Raganorck, er werk van zal maken dat de bastaard die dit op zijn geweten heeft onder arrest komt te staan."

De Waard weet eigenlijk niet wat hij moet doen, en bedankt hem. Galliminus loopt naar buiten en voordat hij naar buiten stapt denkt hij aan iets om te zeggen wat de Waard moed zal geven. Hij draait zich nog even om,
"Heer Waard, zoals een Feniks uit zijn as herrijst zo zal ook uw Herberg weer tot Glorie komen."
Bij het horen van dit kan de Waard zijn emoties niet meer de baas, en schreeuwd," Maar dit is al de derde keer in één jaar dat mijn Herberg vlam vat." Galliminus wil nog reageren, maar houd zijn woorden verstandelijk voor zich. Hij neemt een stuk perkament en schrijft met het mooiste schrift dat hij kent een brief aan Vrouwe Ophelia, en verzegeld de brief met zijn familie-wapen de Rode Leeuw.

Galliminus stapt naar buiten, en geeft de soldaten wat instructies, en verteld hen van zijn vondst,..hij verzwijgt het zien van het schaduw wezen. Een van de soldaten geeft hij het bevel om de brief naar Vrouwe Nachtstorm te brengen. Buiten aangekomen kijkt hij in het rond, en staart stuk voor stuk de mensen aan die rond het zwartgeblakerde pand staan. Hij zoekt naar een verdacht figuur, iemand die buiten toon valt.

((OOC Galliminus gaat naar de Topic Een jongen staat bij een uitgebrand(zwartgeblakerd) pand))

Galliminus dan Maros,...Ridder in het Adelijke Regime van Raganorck

Edited by: Galliminus at: 2/9/02 4:27:50 am

[Chrystal]

Evelyn kwam samen met 2 van haar vriendinnen de herberg binnen.
De brandlucht was haar al vanop straat tegemoet gekomen, en nu zag ze ook de schade die de brand had aangericht. Het meeste meubilair was zwartgeblakerd.
"We zullen hier niet al te veel moeten zitten, denk ik." Er stond amper nog een stoel of 2 onbeschadigd.
Toen zag ze de deur opnieuw opengaan en twee bekende gezichten kwamen binnen.
Evelyn trok snel één van die degelijk uitziende stoelen naar voor en bood Amadea die aan want ze zag er weer zwakjes uit..
"Hier zet je."

William en Amadea kwamen ook binnen, zodra ze Evelyn en Lunea zagen zitten liepen ze naar hen toe.
Met een glimlach gaat Amadea zitten, "Dank je." "Hebben jullie alles gevonden?

"Eerst de innerlijke mens versterken, de rest komt later. Zijn jullie niet moe van de reis ?"

"Best wel," Amadea bestelde wat te drinken voor de groep. "Ik moet straks nog even het woud binnen denk ik."

Evelyn keek Amadea vragend aan, maar had zo wel een vermoeden waarom ze het woud in wou. "Oh, ik, euh, ... dan ga ik wel kijken om een paar herstellingen te laten uitvoeren aan mijn lederen pakje."

[William]

William hoorde buiten het geschreeuw van mensen..
"Evelyn,wacht even,laat ons even gaan kijken."Hij gebaarde naar de deur.

Evelyn stond op. Ze had ook het lawaai gehoord en was benieuwd naar de
oorsprong en reden van het tumult.
Ze liep naar deur.

Getweeen stapten ze de hoofdstraat weer in.


( vervolgt in kabaal in de straat)

[Chrystal]

EVEN LATER ...
Evelyn stormde de herberg binnen en liep op haar vriendinnen af.
"Pak maar alles bijeen, we vertrekken opnieuw." Zei ze terwijl ze zelf haar tas opraapte.
"Chitines hebben een paar gevangenen in hun grotten. En raad eens wie er gaat helpen ?"

Edited by: Chrystal at: 2/14/02 5:33:06 pm

[red]

'Ach Snot!' zei Lunea terwijl ze haar pak weer over haar schouder gooide. 'Oh en hoera.' erachteraan, want het betekende knokken en als er iets was wat alle frustraties weg kon nemen was dat butsen in de naam van gerechtigheid! Gauw nam ze een slok uit de hoorn van een vreemde toen die even niet keek. Je kunt niet een herberg uitlopen zonder je tong nat gemaakt te hebben.

[William]

William kwam terug de gelagzaal in.
"Ze zijn nog hulp gaan halen in de taverne ,ze komen er zo aan "
Hij keek even of iedereen klaar was.
"Lunea!" zuchte hij even beschuldigend toen hij haar zag drinken uit een anders beker,maar hij ging er niet verder op in..

"Actie meisjes,tijd voor actie."
hij glimlachte,blij dat hij zijn gedachten eens kon verzetten...

[caege]

Caege kwam de zaal binnen,in een haastig tempo.
"gaan jullie mee?"Hij hoopte maar dat ze niet van gedacht veranderd waren..
Hij keek even of Faranyell volgde.
"Misschien blijf je maar beter hier, er is hier vast wel een kamer voor je..."
Hij wou haar even uit de weg van het gevaar hebben...