View previous topic :: View next topic |
Author |
Message |
Gashyr Nachtdwaler
Joined: 22 Sep 2002 Posts: 385 Location: Deventer
|
Posted: Thu Feb 26, 2004 2:17 pm Post subject: |
|
|
De Centaur schudde zijn hoofd, en streek daarna met zijn hand zijn manen uit zijn gezicht. Een jong elfenmeisje zou het nooit redden in deze stad die zo vijandig tegenover haar soort stond, en haar onbeheerste magische uitspattingen zouden de zaak alleen maar verergeren. Hij zuchtte, hij moest iets doen.
"Als je het wenst kun je de tijd die de nacht nog resteerd rusten in mijn woning. Ik wilde je toch morgen in het licht spreken over je... uitspatting.. in de taverne." |
|
Back to top |
|
|
Lelah Dwaler
Joined: 15 Feb 2004 Posts: 7
|
Posted: Thu Feb 26, 2004 2:38 pm Post subject: |
|
|
Dyradne glimlacht naar de centaur. "bedankt, ik zoek zo snel mogelijk een eigen plek. ik wil je niet te last zijn. " ze lachte weer even verlegen. " Dus die jongen let nu op de half ork en die man?" |
|
Back to top |
|
|
Gashyr Nachtdwaler
Joined: 22 Sep 2002 Posts: 385 Location: Deventer
|
Posted: Thu Feb 26, 2004 2:44 pm Post subject: |
|
|
((OOC: even voor des lezers begrip, het vertrek van Lunea speelt zich af voor het vertrek van Dyradne en Horan, ook al staan we hier nog steeds.))
Horan knikte. Zwijgend leidde hij het meisje naar beneden, door de drukke gelagkamer de koude straat op.
((Horan Zilverboog en Dyradne naar de Tien Torens; Huize Zilverboog)) |
|
Back to top |
|
|
Lunea Dromenvanger
Joined: 30 Jun 2002 Posts: 558
|
Posted: Thu Feb 26, 2004 2:54 pm Post subject: |
|
|
((OOC: nu ben ik in de war... ik dacht dat Horan en dryadne al uit de ruimte waren en Mirko daar dus nog zat? Is Lu dan ook nog langs Horan en Dryadne gegelipt?)) |
|
Back to top |
|
|
Gashyr Nachtdwaler
Joined: 22 Sep 2002 Posts: 385 Location: Deventer
|
Posted: Thu Feb 26, 2004 3:21 pm Post subject: |
|
|
((OOC: dat bedoelde ik dus, ze waren al weg voordat jij vertrok, maar we hadden het nog niet afgemaakt hier. Wat wij dus na jouw vertrek posten speelt zich in feite af voordat Lu uit bed komt )) |
|
Back to top |
|
|
Uriel Dromenvanger
Joined: 17 Oct 2002 Posts: 1179 Location: Utrecht
|
Posted: Sat Mar 13, 2004 4:35 pm Post subject: |
|
|
Walefrid werd wakker met een barstende koppijn. Hij voelde zich beurs en blauw en had er geen idee van waar hij zich bevond. De kamer zag er boers uit. De lakens waren welliswaar schoon, maar beantwoorden allerminst aan zijn eigen hoge eisen.
Hij ging overeind zitten, kreunend van de spierpijn. Even draaide de wereld en bijna had hij zich terug op z`n kussen laten zinken, maar hij beet door. Hij was tenslotte geen mietje!
Hij zag z`n kleding over een stoel hangen, gekreukt en met scheuren en bloedvlekken. Toen herinnerde hij zich het gevecht tegen de ziellozen. De half-wezens en het elfenkind. Ze hadden hem goed te pakken gehad, maar het was ze zeker niet gelukt als die rotzakken van vrienden van hem niet waren weggevlucht. De lafaards! Moeizaam stond hij op en stommelde wat heen en weer door het kamertje. Van beneden hoorde hij gebral en gebras. Hij kleedde zich aan om eens te gaan zien wie daar zo`n herrie maakte. Was er een feestje aan de gang en waarom wist hij daar dan niet van? Hij fatsoneerde zich zo goed en zo kwaad als het ging met een kan water en een glimmend gepolijst koperen plaatje. Daarna gorde hij zijn zwaard om dat in de schede over een stoel hong. Dat hadden ze hem tenminste niet afgenomen. Wie hem ook gevonden en opgeraapt had, het moest een eerbaar man zijn.
Walefrid verliet het kamertje en kwam op de gang. Meer soortgelijke deuren en de geur van eten, bier, zweet en het bloed dat zich vermengde in de atmosfeer deed hem bijna kokhalzen en even zag hij zwarte vlekjes voor z`n ogen, maar hij herstelde zich en zette zijn weg voort. Een kroeg beneden; dat zou de herrie verklaren. Waarschijnlijk was hij in een Taveerne en naar de stijl te oordelen was het precies diezelfde kroeg als die waaruit hij vertrokken was op jacht naar het elfenkind. Moeizaam stommelde hij de trap af.
((Walefrid naar de Taveerne)) |
|
Back to top |
|
|
Uriel Dromenvanger
Joined: 17 Oct 2002 Posts: 1179 Location: Utrecht
|
Posted: Sun Apr 11, 2004 11:48 am Post subject: |
|
|
De zon scheen op zijn huid en buiten hoorde hij vogels fluiten. Verward keek hij om zich heen. Hij bevond zich op een vensterbak. Het bed was beslapen en op de lakens zat hier en daar een veeg opgedroogd bloed. De deur stond op een kier en de luiken stonden een beetje open.
Voorzichtig duwde hij de luiken verder open en keek uit op een binnenplaats. Een man proestte het uit toen hij koud water in zijn gezicht smeet. Langzaam kwamen de herinneringen aan gisteravond terug als gezien door dikke slierten mist. Hij was in de taveerne. Lunea was hier en een centaur en ... een elfenmeisje. Er was nog iemand bij geweest, een man... Lunea en de man hadden gevochten, maar waarom? Mirko schudde zijn hoofd. Hij was in de taveerne. De Taveerne! Danya! De schrik sloeg hem om het hart. Hij zag iets bewegen vanuit een ooghoek en draaide zich om; niets! Meer herinneringen schoven voorbij in zijn wattige hoofd. Schimmen, nee eerder schaduwen.... Angsten had hij ze genoemd, ze vraten angst. Toen herinnerde hij zich een smidse... en de moeite die hij had gehad om de stad weer in te komen. Hij was ook gewond geweest en in verscheurde kleren. Marvin.... hij was bij een kruidenier met de naam Marvin geweest. Hij was een vriend had Lunea gezegd... waar was de orkse nu eigenlijk? Mirko stond op een liep naar de deur. Bij de deurpost moest hij zich vastgrijpen. Hij was nog zwak, de slaap had niet veel geholpen om hem zijn krachten terug te geven. Het leek alsof iets hem had leeggezogen in zijn slaap. "Kom op, magister Mirko Magnificiusus!" Zei hij hardop in de ruimte. Ja hij was een magister realiseerde hij zich.... Dat was wat de centaur.... Horan, Horan Zilverboog, een van de docenten van de toren der Magie... Hij moest even gaan zitten.
Mirko liep terug naar het bed. Al de flarden herinneringen vielen op tafel als stukjes van een legpuzzel van zijn verleden. Langzaam begon hij een plaatje te ontwaren, maar steeds was er een overweldigend beangstigend beeld van honderden spinnepoten die de stukken weer overhoop schopten. Zijn handen hield hij onder z`n dijen geklemd. Het waren wapens voor een magister en voordat hij wist, nee beter, zich herinnerde hoe ze te gebruiken moest hij er heel voorzichtig mee omgaan... Alles draaide voor zijn ogen en hij ging even liggen om adem te halen. Hij sloot zijn ogen.
Een half uur later werd hij weer wakker. Hij voelde zich een beetje beter, maar nog steeds brak. Hij liep naar de tafel waar een kom met water en een handdoek neergelegd waren door een onbekende. Hij waste zijn gezicht, kamde zijn haar met z`n handen en haalde een hand over zijn betoppelde gezicht. Iemand hier moest toch weten waar hij woonde. Hij was een magister en had vast een huisje of een kamer gehad hier in Raganorck. Hij trok zijn te grote van Marvin gekregen kleding recht en liep naar beneden in de hoop dat iemand hem verder kon helpen.
((Mirko naar de Taveerne; de gelagkamer 1)) |
|
Back to top |
|
|
|