Raganorck

[Syvinna Amaranth]

Emailadres: Lise_Rolante@hotmail.com

Karakters Naam: Fay Lay’Tara

Geslacht: Vrouw

Ras: Mens

Leeftijd: 18

Beroep: Dief/Zakkenroller

Uiterlijk: Fay is ongeveer 1.50 m lang, of eigenlijk kort. Haar postuur kan niet eens meer slank genoemd worden. Ze is gewoon dun, dat komt waarschijnlijk vooral door gebrek aan eten, of liever maar net genoeg eten. Ze heeft lichte wenkbrauwen en heel licht blauwe ogen. Ze heeft een kleine, smalle neus en dunne lippen. Haar steile, blonde haar valt tot op haar schouders. Fay's gezicht is rond en op haar wangen speelt vaak een lichte blos. Van nature heeft haar gezicht iets vriendelijks, maar doordat Fay vaak diep teruggetrokken is in haar eigen wereldje vervaagd die vriendelijkheid. Hoewel ze zelf zou zeggen dat ze gewoon dromerig kijkt is dat niet helemaal waar, ze lijkt vaak verveeld te kijken of ze fronst.

De huid van Fay’s gezicht, handen en onderarmen is gebruind door de zon. Omdat de rest van haar lichaam vrijwel altijd bedekt is door kleding is deze vrij bleek. Ze heeft vrij veel kleine littekentjes op haar armen en benen. Omdat ze altijd buiten is en ze nog al eens vrij hard moet rennen schaaft ze zich nog al eens. Fay heeft een opvallend litteken op haar rug naast haar linker schouderblad. Het is een verticaal litteken, ongeveer zo lang als haar duim. Fay is daar ooit eens gestoken met een stuk glas. Verder is Fay vroeger door haar vader niet echt aardig behandeld, hij heeft haar nog al eens alle hoeken van het huis laten zien. De blauwe plekken zijn verwenen maar over haar lichaam zitten verschillende littekens verspreid, het bewijs van zijn ergere buien.

Fay vindt dat ze zich het best kan kleden in donkere kleuren, zwart is favoriet. Over het algemeen gaat de kleine dief geheel in het zwart gekleed. Haar kleding is niet in opperbeste staat en al vaak gerepareerd maar ze vindt het wel prima zo. Het feit dat ze in het zwart misschien helemaal opvalt als onguur type is niet echt in haar opgekomen, maar het kan haar ook simpelweg niet interesseren. Ze voelt zich het prettigst in donkere kleren. Haar afkeer van lichamelijk contact zorgt ervoor dat Fay vaak, zelfs als het warm is, zoveel mogelijk kleding aan heeft. Als iemand haar dan aanraakt dan lijkt het misschien een beetje minder erg.

Karakter/persoonlijkheid:
Fay is op zijn minst gezegd een erg moeilijke persoonlijkheid. Nog niet eens de helft ervan veroorzaakt ze bewust. Sommige mensen beweren dat ze gewoon geheel gestoord is maar dat is niet helemaal waar. Fay heeft een aantal trekjes die door elkaar lopen. Fay's grootste 'probleem' is het feit dat ze autistisch is. Dat betekent een heleboel verschillende dingen.

Fay kan zich niet goed inleven in andere mensen of de buitenwereld. Emoties en lichaamstaal zijn voor haar niet te lezen. Dat iemand bijvoorbeeld medeleven voor haar kan voelen komt niet in haar op. Dat ze bijvoorbeeld iemand met woorden pijn kan doen kan er niet in. Emoties van anderen zijn storend omdat ze ze niet kan lezen. Als er Fay gesproken wordt krijgt ze de woorden mee, maar niets of maar een deel van de lichaamstaal of de emoties die geuit worden waardoor ze soms iemands bedoeling niet helemaal doorheeft. Emoties die Fay voelt zijn hetzelfde als de emoties die andere mensen voelen. Maar, net zo goed als dat ze emoties van andere niet kan aanvoeren, kan ze nooit echt een manier of woorden vinden om die aan andere over te brengen. Hetzelfde geld voor lichaamstaal, ze voelt het niet aan en kan het niet uitzenden.
Ze ziet de 'buitenwereld' ook anders dan andere mensen. Sommige dingen die voor andere mensen met elkaar in verband staan lijken voor haar een opvolging van losse feiten te zijn. Ze heeft zelf echter niet echt het idee dat ze de wereld anders ziet, omdat dat de wereld is zoals zij hem heeft leren kennen.

Daarbij komt dat Fay ook leeft in wat een deel-wereld genoemd wordt. Mensen als Fay hebben de neiging om heel lang achterelkaar bezig te kunnen zijn met een voorwerp, gedachte of actie. Er bestaat dan niets buiten die deelwereld, haar innerlijke wereld absorbeert al haar aandacht. Als Fay gestoord wordt terwijl ze in haar deel-wereld zit kan ze daar boos op reageren. Het gestoord worden in een deel-wereld is namelijk een onwerkelijk iets omdat op het moment dat iemand erin zit er niets anders bestaat. Er zijn meerdere van die deelwerelden die elkaar kunnen overlappen. Fay kan ontzettend lang kijken naar water wat stroomt in een beek of een rivier en op dat moment bestaan ook alleen zij en de rivier. Of ze kan heel lang klooien met een munt en zich er niet van bewust zijn dat ze ergens zit waar meer is dan alleen zij en de munt.

Vaak hebben mensen met autisme een gedachte of voorwerp wat absoluut favoriet is en steeds weer terug keert. Bij Fay is dit een gedachte en wel de vraag of ze iets kan stelen en ermee weg kan komen. Het fascineert haar. Het ene moment is de beurs van haar buurman, het andere moment van haar. En hij weet het niet en zij wel. Dat vind ze raar en tegelijkertijd heel interessant. Deze gedachte keert met enige regelmaat terug en dan moet ze het gewoon uitproberen.

Daarnaast heeft Fay ook iets waar ze heel goed in is, iets wat haar nogmaals anders maakt dan andere mensen. Ze heeft een fotografisch geheugen. Dat betekend dat ze dingen die ze gezien heeft in zich opneemt en onthoud. Vanzelfsprekend neemt ze haar omgeving niet in zich op als ze in zich op als ze zich met een deelwereld bezig houd, daardoor kent ze ook niet de hele stad uit haar hoofd. Er zijn twee dingen die Fay onthoud; ten eerst onthoud ze alle straten met fonteinen. Ten tweede onthoudt ze hoe gebouwen er van binnen uitzien. Als ze bijvoorbeeld goed de taverne rond kijkt kan ze iedereen de volgende dag wijzen waar hij of zij gezeten heeft. Of ze zou elke tafel kunnen voorzien van precies hetzelfde aantal stoelen als het de vorige avond had.

Door een samenloop van omstandigheden heeft Fay een afkeer van lichamelijk contact en als men zou zeggen dat ze er bang voor is zou men er niet ver naast zitten. Ten eerste wordt en lichte afkeer van lichamelijk contact veroorzaakt door haar autisme. Ten tweede is Fay door haar vader vroeger vrij regelmatig afgeranseld. Het was niet altijd even erg, maar altijd erg genoeg. Die afranselingen waren trouwens altijd lichamelijk, ze is nooit met verwijten of scheldwoorden de grond in gestampt. Door die 'buien' van haar vader zit de angst pijn gedaan te worden er bij Fay goed in en daarom wordt ze liever helemaal niet aangeraakt. Zelfs als iemand als vriendelijk gebaar een hand op haar schouder wil leggen zal ze er niet tegen kunnen. Die deelwerelden en het niet opkunnen vangen van emoties en lichaamstaal zorgen er ook voor dat Fay erg veel moeite heeft met sociaal contact. Eigenlijk heeft ze dus gewoon moeite met vrijwel elke vorm van contact.

Hoewel Fay zich heeft ontwikkeld toe dief en zakkenroller is ze niet echt dol op stelen. Ten eerste moet ze vaak bij mensen in de buurt komen om te stelen, ten tweede speelt op de achtergrond altijd mee dat ze niet gepakt wil worden. Ze probeert dus echt alleen te nemen wat ze nodig heeft. Soms echter, als ze het niet echt nodig heeft, moet ze toch iets proberen te stelen. Stel dat ze bijvoorbeeld langs een bakkerswinkel loopt en er licht een brood af te koelen vlak bij het open raam. Zou ze er mee weg komen als ze het steelt? Als ze er lang genoeg gefascineerd naar blijft kijken moet ze het gewoon proberen.

Verleden: Fay heeft geen fijne jeugd gehad. Ze was het derde kind in een welgesteld gezin. Ze heeft een ouder broer en een oudere zus. Fay werd al vroeg beschouwd als het zwarte schaap van de familie. Haar oudere broer was altijd het lievelingetje van haar vader. Hij was goedgemanierd en gaf zijn vader altijd gelijk. Toen de jongen op zijn veertiende te horen kreeg dat hij soldaat zou moeten worden sprak hij zijn vader ook niet tegen. En warempel, hij bleek talent te hebben voor het beroep waardoor zijn vader van alle kanten alleen maar complimenten kreeg en zijn zoon al snel opklom in rang.

Fay's oudere zus was voor haar vader het goede voorbeeld van een vrouw. Ze was goedgemanierd, zei alleen wat als het haar gevraagd was en was net als haar broer meegaand. Ze deed wat haar opgedragen werd en kon dagen achterelkaar zitten borduren zonder te klagen en zonder een kik te geven. Haar tafelmanieren waren befaamd en haar vader kreeg opnieuw alleen complimenten over dit kind.

En dan komt Fay, iemand over wie iedereen altijd al zei dat ze een beetje raar was. Teruggetrokken in zichzelf en erg klungelig als het ging om goede manieren en sociaal contact trok Fay zich het liefst de hele dag alleen op haar kamertje terug. Ze wist in gezelschap nooit iets te zeggen en als haar iets gevraagd werd stotterde ze er een antwoord bij dat soms nog onbegrijpelijk was ook. Tijdens diners met gasten kon Fay ineens gefascineerd zijn door haar vork waardoor ze volgens haar vader meer weg had van een gek uit de toren der Waanzin dan een dochter uit zijn goedgemanierde gezin.

Alles aan Fay leek haar vader te ergeren, niet alleen het slechte figuur dat ze volgens hem sloeg in het openbaar, maar ook de manier waarop ze bijvoorbeeld ineens binnen kon komen lopen en kon verklaren dat het schilderij schever hing dan gisteren. Of de manier waarop ze zich de hele dag kon vermaken met een veer of een ander nietszeggend voorwerp. Het was niet normaal en niet normaal betekende in haar vaders ogen slecht.

De frustratie van haar vader ging volledig langs Fay heen. Zijn vaak sarcastische commentaar, zijn lichaamstaal en zijn boosheid werden door haar niet opgevangen waardoor haar gedrag hetzelfde bleef. De vraag is nog maar of ze het had kunnen veranderen als ze had gewild. In ieder geval, die miscommunicatie werd door haar vader weer verkeerd opgevat en al gauw wist hij ter verklaren dat ze nooit luisterde en een 'vreselijk' kind was. Zijn uitlaatklep voor al die frustratie was slaan. Fay heeft nooit begrepen waarom ze geslagen werd en ze durfde er niet naar te vragen omdat ze bang werd voor haar vader. Ze ontweek hem omdat hij haar in haar ogen pijn deed zonder reden. Haar moeder bemoeide zich nergens mee. Fay heeft nooit geweten of haar moeder het niet voor haar op nam uit angst of omdat ze het er mee eens was.

Elke keer dat haar vader in een slechte bui was en haar er van langs gaf trok Fay zich verder terug in haar innerlijke wereldje en het leek wel of ze steeds minder van de buitenwereld begon te begrijpen. En toen kwam op een dag 'het gesprek'. Ze hoorde tijdens een maaltijd haar vader tegen haar moeder zeggen dat hij zeker wist dat de bedienden af en toe zilverwerk of iets anders stalen. Ze heeft niet het hele gesprek gevolgd maar kan zich wel herinneren dat ze zich toen af begon te vragen hoe iemand iets kon pakken van een ander en ermee weg kon komen. Dat kon toch niet? Iemand zou er toch wel achter komen. Aan de ene kant vond ze de gedachte iets te stelen een beetje eng. Maar al snel begon hij haar steeds meer te fascineren. Zou het haar lukken?

Op een dag heeft Fay de gok gewaagd omdat de gedachte aan haar bleef knagen. Ze stal een zilveren mesje uit de keuken en verborg het in haar kamertje. Dagen lang wachtte ze af, maar niemand leek het door te hebben. Het kon dus toch! Vanaf dat moment bleef de gedachte af en toe terug keren. En dan probeerde ze het. Ze nam kleine dingen; mesjes, lepeltjes, muntjes enzovoort. Ze verborg ze in een kistje in haar kamer en niemand kwam erachter. Ze kon haar schat uren bewonderen op haar kamer. Ze poetste het bestek en de muntjes op en telde soms meerdere keren per dag hoeveel ze van alles had.

Het ging goed totdat haar vader op een dag kort na haar dertiende verjaardag op haar kamer kwam en het kistje open zag staan. Hij was ontzettend boos geweest en had tegen haar geschreeuwd en haar opnieuw afgeranseld. Daarna had hij haar schat van haar afgenomen. Fay was compleet verslagen geweest, niet alleen omdat hij haar pijn had gedaan maar ook omdat haar schat weg was. Ze weet tot op de dag van vandaag nog steeds dat ze drie mesjes, zes vorken, vijf lepeltjes, drie zilveren munten, vijf gouden munten en dertien kralen had verzameld. En het was haar schat geweest.

Het besluit om weg te komen kwam spontaan in haar op. Diezelfde avond nog. Ze heeft er niet langer over na gedacht, ze heeft er niet eens over na gedacht om spullen mee te nemen maar ze is gewoon de voordeur uitgelopen. Dat kon dus ook. Die nacht heeft Fay door Raganorck gedwaald en om zich heen gekeken. Soms blijft ze minuten lang gefascineerd ergens naar staren.

Na een paar dagen ging het echter al mis. Het moest natuurlijk opvallen dat een meisje alleen in een duur uitziende jurk door de stad dwaalde. Een groep kerels kreeg haar in de gaten en hebben haar uiteindelijk een steegje ingekleurd. Ze moest hen aan geld helpen. Uit angst durfde Fay niet te weigeren. Ze moest op mensen aflopen en vertellen dat ze haar ouders kwijt was, of ze misschien geld konden geven zodat ze een koets haar naar huis kon laten brengen. En ze kreeg geld, niet altijd, maar genoeg om haar belagers te plezieren. Tot op de dag van vandaag snapt ze nog steeds niet waarom ze geld kreeg.

Maar met een keer geld op halen was de zaak natuurlijk niet af. De jongens wisten haar vaker te vinden en lieten haar geld vragen. Soms beveelden ze haar om het te stelen. Elke keer opnieuw vroeg Fay zich af of het mis zou gaan, maar ze durfde niet te weigeren. Het leven op straat was moeilijk voor haar omdat ze geen geld en weinig eten had. Soms was het zo koud 's avonds dat ze dacht dat ze 's ochtends niet wakker zou worden. Maar 'de gedachte' heeft haar gered in die tijd. Als ze geld kon stelen van mensen zou ze het dan ook van haar uitbuiters kunnen? Ze drukte kleine beetjes geld achterover om eten te kopen en het lukte. De kerels wisten niet te weten hoeveel ze haar precies lieten stelen, dus ze misten het niet.

Fay's mooie jurk was al gauw versleten en moest plaats maken voor andere, meer praktische kleding. Ze kreeg al gauw de reputatie een kribbig en onaangenaam persoon te zijn omdat mensen op straat haar vaak stoorden terwijl ze in haar eigen wereldje terug getrokken was en ze boos reageerde als ze gestoord werd. Zelf kreeg Fay al snel door dat het in haar nieuwe leefomgeving 'ieder voor zichzelf' was. Het beviel haar wel, zeker vanwege haar moeite met sociaal contact.

Twee jaar lang heeft Fay zich min of meer laten gebruiken door de drie kerels die haar geld lieten stelen. Ze durfde niet zo goed tegen te spreken en bovendien kwamen ze maar eens in het paar dagen lastig doen en daarna kon ze weer terug naar haar alleen zijn. Na twee jaar maakte een van de mannen echter een grote fout. In een dronken bui heeft hij Fay benaderd. Hij probeerde haar te omhelzen en zelfs te zoenen. Alles in Fay schreeuwde het op dat moment uit. Hij raakte haar aan en dat wilde ze niet. Ze wilde wegrennen en in een hoekje kruipen, maar hij liet haar niet gaan. Ze heeft toen een glasscherf van een gebroken raam gepakt en het in zijn schouder gestoken. Terwijl hij pijn leed kon ze ontsnappen, maar niet voordat hij haar met hetzelfde stuk glas in haar naast haar linker schouderblad had verwond. Dat is de laatste keer dat Fay hem ooit heeft gezien. Ze heeft de plek waar ze altijd naartoe kwamen ook vermeden vanaf dat moment.

Nu moest het vijftienjarige meisje zichzelf onderhouden. Ze had echter weinig nodig en ondertussen had ze genoeg handigheid gekregen in stelen om te zorgen voor wat ze echt nodig had. Ze redt zich tot nu toe prima op straat. In een leegstaand huis in het duistere district heeft ze min of meer een slaapruimte voor zichzelf ingericht. Ze heeft een nieuwe schat aangelegd in een klein houten kistje naast haar geïmproviseerde bed. In het kistje bewaart ze glimmende voorwerpen die ze niet kan gebruiken om eten en kleding te kopen. Kralen, stukken zilverwerk en zelfs een paar ringen en armbandjes. Ze kan het niet over haar hart verkrijgen om haar schat te verkopen voor geld.

Andere kenmerken/opmerkingen: Fay is nu een karakter wat ik op het forum gewoon ga spelen

[Faye]

Je naam..

[Syvinna Amaranth]

Heh. Dit karakter is mijn gedachten spinseltje en betaat al zo'n acht jaar, ik had niet veel drive om de naam aan te passen aan alle andere raganorck bewoners ^_^

[Ralvin DelTramos]

Fay Fay yay

Fay en ik zijn oude bekenden

Tenminste... ze is een oude bekende van mijn oudste karakter o_O

En nee, haar naam veranderen zou geen goed idee zijn Fay is ehh Fay...

woesj

[Roos]

[Lunea]

Deze ken je waarschijnlijk al, maar voor de goede orde plaats ik hem nog even...

Welkom in Raganorck!

Mocht je willen lezen aan welke regels je gebonden bent voor het rollenspel, dan raad ik je nog aan de "Basisregels voor Raganorck" en "Roleplaying vragen en antwoorden" en "Wat te doen met drows & draken?" te lezen. Al deze info staat in de draad "De raad der wijzen" , waar zich nog meer nuttige informatie bevindt. Neem a.u.b. even de tijd om die draad te lezen! Voor wat meer achtergronden over de stad Raganorck, bezoek dan eens "Raganorck voor dummies", waar in het kort de situatie in de stad wordt geschetst voor beginnende spelers. Lees ook eens de rest van de website. Als je nog vragen hebt over de werking van het forum zelf, ga dan naar de FAQ. De voertaal op het forum is het Nederlands. Dus geen Engelse woorden/namen en begrippen gebruiken. Neem even de moeite om daar op te letten en het aan te passen.

Verder is het erg makkelijk voor de lezers van je berichten als ze je karakter een beetje kunnen volgen. Als je dus van draad wisselt, is het handig om onderin je post te vermelden waar je naartoe gaat en bovenin je eerste post in de nieuwe draad te vermelden waar je vandaan kwam.
Bijvoorbeeld:
- ((Lupijn naar: "Gannon: de hoofdstraat >> Op straat"))
- ((Lupijn vanuit: "De Tien torens >> De toren van Geschiedenis"))

Als laatste wijs ik je nog op de Raganorck-Larp (levend rollenspel), welke op 22 januari plaats vindt in het Archeon. Naast de officiële pagina is er op het forum nog meer informatie te vinden over dit evenement.

Veel spelplezier!

[Lunea]

Lijkt me heel intressant die zelfde klinkende naam, kan voor vrij leuke verwarring zorgen als de stadswacht op zoek gaat naar ene Fay of Faye.

Verder is het wel een lastig karakter om te spelen omdat je weinig contact hebt met je medespelers, je bent zoals je zelf zegt onsociaal.

Maar je zei ook al dat het en NPC karakter gaat worden ( wat ik me daar precies bij voor moet stellen weet ik niet, is het dan voor eenieder toegankelijk, is het alleen voor de larp, speel je het alleen als de situatie er om vraagt?)

Ik ben wel heel benieuwd naar het spel wat ze gaat veroorzaken!

[Ralvin DelTramos]

ze gaat iig recentelijk een gat aanbrengen in Ralvin's fortuin neem ik zo aan

hehehe

ok nouja, fortuin.... o_O

[Inwe Surion]

Oh, cool! Dit vind ik een heel gaaf karakter. Ik laat mijn beursje aan mijn riem hangen, dus doe je best!

xxx Inwë
_________________
Miljoenen krioelen, zoeken hun weg, in een doolhof van denken waar geen weg terug meer is.

[Syvinna Amaranth]

Even voor de duidelijkheid:

Met het feit dat ze min of meer NPC is bedoel ik niet dat iedereen haar kan gaan spelen, ze is nu even in de taverne en misschien dat ik iemand volgende week even in een verhaallijn op weg help bij de poort zonder dat precies uitgepost wordt hoe ze daar komt tot dat ik weet te bedenken of haar als karakter wil houden of dat ik haar leuk vond voor drie posts om Jenny op weg te helpen. De reden dat de keus wat moeilijk is is omdat dit karakter al heel oud is en ik bang ben dat ik moeite ga krijgen om haar aan te passen ofzo.

o_O

[Inwe Surion]

Het is niet erg, ik snap het wel. Het blijft een leuk karakter.
Vraag het anders even aan iemand van de spelleiding of je de karakter aan kan passen...

xxx Inwe
_________________
Miljoenen krioelen, zoeken hun weg, in een doolhof van denken waar geen weg terug meer is.

[Galliminus]

Ik snap de verwarring wel.. Een NPC op Raganorck is namelijk een karakter wat alle tijden ingezet kan worden door één van de Mods.. Daarom stond ik ook wat raar te kijken dat ze een NPC werd... Maar de verduidelijking is erdoor...

Enige kritiek is het volgende; een jong kind rolt niet zomaar in het beroep van beurzensnijder/dievegge....Zo is dat in onze echte wereld niet,.. en ook niet in een low-fantasy wereld.. Het lijkt mij aannemelijk dat ze misschien 'gebruikt' is door enkele volwassenen toen ze nog echt een kind was,..of dat ze in een groepje van zweerfkinderen terecht is gekomen die dit als 'sport' beoefenden.. (onder leiding van enkele oudere kinderen,.. de leeftijd die Fay nu heeft)
Dat ze nu op haar 18e los probeert te komen van die groep in plaats van aan te voeren zouden hele mooie verhaallijnen kunnen scheppen,.. ook vraag ik me af hoe je je gehele jeugd de Zwanen Orde van het Déarc Internaat voor Heropvoeding hebt weten te ontwijken...

(Galliminus is een Das Schwarze Auge/Oog des Meesters Karakter van mij waar ik al sinds 1989 mee speel,.. maar deze Galliminus is in de kern van zijn persoonlijkheid hetzelfde.. Zijn achtergrond wijkt hier en daar stevig af,.. maar er zijn talloze raakvlakken... het lijkt me juist een ambitie om je personage op deze setting af te stemmen en dingen uit deze setting te verweven in je achtergrond..)
_________________
Galliminus dan Maros, Kapitein in het Adellijke Regime van Raganorck.

[Elia Sarani]

Ik snap je bedoeling dude ^_^ Dus ik beloof je hierbij plechtig dat ik VOOR de volgende post haar bio bijgewerkt heb ^_^

[Princes_of_Death]

véél leeswerk!
_________________
Try to find me in your heart... I'll always be there when you need me...

[Galliminus]

Lezen? Is dat niet waar een verhalende RPG om draait?

Ik heb liever 10 inspirerende lange teksten dan 1 enkele spampost zoals bijvoorbeeld:


veel leeswerk
_________________
Galliminus dan Maros, Kapitein in het Adellijke Regime van Raganorck.