Raganorck

[Gashyr]

Het was niet veel, slechts een veel te klein bed en een nachtkastje, maar meer had Gashyr ook niet nodig. Snel gooide hij de inhoud van zijn tas op het bed en begon de spullen te sorteren. Met zijn lange dolk maakte hij een inkeping in een dikke bruinachtige bloembol, een van zijn aankopen van die nacht. Het vocht wat er uit kwam ving hij op in het lege flesje. Hij voegde nog wat dingen toe, en stak toen de kaars aan met de magische vlam uit het andere flesje. Een tijdje hield hij zijn mengsel zachtjes schuddend boven de vlam, tot het lichtrood begon te kleuren, het was klaar, hiermee kon hij weer een week vooruit.
Na alles opgeruimd te hebben ging hij naar bed, waar hij met opgetrokken knieën moest liggen om zijn hele lichaam onder het laken te krijgen.

Take my future, past it's fine,
but now is mine...

Edited by: Gashyr at: 9/23/02 3:51:41 pm

[Gashyr]

De stekende pijn die hij zo goed kent, op de plaats waar een staart zou zitten, en de jeuk over zijn armen wekt Gashyr bij zonsopgang. Snel neemt hij een slok van de rode vloeistof. Het hele flesje in één keer leegdrinken heeft helaas geen zin, het medicijn kan niet langer dan een etmaal werken.
Na het goedje, waarvan de smaak nog het meest lijkt op die van zweet en rot fruit, doorgeslikt te hebben begraaft hij zijn hoofd weer onder de dekens, het is nog veel te vroeg om op te staan.

Take my future, past it's fine,
but now is mine...

[Gashyr]

Een paar uur later, als het zonlicht het kleine kamertje binnendringt, Wordt Gashyr weer wakker. Gelukkig hangt er een klein spiegeltje in het hok, want zijn haar ziet er uit alsof er tien draken doorheen zijn geweest. Snel fatsoeneert hij het enigzins, en kleed hij zich aan. Na het karige ontbijt dat bij de prijs van de kamer inbegrepen zat verlaat Gashyr het gebouw, steekt zijn hoofd in een regenton, en loopt dan in zijn gebruikelijke langzame tempo richting de stadsmuren. tijd om de omgeving te verkennen.

((naar de stadsmuren - Een glinstering in de ogen.... ))

~ met z'n blauwe badeendje